Οσοι έχουν περάσει από κομματικούς σχηματισμούς της Αριστεράς έχουν αποκτήσει βαθιά τεχνογνωσία στη δικαιολόγηση σιχαμάτων. Εχουν ξεπλύνει από στυγερούς δικτάτορες, όπως ο Στάλιν, μέχρι μαρούλια από το ραδιενεργό νέφος του Τσερνομπίλ. Επομένως η υπεράσπιση του εκλεγέντος με βία και νοθεία Νικολάς Μαδούρο είναι πανεύκολη. Θα μιλήσουν για το καλό του λαού, για τους κακούς Αμερικανούς, για τις χειρότερες πετρελαϊκές εταιρείες. Θα πουν πως ο παγκόσμιος καπιταλισμός θέλει να τσακίσει το λίκνο της σοσιαλιστικής αντίστασης...
Τι κι αν υπάρχουν νεκροί στους δρόμους και τα τεθωρακισμένα του στρατού συνθλίβουν άοπλους διαδηλωτές;
Εκείνοι που μιλούσαν για «χούντα», επειδή έπεσαν κάποια δακρυγόνα στο Σύνταγμα, θεωρούν ότι οι Βενεζουελανοί διαδηλωτές τα ήθελαν και τα έπαθαν. Συμμετέχουν –έστω αν δεν το γνωρίζουν οι ίδιοι– σε ένα αμερικανοκίνητο πραξικόπημα και επομένως η «σοσιαλιστική δημοκρατία» του Μαδούρο πρέπει να πατήσει επί πτωμάτων.
Τι κι αν το καθεστώς κατάργησε εν μια νυκτί τη Βουλή για να την αντικαταστήσει –λέει– με ένα πιο... «αντιπροσωπευτικό σώμα»;
Οσοι φώναζαν για τον «μη εκλεγμένο Παπαδήμο» (που είχε την εμπιστοσύνη 255 ελευθέρως εκλεγμένων βουλευτών) τώρα κατανοούν ότι οι στιγμές είναι κρίσιμες για τη Βενεζουέλα και αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να τα συζητάμε.
Τι κι αν παραμονές των εκλογών συνελήφθη ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Ε, δεν υπάρχουν εκεί τα φασιστικά φαινόμενα να τοιχοκολλούν φάτσες βουλευτών στους δρόμους με το τρομοκρατικό σύνθημα «Εσύ θα προδώσεις τη Μακεδονία;».
Τι κι αν οι πολίτες περιμένουν με τις ώρες στα φρουρούμενα από τον στρατό σούπερ μάρκετ, αναγκάζονται να τρέφονται με ζωοτροφές, αν κι όταν τις βρίσκουν;
Ομως ευτυχώς δεν λιποθυμούν παιδιά από την πείνα στα σχολεία, όπως γινόταν προ του 2015 στην Ελλάδα, κι ευτυχώς μετά ήρθε η λαοσωτήριος κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και χορτάσαμε ψωμί.
Τι κι αν ο πληθωρισμός κυμαίνεται στο 1.500.000%-2.500.000%; Τουλάχιστον στη Βενεζουέλα γλίτωσαν το μνημόνιο...
Η Διεθνής Αμνηστία εξέδωσε προ δύο μηνών μια συγκλονιστική έκθεση με τίτλο «Η πείνα, η τιμωρία και ο φόβος είναι η φόρμουλα για την καταστολή στη Βενεζουέλα υπό τον Νικολάς Μαδούρο» (20.2.2019). Στην έκθεση αναφέρεται ότι, εκτός από τις φυλακίσεις και τους βασανισμούς αντιφρονούντων...
«έχουν τεκμηριωθεί έξι εξωδικαστικές εκτελέσεις από τα ειδικά σώματα ασφαλείας FAES [...] με όμοιο τρόπο. Τα θύματα συμμετείχαν στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις τις προηγούμενες ημέρες, ενώ η κριτική κάποιων από αυτούς κατά του Νικολάς Μαδούρο είχε γίνει viral (σ.σ.: είχε μεγάλη δημοσιότητα/αναπαραγωγή) στα κοινωνικά δίκτυα».
Τόσο καλά, τόσο σοσιαλιστικά, τόσο δημοκρατικά...
Τόσο καλά, τόσο σοσιαλιστικά, τόσο δημοκρατικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου