ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Το ΕΑΜ ποτέ δεν πεθαίνει

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς είναι βαθυστόχαστος και δεν το κρύβει. Δεν χρειάζεται να ανοίξει το στόμα του για να το καταλάβεις. Σύννους, ελαφρώς κυρτός, το πρώτο πράγμα που σε κάνει να σκεφτείς είναι: «Αυτός πρέπει να έχει πολύ βαρύ κεφάλι» – το κεφάλι ως μετωνυμία της φαιάς ουσίας, με την καλή σημασία δηλαδή. 

Τους τελευταίους μήνες είχε αποσυρθεί από τα χαρακώματα του αγώνα. Στη σιωπή του ενδεχομένως οφείλεται και η αδυναμία του να εκλεγεί στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Οι ψηφοφόροι τού γύρισαν την πλάτη.  

Ο ίδιος όμως δεν τους ξέχασε. Οπως διάβασα στην «Αυγή», εξέδωσε βιβλίο υπό τον τίτλο: «Εντός παρενθέσεως, κυβερνώσα ριζοσπαστική Αριστερά, περίοδος α΄ 25 Ιανουαρίου 2015-21 Αυγούστου 2018». Η δεύτερη ημερομηνία σηματοδοτεί την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και το τέλος της σύντομης, πλην όμως εξόχως γόνιμης από πολιτικής απόψεως κρουαζιέρας του κ. Τσίπρα με το κότερο της συμβούλου του.

«Πώς στην ευχή μάς έλαχε αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ;» είναι το ερώτημα στο οποίο απαντά ο πρώτος τόμος του έργου.  

Βέβαια, δεν το θέτει έτσι ωμά. Φιλόσοφος είναι ο άνθρωπος, έχει εντρυφήσει σε Αλτουσέρ και Ντεριντά. Ως εκ τούτου, και να το θέλει δεν μπορεί να αποφύγει την αναρρίχηση στις πιο απόκρημνες κορυφές της έκφρασης. Διερωτάται λοιπόν για λογαριασμό του αναγνώστη για ποιους λόγους η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία, κατά τη διάρκεια της κρίσης, ωφελήθηκε η Αριστερά.  

Στο σημείο αυτό θα μπορούσα να κρατήσω κάποιες καθυστερήσεις για να κορυφωθεί η αγωνία σας. Θα μπορούσα, ας πούμε, να πω ότι η απάντηση βρίσκεται στη γοητεία του Φλαμπουράρη, στη μαγεία που ασκεί ο καθρέφτης στον Βαρουφάκη, στο κοφτερό μυαλό του Κατρουγκάλου ή στο πολιτικό μέγεθος ενός Κουίκ. Δεν θέλω να σας βασανίσω άλλο με οδυνηρές αναμνήσεις. Και γι’ αυτό αναπαράγω επί τροχάδην την ιστορική αλήθεια έτσι όπως την αποκαλύπτει ο πρώην υπουργός, ομότιμος καθηγητής και ερευνητής Μπαλτάς. Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται...

 στο ΕΑΜ, στο «ανεκπλήρωτο όνειρο της δημοκρατικής αναγέννησης της χώρας».  

Ο κόσμος που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν εαμογενής, και έφτασε εκεί μέσω ΠΑΣΟΚ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ακριβέστερη περιγραφή του εθνικολαϊκισμού της τετραετίας. Μπορεί να μην ήταν παρένθεση, αν και μάλλον ήταν, σίγουρα όμως ήταν ένας ιστορικός αναχρονισμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε την Ελλάδα του 2015 με όρους της δεκαετίας του σαράντα.
 

Υποθέτω ότι το έργο συνιστά την παρέμβαση του κ. Μπαλτά στον βρασμό των ζυμώσεων για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Για να μη λένε μερικοί ότι η Αριστερά είναι ανιστόρητη. Η Αριστερά δεν έχει πρόβλημα με την Ιστορία. Με το παρόν δεν τα πάει και τόσο καλά.