Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΚΑΣΑ
Η Ανώτερη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Ρόδου (ΑΣΤΕΡ) ιδρύθηκε το 1956, ήταν η πρώτη σχολή τουριστικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα και λειτουργεί ως αμιγώς ξενοδοχειακή σχολή στα πρότυπα της αντίστοιχης σχολής της Λωζάννης.
Εξήντα τρία χρόνια μετά, η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αιγαίου αποφάσισε ότι δεν αρκεί για το νησί μία σχολή επαγγελματικής κατάρτισης των παιδιών που επιθυμούν να εργαστούν στον τουρισμό, επειδή γνωρίζουν ότι δεν θέλουν να προχωρήσουν μετά το Λύκειο σε πανεπιστημιακές σπουδές, όπως χιλιάδες συνομήλικοί τους. Ετσι, οι πανεπιστημιακοί στο ΑΕΙ αποφάσισαν να προσφέρουν στους παράγοντες της Ρόδου (βουλευτές κ.λπ.) ένα νέο τμήμα ΑΕΙ, με τον βαρύγδουπο τίτλο «Σπουδών Φιλοξενίας, Αναψυχής και Οργάνωσης Εκδηλώσεων».
Σε μια μετεξέλιξή του, το νέο τμήμα πιθανότατα να απορροφήσει το προσωπικό και τις εγκαταστάσεις της ΑΣΤΕΡ.
Οπότε, πλέον οι μελλοντικοί φοιτητές της ΑΣΤΕΡ δεν θα σπουδάζουν σε επαγγελματική σχολή αλλά σε πανεπιστημιακό τμήμα θεωρητικού προσανατολισμού· «το τμήμα θα θεραπεύει από την πλευρά κυρίως των ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών τα αντικείμενα της φιλοξενίας και του σύγχρονου φαινομένου της ανάγκης για αναψυχή, καθώς και του σύγχρονου φαινομένου οικονομικής δραστηριότητας, όπως τη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων», είπε στην «Κ» η πρύτανης Χρυσή Βιτσιλάκη.
Το νησιωτικό ΑΕΙ ακολουθεί πιστά τη γραμμή του υπουργού Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου για ίδρυση νέων τμημάτων. Μάλιστα, ανερυθρίαστα κάποιοι ρωτούν «δεν βλέπετε το πελατειακό όργιο συνενώσεων ΑΕΙ σε όλη τη χώρα, στη Ρόδο κολλάτε;».
Η απόφαση του Πανεπιστημίου Αιγαίου αποτελεί ψηφίδα του οικοδομήματος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που αναπτύχθηκε στρεβλά για να εξυπηρετήσει συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών αλλά και πανεπιστημιακές φιλοδοξίες.
Βασίστηκε στην ΠΑΣΟΚικής κοπής αντίληψη των γονιών ότι με το πανεπιστημιακό χαρτί μπορείς να βρεις μια θέση στο Δημόσιο.
Την αντίληψη αυτή συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργώντας πελατειακού τύπου ελπίδες, που προσβλέπουν σε ένα Δημόσιο χρηματοδοτούμενο από την υπερφορολόγηση των πολιτών.
Οι ευθύνες βαρύνουν τις πολιτικές ηγεσίες, αλλά...
όχι μόνο.
Οι πανεπιστημιακοί φέρουν το βάρος της υπογραφής τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου