Μέσα στα πολλά απρόσμενα, τραγικά, αβάσταχτα αλλά και
παράδοξα που έχουμε υποστεί, δει και ακούσει τις τελευταίες ημέρες είναι
κι αυτό που είπε ο υπουργός Επικρατείας, βουλευτής Α΄ Αθηνών του
ΣΥΡΙΖΑ, Χριστόφορος Βερναρδάκης: «Να μη βάλλεται ένας άνθρωπος ο οποίος
είναι 44 ετών και έχει φορτωθεί όχι μόνο τις πολεοδομικές, χωροταξικές
αδυναμίες της πολιτικής προστασίας, τις αδυναμίες πυρόσβεσης, αλλά και
το οικονομικό έγκλημα που έχει συντελεστεί απέναντι στη χώρα, αλλά και
το έγκλημα στο κοινωνικό κράτος».
Ποιος είναι ο
άνθρωπος που έχει συμπληρώσει μόνο... 44 έτη και δεν πρέπει να δέχεται
βολές;
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας! Ο κ. Βερναρδάκης δεν έκανε χιούμορ
εκστομίζοντας αυτή την παράλογη σκέψη. Δυστυχώς για εκείνον αλλά και
για εμάς, ο υπουργός μιλούσε σοβαρά.
Αυτός ο
πολιτικός υπηρετεί μια κυβέρνηση και ένα κόμμα που πιστεύει ότι οι
15χρονοι είναι σε θέση και δικαιούνται να αποφασίζουν για την αλλαγή του
φύλου τους, αλλά θεωρεί περίπου νήπιο έναν 44χρονο πρωθυπουργό και γι'
αυτό τον θέτει εκτός κριτικής!
Οι προκλήσεις της κυβέρνησης προς τους
πολίτες δεν έχουν τελειωμό, όπως δεν έχουν τελειωμό και οι πάσης φύσεως
εθνικές αβαρίες και οι συμφορές που χτυπούν την Ελλάδα.
Είναι προφανές
ότι ζούμε εντός μιας παράστασης θεάτρου του παραλόγου, κατά τη διάρκεια
της οποίας σημειώνονται πολλοί θάνατοι.
Ο εθισμός των πολιτικών στην
εξουσία και η απόπειρά τους να διαιωνίσουν πάση θυσία την παραμονή τους
στις υπουργικές καρέκλες, στις βουλευτικές έδρες και τις κρατικά
μισθοδοτούμενες θέσεις παράγει οδύνη και παρακμή.
Φυσικά,
το επιχείρημα του κ. Βερναρδάκη στον πυρήνα του είναι...
η έσχατη γραμμή
αμύνης κάθε κυβέρνησης που αποτυγχάνει στο έργο της. Βάσει αυτού, κάθε
νέα κυβερνητική περίοδος παραμένει άμοιρη των ευθυνών της, διότι οι
προηγούμενες κυβερνήσεις δημιούργησαν μείζονα προβλήματα!
Αυτό είναι
σοφιστεία του χειρίστου είδους και, αντί να βελτιώνει τις εντυπώσεις για
την κυβέρνηση, εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους Ελληνες.
Αραγε πόσες δεκαετίες πρέπει να κυβερνά κάποιος για να επιτραπεί στην κοινωνία να του ασκήσει κριτική;
Εditorial της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου