Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Έλεος! έλεγαν. Ελεος! Δεν μπορεί ένα «λαϊκό κορίτσι» να γίνει
υπουργός;
Στις ώριμες δημοκρατίες, βεβαίως και μπορεί. Σε συνθήκες
αμείλικτης πατριαρχίας, η κόρη του μπακάλη έγινε κάποτε αρχηγός των
Συντηρητικών της Βρετανίας και πρωθυπουργός. Αλλά κανείς δεν θέλει να
θυμάται με ποια επίθετα η Αριστερά στόλισε –και στολίζει– τον τάφο της.
Η κόρη του πάστορα από την Ανατολική Γερμανία έγινε καγκελάριος. Αλλά
καλύτερα να μη θυμηθούμε τι έχει γραφτεί τα τελευταία χρόνια, όχι για
τις πολιτικές της επιλογές, αλλά για το ντύσιμό της, τον σωματότυπό της,
την «ελαττωματική» της θηλυκότητα.
Φαίνεται έτσι ότι δεν είναι όλες οι γυναίκες άξιες αριστερής
υπεράσπισης.
Δεν είναι όλες σαν τη νέα υφυπουργό Μακεδονίας - Θράκης.
Τι
είναι η Κατερίνα Νοτοπούλου;
Σύμφωνα με τους αυτόκλητους υπερασπιστές
της, είναι ένα εύκολο θύμα: μια καθαρίστρια που, στα τριάντα της χρόνια,
κατόρθωσε να γίνει υπουργός και γι’ αυτό δέχεται σεξιστικές και
ελιτίστικες επιθέσεις.
Οντως. Το 2012 η Νοτοπούλου είχε συνάψει σύμβαση με τον τομέα
καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης· αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η
δημοτική παράταξη που εξασφάλισε τον διορισμό της την άφησε να εργαστεί
ως καθαρίστρια.
Οντως, είναι νέα. Αλλά δεν ακολούθησε τη μοίρα της γενιάς της. Δεν
δοκιμάστηκε ποτέ στην άνυδρη ελεύθερη αγορά. Διορίστηκε και σταδιοδρομεί
σε δοτά δημόσια αξιώματα.
Οντως, τα media την αντιμετωπίζουν με όρους σοουμπίζ. Αλλά με ποιους
όρους άραγε την αξιολόγησαν εκείνοι που την επέλεξαν; Δεν υπολόγισαν τον
μιντιακό αντίκτυπο που θα είχε η παρουσία της; Δεν την επιστράτευσαν
–όπως το είπε ένας σπίκερ της κυβερνητικής τηλεόρασης– για να
«αναβαθμίσουν αισθητικά» την εικόνα της κυβέρνησης;
Τίποτε από όλα αυτά δεν ξεπερνάει τα όρια του μικροπολιτικού
σκυλοκαβγά – στον οποίο η βαναυσότητα είναι πάντα ο κανόνας.
Αν αξίζει
κανείς να συζητάει τον διορισμό ενός εξωκοινοβουλευτικού στελέχους σε
ένα υφυπουργείο-γραφειοκρατικό απολίθωμα, είναι επειδή όντως ο
συμβολισμός του είναι ασύμμετρος.
Για τους συνομηλίκους της υφυπουργού Μακεδονίας - Θράκης, ο διορισμός
της συμβολίζει...
την υπεραξία που μπορεί ακόμη να δίνει στα λευκά
βιογραφικά η κομματική στράτευση. Συμβολίζει την όχι και τόσο
δημοκρατική προστασία που μπορεί να χορηγεί ένα σύστημα εξουσίας στα
προϊόντα του.
Η Νοτοπούλου δεν είναι ευάλωτη. Την παρήγαγε και τη θωρακίζει μια
κομματική ελίτ.
Ευάλωτοι είναι οι τριαντάρηδες που δεν ανήκουν σε αυτήν
την ελίτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου