ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Παύλο θεέ, πάρε όσα θε...

Γράφει ο "ΔΡΑΣΤΗΣ"

 

Θα θυμάστε κάπου εκεί στο 2014 ποια ήταν η επωδός όλων των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ, η φράση που ακουγόταν από τόσους και τόσους, το επιχείρημα που σταματούσε απότομα κάθε συζήτηση που προέβαλε ενστάσεις σχετικά με την απειρία και την ανεπάρκεια των στελεχών της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που όδευε ολοταχώς προς την εξουσία:

"Έλα μωρέ, πόσο χειρότερα μπορούμε να γίνουμε;"

 

Κι όμως, μετά από τέσσερα χρόνια διαρκούς ολίσθησης της χώρας στα κατώτερα και σκοτεινά στρώματα της πολιτικής, οικονομικής και ηθικής παρακμής, για ένα πράγμα είμαστε πλέον απολύτως βέβαιοι. Ότι ποτέ (ακόμη και σήμερα) δεν είμαστε σε θέση να φανταστούμε πόσο χειρότερα μπορούμε να γίνουμε.

 

Αυτό ακριβώς φροντίζουν να μας το υπενθυμίζουν καθημερινά οι κυβερνώντες. Από τη μία με την αδυναμία τους (ή ακόμη χειρότερα με την αδιαφορία τους) να ασχολούνται σοβαρά με αυτά που θα έπρεπε, και από την άλλη με την ακατανόητη επιμονή τους να κάνουν και να λένε πράγματα που κάθε σώφρων πολιτικός κανονικά θα έπρεπε να αποφεύγει.

 

Στα χρόνια της διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έλαμψαν πολλοί αστέρες, υπουργοί και βουλευτές, εξαιτίας της αμετροέπειας, της επιπολαιότητας και της ασχετοσύνης τους. Πρόσφατα όμως, τα κρούσματα έχουν γίνει τόσα πολλά που δεν προλαβαίνουμε ούτε να τα μετράμε. Πρώην και νυν υπουργοί και βουλευτές της μπαλωμένης πλειοψηφίας επιδίδονται θαρρείς σε διαγωνισμό επίδειξης ασυνέπειας, αγένειας, επιθετικότητας, γραφικότητας και αλαζονείας. Λες και αντιλαμβάνονται ότι ο χρόνος τους ως δημόσια πρόσωπα τελειώνει και σύντομα δεν θα τους θυμάται κανείς, και έχουν βαλθεί να τραβούν την προσοχή του κόσμου με τα καμώματά τους και τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις τους.

 

Στην κορυφή και με μεγάλη απόσταση από τους υπόλοιπους έχει αναδειχθεί τελευταία με τις εμφανίσεις του και τα λεγόμενά του ο κος Παύλος Πολάκης.  

Ο "αγριόμαγκας" που μιλάει ζόρικα και ενίοτε απειλεί τους συνομιλητές του, που χορεύει βαριές και ασήκωτες ζεϊμπεκιές, που καπνίζει αρειμανίως σε δημόσιους κλειστούς χώρους, δείχνοντας περιφρόνηση όχι μόνο στους γύρω του, αλλά και στο αξίωμα του υπουργού Υγείας που κατέχει. 

Ο "Κρητίκαρος" που τον γουστάρουν οι... "λούγκρες", όπως πληροφορηθήκαμε εμβρόντητοι από τον θαυμαστή του υπουργού, τον τραγουδοποιό Σταμάτη Κραουνάκη, έναν άνθρωπο υποτίθεται του πνεύματος και του πολιτισμού. 

Ο "άσπιλος" που ως δήμαρχος δήλωνε ότι κρατούσε διπλά βιβλία και ως υπουργός ασχολείται καθημερινά με το πώς θα κλείσει στη φυλακή τους προκατόχους του στο Υπουργείο και επιδεικνύει τα "πειστήρια" των εγκλημάτων τους σε μεγάλης διάρκειας αποκλειστικές συνεντεύξεις στην κρατική τηλεόραση όπου κανείς δεν τολμάει να τον διακόψει. 

Ο "μόνος μου και όλοι σας" που νομίζει ότι ανέλαβε να καθαρίσει την κοινωνία από κάθε ελάττωμα και αμαρτία, αλλά δεν αντιλαμβάνεται ότι γίνεται το παράδειγμα προς αποφυγή και ότι αδικεί τις σπουδές του και την εικόνα του με τα όσα λέει και κάνει.

 

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, που κατηγορεί όλους τους προηγούμενους ότι υπήρξαν ανήθικοι και ανάξιοι του αξιώματός τους, ότι εκμεταλλεύτηκαν τη θέση τους για να πλουτίσουν και αντιδικεί με χήρες και ορφανά, αυτός που ευαγγελίζεται την κοινωνική δικαιοσύνη και τις ίσες ευκαιρίες για όλους, ζήτησε και έλαβε καταναλωτικό δάνειο ύψους 100.000 ευρώ από μία Τράπεζα που ελέγχεται πλήρως από το κράτος, ενώ κατέχει το αξίωμα του υπουργού! Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι καταναλωτικά δάνεια (δηλαδή χρήματα για άμεση κατανάλωση και όχι για επένδυση) τέτοιου χρηματικού ύψους δεν δίνονται υπό κανονικές συνθήκες. Και μόνο το ποσό του δανείου προκαλεί ζάλη στους περισσότερους συμπολίτες μας, σε μία εποχή που η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 650 ευρώ μηνιαίως (9.100 ευρώ ετήσιος μισθός) πανηγυρίστηκε ως μία τεράστια επιτυχία.

 

Κι όμως, δεν βρέθηκε ούτε ένα στέλεχος των κατά τα άλλα "κοινωνικά ευαίσθητων" αριστερών στελεχών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να ψελλίσει μία λεξούλα για το ανάρμοστο της πράξης και το εξόφθαλμο της αντιφατικότητας. Αντιθέτως, πολλοί από τους συναδέλφους βουλευτές του κου Πολάκη έσπευσαν να τον υπερασπιστούν δημόσια, λέγοντας πως όλα ήταν νομότυπα και ότι ο καθένας δικαιούται να πάρει δάνειο για να καλύψει τις ανάγκες του. Μόνο που ξέχασαν να μας πουν ότι τέτοιο δάνειο δεν παίρνει ο καθένας, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι το δικαιούται. Και πως τόσα χρόνια κατηγορούσαν τους προκατόχους τους για παρόμοιες συμπεριφορές και πρακτικές. Ακόμη και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός χαρακτήρισε "κουτσομπολιά" τη συζήτηση για μία τόσο προκλητική και ηθικά μεμπτή συμπεριφορά από έναν υπουργό του.

 

Το χειρότερο όμως είναι ότι...

 και από τις συζητήσεις στα κοινωνικά μέσα φαίνεται ότι ακόμη και απλοί άνθρωποι, υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης δικαιολογούν τη λήψη του υψηλότατου δανείου από τον υπουργό σε προεκλογική περίοδο.  

Αν μπορώ να κάνω μία πρόβλεψη, είμαι σίγουρος ότι ο κος Πολάκης θα επιβραβευθεί από τους ψηφοφόρους του κόμματός του και για τη γενικότερη συμπεριφορά του και θα αναδειχθεί πρώτος σε ψήφους σε όσο μεγάλη εκλογική περιφέρεια και αν είναι υποψήφιος στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Έτσι, για να αποδειχθεί ότι μπορούμε να γίνουμε ακόμη χειρότερα αν το θελήσουμε.