Γράφει ο Άλκης ο Μετα-εμφυλιακός
Ιστορική φωτογραφία, που δημοσίευσε προ ημερών ηπειρωτική εφημερίδα : "Αγωνιστές" του ΕΛΑΣ αναρτούν γιγαντιαίων διαστάσεων "πόστερ" του "πατερούλη" Στάλιν το 1945 κατά την πανηγυρική είσοδό τους στα Ιωάννινα.
Είχε προηγηθεί η απόπειρα εκκαθάρισης του ΕΔΕΣ και φυσικής εξόντωσης του αρχηγού του, καθώς και η διάλυση του ΕΚΚΑ το 1944 με την εκτέλεση του αρχηγού του, Δ. Ψαρρού, και στις δύο περιπτώσεις από δυνάμεις του ΕΛΑΣ.
Με αυτά ασχολούνταν οι "αγωνιστές" στου ΕΛΑΣ κατά την "αντιστασιακή" τους δράση.
Δεν αρνούμαι ότι υπήρξαν, όντως, αγνοί πατριώτες, που εντάχθηκαν στον ΕΛΑΣ με σκοπό την αντίσταση στον κατακτητή. Ούτε θα αρνηθώ μεμονωμένες αντιστασιακές δράσεις. Αρνούμαι, όμως, τον τίτλο της "αντιστασιακής" συνολικά σε μια κομματικά υποκινούμενη οργάνωση, όπως ο ΕΛΑΣ, του οποίου η ηγεσία υπάκουγε πειθήνια στα κελεύσματα του ΚΚΕ.
Η φώτο αυτή αποδεικνύει ποιες ήταν οι προτεραιότητές τους: Όχι η απελευθέρωση από τον κατακτητή, αλλά η εγκαθίδρυση ενός ξενόφερτου αυταρχικού καθεστώτος κατά τας βουλάς της Μόσχας.
Αν δεν ήταν έτσι, τότε γιατί το πρώτο πράγμα που κάνανε σε όποια πόλη εισέρχονταν ήταν να αναρτούν τη φώτο του πατερούλη και τα φλάμπουρα του ΚΚΕ;
Γιατί τα γράφω όλα αυτά τώρα; Γιατί να ασχολούμαστε με το 45;
Πρώτον, γιατί ήδη από το σχολείο μάς μάθαιναν μια στρεβλή ιστορία και όλα αυτά τα κρύβανε. Γιατί τα βιβλία τα ξαναέγραψε το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 80, τότε που ήθελε να "κλέψει" τις ψήφους της αριστεράς (τότε που έβαζε και το Βαφειάδη στα ψηφοδέλτιά του), και έκτοτε η προπαγάνδα παρέμεινε στα σχολικά βιβλία, χωρίς καμία "δεξιά" κυβέρνηση να γνοιαστεί να αποκαταστήσει μια στοιχειώδη αντικειμενικότητα.
Συνέχισαν (και συνεχίζουν) τα παιδιά μας να μαθαίνουν ότι στην κατοχή υπήρχε μόνο μια μεγάλη, "πατριωτική", "αντιστασιακή" οργάνωση, ο ΕΛΑΣ, την οποία πολεμούσαν οι γερμανοτσολιάδες ταγματασφαλίτες και χωροφύλακες, καθώς και η "πουλημένη" κυβέρνηση του Καΐρου. Ότι το 1945 τους βάλανε εμπόδια και τους πολέμησε το ελληνικό αστικό κατεστημένο και οι Άγγλοι, οι οποίοι στα Δεκεμβριανά "πνίξανε στο αίμα" μια "αυθόρμητη" λαϊκή διαμαρτυρία χάρη στα εγγλέζικα τανκς. Και ότι, μετά, αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να ανέβουν στο βουνό και να πάρουν, παρά τη θέλησή τους, τα όπλα, για να παλέψουν για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη.
Αυτά μαθαίνουν τα παιδιά μας μέχρι σήμερα στα σχολεία! Και φωτογραφίες, όπως αυτή, που αποκαθιστούν την ιστορική αλήθεια για την Αντίσταση, τον εμφύλιο και τον ΕΛΑΣ παραμένουν στο περιθώριο.
Γιατί την καθεστηκυία, την κρατούσα ιστορία την καθορίζει η αριστερά. Γιατί η παπανδρεϊκή προπαγάνδα έλεγε τη δεκαετία του 80 ότι έπρεπε να δοθεί άκριτα σύνταξη σε όλους τους "αγωνιστές" του ΕΛΑΣ και - προσέξτε - του Δημοκρατικού Στρατού! Δηλαδή σε αυτούς που σήκωσαν τα όπλα, με την υποστήριξη εχθρικών στην Ελλάδα δυνάμεων (π.χ. Αλβανίας, Βουλγαρίας) για την ανατροπή της δημοκρατίας και - ενδεχομένως - ακόμη και για το διαμελισμό της χώρας!
Και όλοι αυτοί πήραν τότε άκριτα σύνταξη. Και γίνανε ήρωες! Και πολλοί "τιμήθηκαν" με στέφανα, ακόμη και δημοσία δαπάνη κηδείες!
Και, ακόμη και σήμερα, πολιτικοί που αγνοούν την ιστορία, υποψήφιοι δήμαρχοι με τη στήριξη της ΝΔ, εξυμνούν αιμοσταγείς αντάρτες του Δημ. Στρατού και εκφράζουν το θαυμασμό για τα "ανδραγαθήματά" τους!
Για όλα αυτά έχει σημασία το τι πραγματικά συνέβη το 44 και το 45.
Γιατί κάποιοι συνεχίζουν να θέλουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Και γιατί θα πρέπει...
να ξέρει ο κόσμος τι θα μας περίμενε, αν αυτοί οι κάποιοι πετύχαιναν τότε τους στόχους τους,
ΥΓ: Πάντα πίστευα ότι η ιστορία δεν πρέπει να είναι μονόπλευρη. Και ότι πρέπει να διαβάζουμε το "αφήγημα" όλων των πλευρών. Π.χ. η "Οδός Αβύσσου" του Λουντέμη ή τα ποιήματα του εξόριστου (αλλά και στρατευμένου ιδεολογικά) Ρίτσου είναι συγκλονιστικά αφηγήματα για την εκδικητικότητα του μετεμφυλιακού κράτους. Η μονομέρεια πάντα με ενοχλούσε. Και, δυστυχώς, η κρατούσα ιστορική μονομέρεια σήμερα ευνοεί κατάφωρα την αριστερά. Και από την πλευρά μου, θα συνεχίσω να τη στηλιτεύω με όλες μου τις δυνάμεις.
Είχε προηγηθεί η απόπειρα εκκαθάρισης του ΕΔΕΣ και φυσικής εξόντωσης του αρχηγού του, καθώς και η διάλυση του ΕΚΚΑ το 1944 με την εκτέλεση του αρχηγού του, Δ. Ψαρρού, και στις δύο περιπτώσεις από δυνάμεις του ΕΛΑΣ.
Με αυτά ασχολούνταν οι "αγωνιστές" στου ΕΛΑΣ κατά την "αντιστασιακή" τους δράση.
Δεν αρνούμαι ότι υπήρξαν, όντως, αγνοί πατριώτες, που εντάχθηκαν στον ΕΛΑΣ με σκοπό την αντίσταση στον κατακτητή. Ούτε θα αρνηθώ μεμονωμένες αντιστασιακές δράσεις. Αρνούμαι, όμως, τον τίτλο της "αντιστασιακής" συνολικά σε μια κομματικά υποκινούμενη οργάνωση, όπως ο ΕΛΑΣ, του οποίου η ηγεσία υπάκουγε πειθήνια στα κελεύσματα του ΚΚΕ.
Η φώτο αυτή αποδεικνύει ποιες ήταν οι προτεραιότητές τους: Όχι η απελευθέρωση από τον κατακτητή, αλλά η εγκαθίδρυση ενός ξενόφερτου αυταρχικού καθεστώτος κατά τας βουλάς της Μόσχας.
Αν δεν ήταν έτσι, τότε γιατί το πρώτο πράγμα που κάνανε σε όποια πόλη εισέρχονταν ήταν να αναρτούν τη φώτο του πατερούλη και τα φλάμπουρα του ΚΚΕ;
Γιατί τα γράφω όλα αυτά τώρα; Γιατί να ασχολούμαστε με το 45;
Πρώτον, γιατί ήδη από το σχολείο μάς μάθαιναν μια στρεβλή ιστορία και όλα αυτά τα κρύβανε. Γιατί τα βιβλία τα ξαναέγραψε το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 80, τότε που ήθελε να "κλέψει" τις ψήφους της αριστεράς (τότε που έβαζε και το Βαφειάδη στα ψηφοδέλτιά του), και έκτοτε η προπαγάνδα παρέμεινε στα σχολικά βιβλία, χωρίς καμία "δεξιά" κυβέρνηση να γνοιαστεί να αποκαταστήσει μια στοιχειώδη αντικειμενικότητα.
Συνέχισαν (και συνεχίζουν) τα παιδιά μας να μαθαίνουν ότι στην κατοχή υπήρχε μόνο μια μεγάλη, "πατριωτική", "αντιστασιακή" οργάνωση, ο ΕΛΑΣ, την οποία πολεμούσαν οι γερμανοτσολιάδες ταγματασφαλίτες και χωροφύλακες, καθώς και η "πουλημένη" κυβέρνηση του Καΐρου. Ότι το 1945 τους βάλανε εμπόδια και τους πολέμησε το ελληνικό αστικό κατεστημένο και οι Άγγλοι, οι οποίοι στα Δεκεμβριανά "πνίξανε στο αίμα" μια "αυθόρμητη" λαϊκή διαμαρτυρία χάρη στα εγγλέζικα τανκς. Και ότι, μετά, αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να ανέβουν στο βουνό και να πάρουν, παρά τη θέλησή τους, τα όπλα, για να παλέψουν για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη.
Αυτά μαθαίνουν τα παιδιά μας μέχρι σήμερα στα σχολεία! Και φωτογραφίες, όπως αυτή, που αποκαθιστούν την ιστορική αλήθεια για την Αντίσταση, τον εμφύλιο και τον ΕΛΑΣ παραμένουν στο περιθώριο.
Γιατί την καθεστηκυία, την κρατούσα ιστορία την καθορίζει η αριστερά. Γιατί η παπανδρεϊκή προπαγάνδα έλεγε τη δεκαετία του 80 ότι έπρεπε να δοθεί άκριτα σύνταξη σε όλους τους "αγωνιστές" του ΕΛΑΣ και - προσέξτε - του Δημοκρατικού Στρατού! Δηλαδή σε αυτούς που σήκωσαν τα όπλα, με την υποστήριξη εχθρικών στην Ελλάδα δυνάμεων (π.χ. Αλβανίας, Βουλγαρίας) για την ανατροπή της δημοκρατίας και - ενδεχομένως - ακόμη και για το διαμελισμό της χώρας!
Και όλοι αυτοί πήραν τότε άκριτα σύνταξη. Και γίνανε ήρωες! Και πολλοί "τιμήθηκαν" με στέφανα, ακόμη και δημοσία δαπάνη κηδείες!
Και, ακόμη και σήμερα, πολιτικοί που αγνοούν την ιστορία, υποψήφιοι δήμαρχοι με τη στήριξη της ΝΔ, εξυμνούν αιμοσταγείς αντάρτες του Δημ. Στρατού και εκφράζουν το θαυμασμό για τα "ανδραγαθήματά" τους!
Για όλα αυτά έχει σημασία το τι πραγματικά συνέβη το 44 και το 45.
Γιατί κάποιοι συνεχίζουν να θέλουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Και γιατί θα πρέπει...
να ξέρει ο κόσμος τι θα μας περίμενε, αν αυτοί οι κάποιοι πετύχαιναν τότε τους στόχους τους,
ΥΓ: Πάντα πίστευα ότι η ιστορία δεν πρέπει να είναι μονόπλευρη. Και ότι πρέπει να διαβάζουμε το "αφήγημα" όλων των πλευρών. Π.χ. η "Οδός Αβύσσου" του Λουντέμη ή τα ποιήματα του εξόριστου (αλλά και στρατευμένου ιδεολογικά) Ρίτσου είναι συγκλονιστικά αφηγήματα για την εκδικητικότητα του μετεμφυλιακού κράτους. Η μονομέρεια πάντα με ενοχλούσε. Και, δυστυχώς, η κρατούσα ιστορική μονομέρεια σήμερα ευνοεί κατάφωρα την αριστερά. Και από την πλευρά μου, θα συνεχίσω να τη στηλιτεύω με όλες μου τις δυνάμεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου