Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
Τρεις καθηγητές, ο James A. Lindsay, η Helen Pluckrose και ο Peter
Boghossian έκαναν ρεζίλι (για την πλάκα τους αλλά και για λόγους ηθικούς
και επιστημονικούς) τους «βασιλείς των πίστεων» της Νέας Τάξης.
Κάθισαν
επί μία διετία κι εκπονούσαν εργασίες τύπου «παπάτζα η
επιστημονικοφανής» και τις έστελναν προς δημοσίευση σε ξακουστά
επιστημονικά περιοδικά που ασχολούνται με τις έμφυλες σπουδές, τις
λεσβιακές και ομοφυλοφιλικές σπουδές (τομέας «επιστήμης» που στον Δυτικό
Κόσμο τον έχουν περί πολλού) και με σπουδές σε ζητήματα σεξουαλικών
ταυτοτήτων.
Αυτοί οι τρεις, λοιπόν, είχαν καταλάβει ότι τα κριτήρια δημοσίευσης
εργασιών σε επιστημονικά περιοδικά αυτού του είδους δεν είναι και
τόσο... επιστημονικά αλλά σχετίζονται με τα συναισθήματα των ιδιοκτητών
και των διευθυντών πάνω σ' αυτά τα θέματα.
Αρκούσε να βρίσεις
αρκετά τους λευκούς άνδρες και η δουλειά γινόταν.
Σε μια από τις
εργασίες που εγκρίθηκαν προς δημοσίευση οι Lindsay, Pluckrose και
Boghossian είχαν αντιγράψει το κεφάλαιο 12 από το βιβλίο «Ο Αγών Μου»
του Αδόλφου Χίτλερ. Εκεί ο Χίτλερ περιγράφει την άνοδο του
Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας και οι καθηγητές άλλαξαν ό,τι
αναφερόταν στο κόμμα των ναζί με το «φεμινιστικό κίνημα». Και αυτή η
εργασία αλλά και αρκετές άλλες με προκλητικά εξωφρενικό και παράλογο
περιεχόμενο έγιναν δεκτές από διαπρεπέστατα επιστημονικά περιοδικά των
ΗΠΑ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πανεπιστημιακοί καθηγητές που έκαναν τη
φάρσα στα περιοδικά...
δεν είναι ούτε δεξιοί ούτε συντηρητικοί. Πολιτικά
κυμαίνονται από τον αριστερισμό στον «φιλελεδισμό», αλλά οι φιδέμπορες
που διαμορφώνουν τα μυαλά εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στη Δύση
έχουν ξεσαλώσει τόσο ώστε έπρεπε να μπουν στη θέση τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου