ΣΥΡΙΖΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Το μυστικό της επιτυχίας του κ. Τσίπρα​

Γράφει ο  Βασίλης Δεληγκάρης
Σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας.


Αν δεν με απατά η μνήμη μου, τον Βαρουφάκη εγώ τον είχα Υπουργό Οικονομικών κι εγώ έκλεισα τις τράπεζες…

 

Πολλοί λένε πως ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν μη τι άλλο, είναι άσσοι στην επικοινωνία…Φυσικά, όταν κάποιος είναι απόλυτα κυνικός, δεν έχει κανέναν ηθικό φραγμό, έχει κάνει  ιδεολογικές και πολιτικές αρχές κουρελόχαρτα, μπορεί να πει χωρίς κανένα δισταγμό το μεγαλύτερο ψέμα, φυσικά και υπερτερεί έναντι των αντιπάλων του… Είναι σαν τον μαφιόζο που βγάζει πιστόλι και σε σκοτώνει χωρίς δεύτερη σκέψη πριν βγάλεις άχνα. 

 Η πολιτική προσωπικότητα του κ Τσίπρα έχει χαρακτηριστικά Τζέκιλ και Χάιντ. Στο εξωτερικό για παράδειγμα είναι ο δόκτωρ Τζέκιλ και στο εσωτερικό ο κύριος Χάιντ. Τσίπρας εσωτερικού και Τσίπρας εξωτερικού. Είναι τυχαία όλα αυτά;

 

Το gaslighting – διεθνής όρος που είναι δύσκολο να μεταφραστεί με μια λέξη στα ελληνικά – είναι μία τακτική χειραγώγησης με την οποία κάποιος ή κάποιοι επιθυμούν να σπείρουν σ’ ένα άτομο ή σε ομάδες ατόμων την αμφιβολία για την ίδια την πνευματική τους διαύγεια και την ικανότητα τους αντιληψης της πραγματικοτητας με απώτερο σκοπό την χειραγώγηση τους.

 

Είναι μια κοινή τακτική κακοποιών, ψυχοπαθών αλλά και συστηματική μέθοδος ολοκληρωτικών και δικτατορικών καθεστώτων η οποία λειτουργεί πολύ πιό αποτελεσματικά απ’ ότι νομίζουμε ή μπορούμε να φανταστούμε.

 

Η Stephanie A. Sarkis Ph.D., στο βιβλίο της book Gaslighting: Recognize Manipulative and Emotionally Abusive People – and Break Free εξηγεί:

 

Οι χειραγωγικοί και συναισθηματικά καταχρηστικοί ανθρωποι/καθεστώτα  χρησιμοποιούν τις ακόλουθες τακτικές:

 

1.Λένε απροκάλυπτα, κραυγαλέα ψέματα. Μ αυτό τον τρόπο θολώνουν συνειδητά την εικόνα τους για να μην μπορείς να γνωρίζεις πότε λένε ψέμματα και πότε αλήθεια. Στόχος τους να σε κάνουν να χάσεις την αντιληπτική σου ισορροπία.
 

2.Αρνούνται ότι είπαν κάτι, ακόμα κι αν έχεις απόδειξη πως το είπαν. Στοχεύουν στο ίδιο, να διαταράξουν την αντιληπτική σου ισορροπία σε βαθμό που να φτάσεις στο σημείο να αναρωτιέσαι αν οντως δεν το είπαν, αν αυτός έχει δίκιο κι εσυ το φαντάστικες. Κοινώς σκοπεύουν να σε κάνουν να αμφιβάλλεις για την πραγματικότητα γύρω σου και την αντίληψη σου περί αυτής.

3.Χρησιμοποιούν ως πυρομαχικά ό, τι σού είναι οικείο και αγαπητό. Προσβάλουν ή επιτιθενται π.χ την ταυτότητα σου. Π.χ, το φύλο σου, το χρώμα σου, τις προσωπικες σου προτιμήσεις, την πολιτική ή/και θρησκευτική σου ιδεολογία, την αστική σου ταυτότητα, κλπ.
 

4.Σε εξουθενώνουν με την πάροδο του χρόνου. Ότι πιο ύπουλο κι επικίνδυνο, διότι η τακτική αυτή εφαρμόζεται σταδιακά και συστηματικά μέχρι να φτάσεις στην απάθεια και την έλλειψη αντίδρασης. Επιτυγχάνουν στο τέλος τον μιθριδατισμό μιας κοινωνίας (σε συλλογικό επίπεδο) ή ακόμη και στο πιό εκστρημ το σύνδρομο της Στοκχόλμης σε ατομικό επίπεδο (το συμπέρασμα αυτό δικό μου)
 

5.Οι πράξεις τους δεν συνάδουν με τα λόγια τους. Κοινώς, άλλα λένε κι άλλα κάνουν.
 

6.Ξαφνικά σε εκθειάζουν ή σ’ επαινούν για κάποια σου ιδιότητα ή πράξη ούτως ώστε να σε φέρουν πάλι σε αμηχανία, να θολώσουν τα νερά, να ανατρέψουν παραιτερω τις ισορροπίες σου, να αναρωτηθείς πως ίσως τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαντάζεσαι.
 

7.Γνωρίζουν πως η συνεχής σύγχυση εξασθενεί τους ανθρώπους. Πως ο λειτουργικός άνθρωπος έχει ανάγκη την αίσθηση σταθερότητας και κανονικότητας. Σκοπός τους είναι να αποσταθεροποιήσουν και αποδυναμώσουν αυτά τα συναισθήματα ώστε να φτάσεις στο σημείο να αμφισβητείς τα πάντα. Κι επειδή η ανάγκη σταθερότητας είναι ζωτική, φτάνεις στο σημείο να αποζητάς την σταθερότητα της «απάτης» που αυτοί προσφέρουν.
 

8.Προβάλουν συνεχώς τον εαυτό τους σε σένα. Λένε π.χ ψέμματα οι ίδιοι αλλά κατηγορούν εσένα πως λες εσύ ψέμματα. Κάνουν κάποια απατεωνιά αλλά κατηγορούν τον αντίπαλο τους πως αυτός είναι απατεώνας. Ή διεφθαρμένος. Ή ψεύτης.
 

9.Προσπαθούν να γυρίσουν αλλά ατομα ή κοινωνικές ομάδες κλπ, εναντίον σου ή προσποιούνται πως άλλοι είναι εναντίον σου. Θα σχολιασουν π.χ πως «Αυτό το άτομο ξέρει ότι δεν είσαι σωστός» ή «ο τάδε ξέρει ότι είσαι άχρηστος». Δεν σημαίνει φυσικά πως έτσι είναι, πως όντως ο τάδε είπε κάτι εναντίον σου. Λένε απλώς ψέματα. Στόχος τους να διαβρώσουν την εμπιστοσύνη σου στον περίγυρο σου, να μην ξέρεις στο τελος ποιον να εμπιστευτεις. Θέλουν να σε αποξενώσουν και να σε απομονώσουν για να έχουν ευκολότερα τον έλεγχο σου.
 

10.Σου λένε κατάμουτρα ή σε άλλους πως είσαι τρελός. Από τα πιό θανάσιμα, αποτελεσματικά τους εργαλεία. Αν ο αλλος πιστέψει πως είσαι τρελός δεν θα σε πιστέψει αν του λες πως αυτός που το είπε είναι ενας πανούργος gaslighter.
 

11.Ισχυριζονται πως όλοι οι άλλοι είναι ψεύτες εκτός από αυτούς. Το επαναλαμβάνουν μέχρι να το πιστέψετε, να φτάσετε στο σημείο να τους αναγνωρίσετε την τόλμη του να στέκονται αντίθετα στο ρεύμα και έτσι να στρέφεστε πλέον στον gaslighter για τις «σωστές» πληροφορίες.

 

Μέσα σ αυτό το πλαίσιο χρησιμοποιούν φυσικά ως εργαλείο την βιομηχανία ψευδών ειδήσεων οπως και τα αφηγήματα των «μετά-αληθειών».

 

Σας θυμίζουν κάτι ολα αυτά; 

Αν τα συνδέσουμε σημείο προς σημείο με όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, μπορούμε να καταλάβουμε ποιά είναι η βάση της επικοινωνιακής τακτικής, που εφαρμόζει η ηγετική ομάδα του Σύριζα και το μυστικό της «επιτυχίας» Τσίπρα.

 

Η τακτική αυτή...

 χρησιμοποιήθηκε ιστορικά κατά κόρον από την Ναζιστική και την Σοβιετική προπαγάνδα και από όλα ολοκληρωτικά καθεστώτα.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρωτοτυπήσει.