Διδάκτωρ φιλοσοφίας του πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης και ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου Πατρών.
Στη δυτική όχθη της (Φ)ελλάδας υπάρχει ένα μικρό βασίλειο. Εκεί μέσα κατοικεί ένας μικρός βασιλιάς με τους υπηκόους του, ο οποίος την ημέρα που γεννήθηκε είδε ένα πολύ κακό όνειρο. Είδε, λοιπόν, πως γεννήθηκε μέσα σε έναν "σάπιο" κόσμο και σε ένα "σάπιο" σύστημα και από εκείνη τη στιγμή του μπήκε η έμμονη ιδέα ότι αυτός ο "σάπιος" κόσμος πρέπει να αλλάξει, για να γεννηθεί στη θέση του ένας "καινούργιος κόσμος", που θα φέρει μέσα του την ελπίδα της παγκόσμιας σωτηρίας των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι ονόμασαν τον μικρό βασιλιά "Χριστό" (κατά κόσμον Δημήτριος) και άρχισαν να ακολουθούν τα βήματά του και τις εντολές του. Η πρώτη προτροπή προς τους μαθητές του ήταν να αρνηθούν τα πλούτη και την ιδιοκτησία αυτού εδώ του "σάπιου" κόσμου και να τον ακολουθήσουν στον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο της σωτηρίας. "Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι", ήταν η πρώτη εντολή που έδωσε στους οπαδούς του. Πολλοί άνθρωποι πέταξαν από πάνω τους με βδελυγμία τα υλικά αγαθά αυτού του "σάπιου" και άδικου κόσμου και τον ακολούθησαν, αλλά οι περισσότεροι έκρυψαν τα αγαθά τους μέσα σε "σεντούκια", για να μην τα βρει ο έφορος της εποχής και προτίμησαν να το ρίξουν στην κραιπάλη και στη μέθη, μιας και ο κόσμος αυτός είναι προσωρινός και άδικος.
Πότε, όμως, γεννήθηκε η αδικία και έγινε ο κόσμος "σάπιος" και άδικος; Ρώτησε καλοπροαίρετα τον μικρό βασιλιά ένας μαθητής του.
Σύμφωνα με τις γραφές, η αδικία γεννήθηκε όταν ο "πρώτος" άνθρωπος (κατά κόσμον Αδάμ) έκλεψε τον απαγορευμένο καρπό από το δένδρο της γνώσης. Την ημέρα, δηλαδή, που γεννήθηκε η "αμαρτία" στον κόσμο.
Όμως η επικρατέστερη σοσιαλιστική εκδοχή του μικρού βασιλιά της δυτικής όχθης της (Φ)ελλάδας είναι ότι η αδικία γεννήθηκε όταν ο "πρώτος" άνθρωπος έβαλε τον "πρώτο" φράχτη επάνω στη Γη και την χώρισε σε μερίδια. Έτσι, γεννήθηκαν η ιδιοκτησία και ο πλούτος, η μεγαλύτερη "μολυσματική ασθένεια" αυτού εδώ του "σάπιου" και άδικου κόσμου. Έκτοτε, οι άνθρωποι αγωνίζονται ποιος να κατέχει όλο και περισσότερα, γιατί τα περισσότερα πολύ δύσκολα τελειώνουν, ενώ τα λιγότερα τα τρώει η Πρωτοχρονιά, τα δώρα και το Σαββατοκύριακο. Μαζί με την αδικία την ίδια μέρα γεννήθηκε και η κλοπή. Η κλοπή γεννήθηκε ως συνέπεια της ιδιοκτησίας και έκτοτε η ιδιοκτησία στον σοσιαλισμό ορίζεται ως το ‘’απόλυτο κακό’’ του κόσμου. Συνεπώς, το προϊόν της κλοπής αντιπροσωπεύει τον εθνικό πλούτο, που έκλεψε ο πρώτος από τον τελευταίο (ή και το ανάποδο), γι΄ αυτό και μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά.
Έτσι, μέσα σε έναν κόσμο "σάπιο" και άδικο γεννήθηκε η ιδέα κάθε πρωτοχρονιά οι μικροί βασιλιάδες να κάνουν ευχετήρια διαγγέλματα προς τους υπηκόους τους και, συγχρόνως, να τους καλούν σε κοινωνική εξέγερση, εναντίον αυτών που κατέχουν την ιδιοκτησία και τον πλούτο. Μερικοί φόρεσαν ένα γιλέκο και βγήκαν στους δρόμους, οι περισσότεροι, όμως, προτίμησαν να καθίσουν στον καναπέ τους και να δουν την νέα βερσιόν του "Power of Love 7χ7", με τους χυμώδεις έρωτες και τις δακρύβρεχτες προσωπικές ιστορίες.
Οι αιώνες περνούσαν και τα χρόνια έφευγαν, αλλά ο κόσμος δεν ήθελε και πάλι να αλλάξει. Και γιατί, άλλωστε, να αλλάξει ένας κόσμος που όλοι περνούν καλά μέσα στη δυστυχία τους! Έτσι είναι, όμως, ο ανθρώπινος κόσμος. Ενώ οι άνθρωποι μοχθούν κάθε μέρα για να τον αλλάξουν και να τον κάνουν καλύτερο, αυτός επιμένει να ακολουθεί τις συντεταγμένες του.
Κάποια στιγμή ο μικρός βασιλιάς κουράστηκε και αποσύρθηκε στα ιδιαίτερα διαμερίσματά του, για να κοιμηθεί και να ξαποστάσει λιγάκι.
Τότε ξαφνικά είδε έναν εφιάλτη και ξύπνησε τρομαγμένος.
Ο εφιάλτης του φώναξε μέσα στον ύπνο του:
Μικρέ βασιλιά μου, είναι πολύ δύσκολο πράγμα να κυβερνάς έναν "σάπιο" κόσμο, ο οποίος επιμένει και δεν θέλει ο ίδιος να αλλάξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου