Οσο πλησιάζει η 29η Μαρτίου, ημερομηνία-σταθμός για συμφωνία για την έξοδο των Βρετανών από την Ευρωπαϊκή Ενωση, φαίνεται ολοένα και πιο απίστευτο ότι ένας λαός με τόσο λαμπρή ιστορία μπορεί να επιμένει σε μια τόσο επιζήμια πορεία χωρίς να του την επιβάλλει κανείς άλλος.
Ούτε ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του Brexit μπορεί να αρνηθεί ότι και στην καλύτερη περίπτωση, με την επίτευξη συμφωνίας, το αποτέλεσμα θα απέχει πολύ από αυτό που υπόσχονταν οι προπαγανδιστές της εξόδου.
Στο έργο «Αλκηστη», ο Ευριπίδης δείχνει ότι ενίοτε η προσπάθεια να διατηρήσουμε κάτι με κάθε κόστος καταστρέφει αυτό που θέλαμε να σώσουμε. Οταν ο Απόλλων δίνει στον Αδμητο το δικαίωμα να βρει κάποιον για να πεθάνει στη θέση του, ο βασιλιάς των Φερών ζητεί πρώτα από τον πατέρα και τη μητέρα του να θυσιαστούν για χάρη του· όταν αρνούνται, στρέφεται προς τη γυναίκα του, την Αλκηστη. Αυτή δέχεται. Οταν βρίσκεται μόνος πια, ο Αδμητος βρίσκει ότι έχει χάσει ό,τι του άρεσε στη ζωή: στερημένος από δόξα λόγω της δειλίας του, στερημένος από την παρουσία μιας γυναίκας που πέθανε γι’ αυτόν, η ζωή έχει χάσει τη γλύκα της.
Κάτι παρόμοιο διαπιστώνει κανείς στη Βρετανία σήμερα. Η χώρα δεν είναι αυτή που ήταν. «Από την ημέρα μετά το δημοψήφισμα, αισθάνθηκα ότι κάτι είχε αλλάξει», λέει συγγενής μου που ζει σε αγγλικό χωριό από το 2002 και ποτέ δεν είχε σκεφθεί πως θα ερχόταν η στιγμή που θα θεωρούσε ότι είναι ξένη, ότι θα έπρεπε να ζητήσει βρετανική υπηκοότητα ή να φύγει. Δύο χρόνια αργότερα, αυτή η αίσθηση είναι διάχυτη. Γιατρός γεννημένος στη Λατινική Αμερική, που πέτυχε λαμπρή καριέρα στο Λονδίνο και του οποίου τα βιβλία αποτελούν σημείο αναφοράς διεθνώς, βρίσκει και αυτός ότι «κάτι χάλασε». Για πρώτη φορά αισθάνεται ξένος.
Οι έντονες αντιπαραθέσεις των Βρετανών επηρεάζουν και τα εκατομμύρια ανθρώπων που αποφάσισαν να ζήσουν εκεί, να προσφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας.
Η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα οδηγεί τη μια εταιρεία μετά την άλλη να «μεταναστεύσει» σε πιο στέρεο έδαφος στην Ε.Ε. Οι επενδύσεις και ο ρυθμός ανάπτυξης κατακρημνίζονται, με το κόστος του Brexit να υπολογίζεται (σύμφωνα με αξιωματούχο της Τράπεζας της Αγγλίας) σε 800 εκατ. λίρες εβδομαδιαίως. Ολος ο κόσμος παρατηρεί το χάος στην πολιτική σκηνή της Βρετανίας και αναρωτιέται...
πώς αυτός ο λαός πέτυχε όσα πέτυχε στο παρελθόν.
Ούτε δόξα, ούτε πλούτη, ούτε την παλιά αυτοκρατορία εξασφαλίζει το Brexit.
Ο μετανοημένος Αδμητος είχε την τύχη ο Ηρακλής να κατέβει στον Αδη και να φέρει πίσω την Αλκηστη. Οι Βρετανοί, όμως, δεν έχουν αυτή την επιλογή. Συνεχίζουν την καταστροφική πορεία ενώ βλέπουν ότι χάνουν τόσα απ’ αυτά που είχαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου