Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης
Η τελευταία δεκαετία κυριαρχείται από μία τάση, ένα κίνημα, όπως θέλετε πείτε το, αυτό της πολιτικής ορθότητας. Σε αυτό, δυστυχώς, οι Χριστιανοί, έχουν έναν περιορισμένο έως και απαξιωμένο ρόλο ως κοινωνική ή θρησκευτική ομάδα.
Ναι, ξέρω, οι παραπάνω λέξεις θα ξυπνήσουν την εύφλεκτη οργή ορισμένων φιλελευθεροταλιμπάν, αφού μπορεί να αντιτάξουν μία-μία τις Σταυροφορίες, την ακροδεξιά, τον θεόμουρλο νεοναζί της Νέας Ζηλανδίας, τον Μπρέιβικ και πολλά άλλα. Ας δούμε, όμως, τα πράγματα με νηφαλιότητα.
Τα τελευταία χτυπήματα στην Σρι Λάνκα, μπορεί να σόκαραν τον πλανήτη, αλλά δεν έλαβαν τις διαστάσεις που θα είχαν εάν τα τρομοκρατικά χτυπήματα των τζιχαντιστών ήταν στο Παρίσι, ή στο Βερολίνο ας πούμε. Αυτό βέβαια έχει να κάνει και με το πόσο «κοντά» θεωρείται –πολιτισμικά πάντα- η Σρι Λάνκα σε εμάς. Πάμε, όμως, παρακάτω.
Η επίθεση αυτή, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε το ISIS δείχνει για μία ακόμη φορά πως οι Χριστιανοί βρίσκονται στο στόχαστρο των Ισλαμιστών (ή των ακραίων μουσουλμάνων για όσους δεν φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομά τους). Από τις αρχές του αιώνα μας, και συγκεκριμένα, εάν θεωρήσουμε ως ορόσημο την 11η Σεπτεμβρίου, χιλιάδες είναι οι Χριστιανοί που έχουν δολοφονηθεί σε τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης από ακραία στοιχεία στο όνομα του Ισλάμ.
Η «ιερός πόλεμος» ξεκίνησε από πολλούς παράγοντες. Συνοπτικά μπορούμε να πούμε πως ο Αραβικός Κόσμος δεν θυμήθηκε ξαφνικά τις Σταυροφορίες, αλλά πέρασε στον Μεσαίωνα, όταν ξεκίνησαν να επικρατούν στον δημόσιο λόγο των χωρών αυτών ακραίοι οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να αναδυθούν χρησιμοποιώντας τον αντιαμερικανισμό και τον αντιδυτικισμό ως «άμυνα» ενάντια στον παρεμβατισμό που ασκούσαν οι ΗΠΑ από την αρχή του Ψυχρού Πολέμου και ύστερα.
Αυτό έφερε σαν αποτέλεσμα οτιδήποτε θύμιζε την Δύση είτε εντός είτε εκτός Αραβικού Κόσμου, να μπαίνει στο στόχαστρο.
Πρώτος και κύριος στόχος οι ίδιοι οι Χριστιανοί οι οποίοι υπήρχαν μέχρι πριν μερικά χρόνια εν αφθονία σε όλες τις χώρες του αραβικού τόξου. Οι άνθρωποι αυτοί δεν «πήγαν» εκεί, αλλά βρίσκονταν εκεί πολύ πριν τους ίδιους τους μουσουλμάνους σε μία συνέχεια της ιστορίας, σε ένα χωνευτήρι θρησκειών και εθνοτήτων που ξεκίνησε με τον Μέγα Αλέξανδρο και έφτασε μέχρι και τις μέρες μας.
Συρία, Λίβανος, Αφγανιστάν, Ιράκ, όλες αυτές οι χώρες είχαν μεγάλη χριστιανική παράδοση όσο κι αν φαίνεται περίεργο σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν έλθει σε επαφή με αυτήν την πλευρά της εξάπλωσης του Χριστιανισμού. Χαρακτηριστικά και μόνο παραθέτουμε το παράδειγμα της Συρίας, όπου πριν τον πόλεμο υπήρχαν περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια Χριστιανοί ενώ τώρα, μετά βίας ξεπερνούν τις 150.000 χιλιάδες.
Οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και το ακραίο ισλαμιστικό κύμα που έχει σαρώσει αυτές τις χώρες, έχει δημιουργήσει ένα έδαφος, εύφορο για να πούμε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο «αφανισμού των χριστιανών».
Μία από τις αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες στον κόσμο, με ιστορία περίπου 2.000 ετών στη Μεσοποταμία ήταν οι χριστιανικοί πληθυσμοί του Ιράκ. Από περίπου πέντε εκατομμύρια το 1947, το 2014 δεν αριθμούσε ούτε 2.000!
Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά και λένε μία αλήθεια που η Δύση αρνείται να παραδεχθεί. Οι Χριστιανοί είναι υπό διωγμόν.
Στον φόβο της Δύσης να πει τα πράγματα με το όνομά τους, συμβάλλουν δύο πράγματα.
Αφενός η πολιτική ορθότητα που σαρώνει πλέον από τον καθημερινό μας λόγο, μέχρι τα παιδικά παραμύθια
Αφετέρου τα...
αντίποινα των Χριστιανών. Το περιστατικό στην Νέα Ζηλανδία, μόνο μεμονωμένο δεν ήταν. Εντάσσεται στο πλαίσιο μίας ολοένα και αυξανόμενης νεοναζιστικής δράσης που βασίζεται σε ένα υποτιθέμενο δόγμα επιβίωσης του Χριστιανισμού έναντι του ισλαμισμού. Αυτοί οι άνθρωποι, όμως, αυτό που πετυχαίνουν είναι να αμαυρώνουν τις αξίες της Δύσης και του ίδιου του Χριστιανισμού τον οποίον υποτίθεται προστατεύουν.
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Ο ισλαμικός κίνδυνος είναι παρών και δεν λύνεται με την ακροδεξιά. Θα λυθεί και πρέπει να λυθεί μέσα από τις αξίες ανθρωπισμού της Δύσης αλλά και συνειδητοποίησης του προβλήματος.
Η ενοχική Δύση που καλύπτει τα αγάλματά της αρχαιότητας για να μην προσβάλει η γύμνια του ανθρώπινου σώματος τους μουσουλμάνους, η γκριζοποίηση της κοινωνίας και οι «Easter Worshipers» όπως είπαν ο Ομπάμα και η Κλίντον για να μην τολμήσουν να γράψουν την λέξη «Χριστιανοί» δεν λύνουν το πρόβλημα, το γιγαντώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου