ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κατάντια - Είσαι άσος στην κωλοτούμπα, γράφεις στο γυαλί ή απλά κάνεις καλές… πίτες? Συγχαρητηρια γίνεσαι υπουργός!

Του Strange Attractor

Τα παλιά χρόνια, τότε που όλα ήταν γκρίζα, οι βουλευτές και οι υπουργοί ήταν κάτι σοβαροφανείς και απόμακροι τύποι, που τους βλέπαμε μόνο στα Επίκαιρα των κινηματογράφων, όταν ντυμένοι μέσα στα γκρίζα ή μαύρα κοστούμια τους, άφηναν κάποιο στεφάνι σε κάποιο μνημείο, με φόντο στρατιωτικά αγήματα και μπάντες.

Ο μέσος ψηφοφόρος τους ήξερε μόνο μέσω των στηλών των εφημερίδων, και αν ήταν πιο επιτήδειος τους επισκέπτονταν στο πολιτικό τους γραφείο, με μια κότα ή με ένα τσουρέκι παραμάσχαλα για να ζητήσει κάποιο ρουσφέτι.

Από και πέρα, εκτός της ευρύτερης περιοχής του Κολωνακίου, δεν τους ήξερε πραγματικά κανείς.

Μέχρι που ήρθε η πολυπόθητη τηλεοπτική άνοιξη, με τις δεκάδες τα κανάλια, και τους είδαμε πλέον από κοντά… φάτσα κάρτα…

Να εκθέτουν τις βαρυσήμαντες απόψεις τους μέσα από σύντομες ατάκες (λόγω τηλεοπτικού χρόνου), και να εκτίθενται πολλαπλώς λόγω της βλακείας που πραγματικά δέρνει τους περισσότερους.

Η τηλεοπτική άνοιξη λοιπόν, με όλα τα καλά και τα κακά της, έφερε στο μέσο ελληνικό σαλόνι όλους εκείνους που επί δεκαετίες νομοθετούσαν εξ αποστάσεως και έκριναν τις ζωές μας.

Δείχνοντας σε όλους πως ο βασιλιάς είναι γυμνός (και συνήθως χάνει λάδια).

Έτσι, σιγά σιγά το πολίτευμά μας εξελίχθηκε άτυπα σε καθεστώς τηλεοπτικής δημοκρατίας.

Με μια δυο γενιές Ελλήνων να παρακολουθούν την πολιτική επικαιρότητα (όσοι την παρακολουθούσαν) αποκλειστικά μέσα από τις τηλεοράσεις, τα πάνελς, και τα παράθυρα.

Με αποτέλεσμα οι μεν πολιτικάντηδες να διαγκωνίζονται μεταξύ τους και να προσφέρουν γη και ύδωρ στα κανάλια, προκειμένου να βγουν στον αέρα δυο τρία λεπτά, να πουν τις ασυναρτησίες τους, με την ελπίδα να γίνουν αναγνωρίσιμοι, τα δε κανάλια να διαθέτουν λίστες από διάφορους καραγκιόζηδες, που είτε λόγω φάτσας, είτε λόγω παπαρολογίας γράφουν στην οθόνη και άρα φέρνουν νούμερα τηλεθέασης.

Και οι δυο πλευρές δηλαδή ικανοποιημένες, με αόρατους ρυθμιστές της πολιτικής μας τους… διαφημιστές, και με μόνο χαμένο τον λαό, που χωρίς να το καταλάβει εθίστηκε στους τηλεμαϊντανούς, και άρχισε να τους στέλνει εν χορώ στη βουλή.

Γιατί; Επειδή ήταν μορφωμένοι; Καταρτισμένοι; Ειλικρινείς; Μαχητικοί;

Μπα… Επειδή είχαν το ταλέντο της ατάκας, και επειδή μπορούσαν να φωνάζουν πιο δυνατά από τον άλλον στα τηλεοπτικά τραπέζια «χάβρες».

Στα οποία τραπέζια, όποιος είχε την τύχη να κάτσει, αργά ή γρήγορα κατέληξε βουλευτής ή υπουργός. Άσχετα αν στην πορεία άλλαξε δυο τρεις ιδεολογίες, και μπόλικα κόμματα. Σάμπως ο λαός καταλαβαίνει τις διαφορές;

Και που κατέληξαν όλα αυτά; 

Στο θλιβερό και συνάμα φαιδρό σήμερα.

Όπου η Πρώτη Φορά Αριστερά, που ψηφίστηκε για να σκίσει τα μνημόνια με τους άφθαρτους αριστερούς αγωνιστές της, κυβερνάει χάρη στον μέχρι πρότινος ακροδεξιό ψεκασμένο Μπάνο, στον γυρολόγο κυρ Φώτη, και σε τρεις επαγγελματίες μισθοφόρους βουλευτές, Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης.

Για να μην πω ότι οι ΑνΕλ σήμερα έχουν πιο πολλούς μετακλητούς, διορισμένους σε Δ.Σ, και υπουργούς, από όσους έχουν ψηφοφόρους.

Με αποκορύφωμα τον προχθεσινό «σαρωτικό» ανασχηματισμό, που για μια ακόμη φορά απέδειξε την ένδεια του Σύριζα, αλλά και την απελπισία του αδίστακτου κατά τα άλλα Αλέξη, με την τοποθέτηση μπόλικων φαντασμάτων του «κακού» παρελθόντος, ραμολιμέντων της πολιτικής σκηνής, σε συνδυασμό με νέους άφθαρτους πλην όμως ξεγάνωτους τενεκέδες, που μοναδικό τους προσόν είναι η χρόνια αφισοκόλληση, ή τα ωραία… μπούτια.

Αποδεικνύοντας ότι...

 στην μπανανία μας δεν χρειάζεται ούτε εργατικότητα, ούτε εμπειρία, ούτε ένσημα, ούτε πραγματική παιδεία, ούτε ιδεολογική συγκρότηση, ούτε τίποτα… για να γίνεις υπουργός.

Αρκεί να είσαι άσος στην κωλοτούμπα, να γράφεις στο γυαλί, και να σέρνεις καμιά 2-3 χιλιάδες «ηλίθιους» ή εξαρτημένους ψηφοφόρους, που θα προστεθούν σε εκείνους του Σύριζα. Ή απλά να κάνεις καλές… πίτες.

Από κει και πέρα, δεν πα να έχεις υπογράψει διάφορα μνημόνια, δεν πα να έχεις βρίσει τον Τσίπρα στα ΜΜΕ και στα σόσιαλ μίντια, δεν πα να είσαι οφθαλμοφανές φρούτο… Αν οι συγκυρίες είναι καλές, θα υπουργοποιηθείς. Ο πρωθυπουργός μας είναι ελεήμων…

Κατάντια…

ΥΓ- Η περίπτωση του κυρ Φώτη έχει κάποιες μεταφυσικές παραμέτρους, αλλιώς πώς να εξηγηθεί το ότι την ώρα που ορκίζονταν υφυπουργός Άμυνας συνελήφθησαν από τους Τούρκους οι δυο στρατιωτικοί μας, την ώρα που άφηνε το υπουργείο σκοτώθηκε χειριστής της πολεμικής αεροπορίας, και την ημέρα που αναλάμβανε το υπουργείο Ναυτιλίας σημειώθηκε φωτιά σε φέρυ μποτ με 900 περίπου επιβάτες και πλήρωμα!

Χώρια που κάποτε είχε αποχωρήσει από τη συγκυβέρνηση του Σαμαρά, για χάρη των μοντέρ βάρδιας της ΕΡΤ.

Περιπτωσάρα… όχι αστεία.