Του ΦΑΝΗ ΟΥΓΓΡΙΝΗ
Αψογη απεικόνιση της κατάστασης στη δημόσια εκπαίδευση είναι τα χαώδη
πλάνα της εισβολής στο αρμόδιο υπουργείο. Το αφιονισμένο πλήθος που
σπάει την πόρτα σε live streaming, τσιρίζοντας τα γνωστά κλισέ. Ο
ταπεινωμένος αστυνομικός διευθυντής, ενώ απομακρύνεται σηκωτός. Κι ο
σαστισμένος Κώστας Γαβρόγλου στη μέση του χαμού, πεισματικά καρφωμένος
στην καρέκλα του, να αντιμετωπίζει τους θρασείς συνομιλητές του
οχυρωμένος πίσω από ένα γραφείο γεμάτο από στοίβες χαρτιών, αλλά δίχως
χώρο για έναν υπολογιστή.
Ζητούσε «ρωμαλέο κίνημα» ο υπουργός, ώστε να
αναλάβει τις τύχες της εκπαίδευσης, και πήρε μια γεύση. Ωστόσο δεν
κλονίστηκε η πίστη του στην ιερότητα του –μόνο κατ’ όνομα–
πανεπιστημιακού ασύλου των ιδεών. Αντίθετα, εγκάλεσε την αξιωματική
αντιπολίτευση για την εύλογη κριτική της, χαιρετίζοντας παράλληλα αυτού
του είδους τις φοιτητικές... διεργασίες, έμμεσα αποδεχόμενος έτσι τη βία
ως θεμιτό εργαλείο διεκδίκησης.
Αθελα ή ηθελημένα διακηρύσσει έργω προς
τη νεολαία ότι η εργατικότητα, η συνέπεια, η μεθοδικότητα δεν πιάνουν
μία απέναντι στην ωμή δύναμη της θέλησης. Δεν είναι τυχαίο ότι μερικοί
κυνικότεροι συμπολίτες μας αστειεύτηκαν ότι ανάμεσα στους επισκέπτες του
Γαβρόγλου ίσως να συμπεριλαμβανόταν κι ένας αυριανός πρωθυπουργός.
Αυτές τις μέρες του 1963 απονεμήθηκε το Νομπέλ Λογοτεχνίας στον
Γιώργο Σεφέρη. Μέσω αυτού τιμήθηκε όλη η Ελλάδα, μα ιδιαίτερα η Γενιά
του ’30· μια φουρνιά ανθρώπων που μορφώθηκαν υπό συνθήκες αδιανόητες για
μας, σε παγωμένες τάξεις των 50 παιδιών, σε σχολειά απομακρυσμένα και
συνήθως χωρίς καν ρεύμα.
Σήμερα, έχοντας στη διάθεσή τους υποδομές
προηγμένου κράτους, τα παιδιά μας πάσχουν από έλλειψη στοιχειώδους
κριτικής ικανότητας, αποδεχόμενα αλόγιστα εξωφρενικές ή ξεπερασμένες
θεωρίες και παραιτούμενα μπροστά σε κάθε απρόοπτο της πραγματικής ζωής.
Δεν θέλουν λοιπόν «εμπορευματοποίηση της Παιδείας» οι οξύθυμοι
νεολαίοι, άσχετα αν οι γονείς τους έχουν ήδη χαραμίσει μικρές περιουσίες
σε φροντιστήρια.
Στο πλευρό τους στέκονται οι νυν κυβερνώντες και
σημαντική μερίδα του καθηγητικού κατεστημένου. Στρέφονται σύσσωμοι
ουσιαστικά κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων, καθώς εκείνα δεν θα είναι
εκκολαπτήρια κομματικών στρατιωτών και φορείς διασπάθισης δημοσίου
χρήματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σπεύσει να υποβάλει προτάσεις συνταγματικών αλλαγών που
θα αποκλείουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν θέλουν ούτε «εντατικοποίηση
της Παιδείας». Δεν φαίνεται να τους ενοχλεί ότι, σύμφωνα με την κατάταξη
Pisa, ανήκουμε στους ουραγούς πάνω στην κατανόηση κειμένου. Τα
Ελληνόπουλα δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν και τι ακούνε, όμως οι
φερόμενοι ως εκπρόσωποί τους απαιτούν ακόμη λιγότερη προσπάθεια,
λιγότερη αξιολόγηση, λιγότερη επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα. Είναι
κοινό μυστικό ότι πάμπολλα νέα παιδιά αρνούνται να αποδεχθούν την
κριτική και να σεβαστούν την ιεραρχία στην καθημερινότητά τους. Είναι
παράγωγα ενός αρρωστημένου συστήματος που τους καλλιεργεί την πεποίθηση
ότι η ζωή οφείλει να κυλά όπως ακριβώς επιθυμούν.
Κάθε νομοθετική πρωτοβουλία τούτης της κυβέρνησης, στους δήμους, στην
εκπαίδευση, στην απονομή δικαιοσύνης, στη δημόσια διοίκηση, στο ίδιο το
Σύνταγμα, προωθεί μια Ελλάδα χαώδη.
Μια Ελλάδα όπου...
δεν θα μπορεί
τίποτε να κριθεί, τίποτε να αποφασιστεί, τίποτε να τιμωρηθεί, τίποτε να
προχωρήσει προς το μέλλον.
Θα υπάρχουν όμως πάσης φύσεως άτρωτα άσυλα,
όπως αυτό της ΑΣΟΕΕ .
Ολη η χώρα ένα άσυλο. Ασυλο ανιάτων. Από την 26η
Οκτωβρίου έως την 6η Δεκεμβρίου πολύ φοβάμαι ότι η χώρα θα περάσει
οδυνηρή δοκιμασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου