Του Χρήστου Χωμενίδη
Τώρα -που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις- η κυβερνώσα κουρελού πνέει τα λοίσθια.
Τώρα που ο Σύριζα σπασμωδικά αγωνίζεται μπας και αποφύγει την εκλογική συντριβή.
Τώρα που ακόμα και οι φανατικότεροι ντελάληδές του, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες, τού γυρίζουν επιδεικτικά την πλάτη και ποντάρουν στη λήθη του κοινού τους.
Τώρα που τα ψηφοδέλτιά του θυμίζουν καλάθια καταστημάτων νεωτερισμών σε περίοδο ξεπουλήματος.
Τώρα ακριβώς είναι η στιγμή να αποτιμήσουμε με ψυχραιμία το πρόσφατο παρελθόν μας και να εξαγάγουμε διδάγματα. Συμπεράσματα που θα μάς χρησιμεύσουν στο να αποφεύγουμε εφεξής μεγαλειώδεις κουτουράδες σαν την "Πρώτη Φορά Αριστερά".
Μάθημα Πρώτο: Μην εμπιστεύεστε πολιτικούς και κόμματα που ισχυρίζονται ότι κρατάνε μαγικά κλειδιά. Ότι με μιά τους κίνηση -εφόσον τούς δώσετε βεβαίως την εξουσία- θα σάς απαλλάξουν από τα δεινά σας. Η βαριά γρίπη του 2010 εξελίχθηκε σε μοιραία παρολίγον, το 2015, πνευμονία αφ'ης στιγμής οι Έλληνες άρχισαν να ακολουθούν εκείνους -δεξιούς και αριστερούς- οι οποίοι έταζαν πως θα σκίσουν τα μνημόνια. Πως θα κάνουν τις αγορές να χορεύουν παίζοντας το νταούλι τους. Πως θα μεταμορφώσουν την Ευρώπη, ίσως και τον κόσμο ολόκληρο.
Είναι ανατριχιαστική η ευπιστία την οποίαν δείχνουν παντού και πάντα οι λαοί προς τους αλμπάνηδες. (Το Brexit αποτελεί ακόμα θλιβερότερο παράδειγμα.) Δεν λησμονώ με τι κατάπληξη άκουγα ανθρώπους συγκροτημένους, έμπειρους και απολύτως ανιδιοτελείς να επιμένουν ότι ο Σύριζα θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ. Ή ότι η Μέρκελ έτρεμε σαν κλαράκι εμπρός στον Γιάνη... Αποδεικνύεται δυσκολότερο να εξαπατήσεις έναν άνθρωπο παρά έναν ολόκληρο λαό.
Μάθημα Δεύτερο: Αναπτύξτε αντισώματα στον διχασμό. Όποιος χαρακτηρίζει τούς απέναντί του εξωνημένους, συλλήβδην διεφθαρμένους, πόσω δε μάλλον προδότες της πατρίδας είναι αυτόχρημα άξιος της περιφρόνησής μας. Κανόνα απαράβατο αποτελεί να σέβεσαι τον πολιτικό σου αντίπαλο, υπό τον μόνο όρο ότι εκείνος σέβεται τη δημοκρατία. Από ό,τι εξωφρενικό έχει πει τα τελευταία χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας με μελανότερα χρώματα θα γραφτεί στην Ιστορία η φράση του στις 20 Φεβρουαρίου 2012: "....Κάποιοι Έλληνες δεν είναι και τόσο ΄Ελληνες..." Ο οχετός του κινήματος του "Ψόφα!" πήγασε από αυτήν.
Μάθημα Τρίτο: Να υποπτεύεστε ιδιαιτέρως όποιον χρησιμοποιεί τα κόκκαλα των προγόνων του -εξ αίματος, είτε ιδεολογικών είτε φαντασιακών- σαν δεκανίκια ή σαν ρόπαλα. Η Ιστορία, με τις τρισένδοξες και με τις μελανές στιγμές της, ανήκει στο Έθνος εξ'αδιαιρέτου. Κανείς δεν είναι αποκλειστικός κληρονόμος του Μακεδονικού Αγώνα ή της Εθνικής Αντίστασης.
Ακόμα και οι ήρωες που εν ζωή ανήκαν στη μία ή στην άλλη πολιτική παράταξη απελευθερώνονται με την πάροδο των χρόνων από την κομματική τους ταυτότητα. Στον Νίκο Μπελογιάννη αξίζει να μνημονεύεται για την απαράμιλλη αξιοπρέπεια και για το θάρρος που έδειξε κατά την τελευταία φάση της ζωής του. Και όχι ασφαλώς για τα φιλοσοβιετικά πιστεύω του. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης σκόπευε -σύμφωνα με βαρύνουσες μαρτυρίες- να μεταπηδήσει από την ΕΔΑ στην Ένωση Κέντρου. Η υστεροφημία του δεν ανήκει ούτε στο Κέντρο ούτε στην Αριστερά αλλά σε όλους όσοι πιστεύουν στη Δημοκρατία και στην Ειρήνη. Σε όλους όσοι βδελύσσονται το παρακράτος σε κάθε μορφή του.
Μάθημα Τέταρτο: Προς Θεού μην ψηφίζετε ανεπάγγελτους. Όποιος είναι γέννημα-θρέμμα του κομματικού σωλήνα, όποιος δεν έχει δουλέψει παρά σε πολιτικά πόστα, έχει προφανώς μαύρα μεσάνυχτα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία. Και η αγορά. Με μαθηματική άρα ακρίβεια θα τα θαλασσώσει.
Το δυστύχημα στην Ελλάδα είναι ότι οι επιτυχημένοι σε οποιονδήποτε τομέα επαγγελματίες πολύ δύσκολα θα ασχοληθούν με τα κοινά. Ο δημόσιος βίος θυμίζει βάλτο με πιράνχας. Πρέπει δίχως υπερβολή να δονείσαι από κάποιο υψηλό ιδανικό για να βουτήξεις μέσα του.
Μάθημα Πέμπτο: Μην ξεχνάτε ούτε στιγμή πως...
οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους επηρεάζουν καθοριστικά το δικό μας παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. Δεν τους επιλέγουμε ούτε επειδή είναι φωτογενείς ούτε επειδή λένε πετυχημένες ατάκες ούτε επειδή μάς γαργαλάνε το συναίσθημα. Τα αποτελέσματά τους τα νοιώθουμε στο πορτοφόλι μας, ενίοτε και στο πετσί μας.
Εάν ψάχνουμε για φαντασιακούς πατερούληδες, εραστές ή ερωμένες, υπάρχει ο κινηματογράφος, τα αισθηματικά και τα περιπετειώδη μυθιστορήματα, η λαϊκή κουλτούρα εν γένει. Μην παρεξηγηθώ - το λέω κάθε άλλο παρά υποτιμητικά. Ο Τζέιμς Ντιν ως "Επαναστάτης Χωρίς Αιτία" σημάδεψε θετικά δυο γενιές. Ρωτήστε τους Κουβανούς τι γνώμη έχουν για το καθεστώς που σύμβολό του υπήρξε ο εξίσου ωραίος Τσε Γκεβάρα...
Μάθημα Έκτο και Σημαντικότερο: Μην επενδύετε στην κάλπη περισσότερες ελπίδες από όσες τής αναλογούν. Σύμφωνοι, η πολιτική κατάσταση αντανακλά στην καθημερινότητά μας, τη ρυθμίζει ενίοτε. Ούτε όμως και η πλέον ευνομούμενη πολιτεία δεν θα μάς απαλλάξει από τις έγνοιες και από τις ευθύνες μας. Ο δρόμος του καθενός καθορίζεται βασικά από τον ίδιο. Το τιμόνι τής ζωής μας το κρατάμε εμείς και η τύχη. Αυτό σημαίνει ενηλικότητα. Ενηλικότητα είναι το άλλο όνομα της ελευθερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου