Εντός των επομένων εικοσιτετραώρων αναμένω
επιτέλους τη δημοσίευση κειμένου με τουλάχιστον 320 υπογραφές και με
τίτλο «Για όλα φταίει το σύστημα». Τόσοι πανεπιστημιακοί, τόσοι
ηθοποιοί, τόσοι κιθαρωδοί, τόσοι τυμπανιστές δεν είναι δυνατόν να
αφήνουν τους Τζανακόπουλους και τους Καμμένους να επιχειρηματολογούν
μόνοι τους για τα αυθαίρετα. Γιατί σιωπά ο πνευματικός κόσμος της
Αριστεράς;
Γιατί δεν υψώνει τη φωνή του για να σπρώξει το μαχαίρι ώς το κόκαλο και να αποκαλύψει επιτέλους ότι για την τραγωδία στο Μάτι δεν φταίνε μόνον τα αυθαίρετα. Φταίει και ο καπιταλισμός, και ο φιλελευθερισμός, κυρίως όμως φταίει η αντιπαροχή.
Ο λαός δεν μπορεί να ξεχάσει τι σημαίνει Δεξιά. Εκεί ξεκινούν τα δεινά του τόπου. Για να μην πω ότι υπάρχει κάτι στην ιδιοπροσωπεία –με -ει παρακαλώ– του Eλληνος που τον συνδέει με την πυρκαγιά. Ο «Ελληνικός Oρθρος», το μακροσκελές μυθιστόρημα του Θανάση Πετσάλη Διομήδη στο οποίο καταγράφεται η αφύπνιση της εθνικής συνείδησης που οδήγησε στην Επανάσταση, ξεκινά με μια δασική πυρκαγιά στην Ηπειρο που την έβαλαν για να φτιάξουν βοσκοτόπια. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Γιατί μας το κρύβουν;
Αυτοί οι 320 που υπέγραψαν το εγκώμιο του κ. Τσίπρα για τη μεγάλη του επιτυχία στις Πρέσπες γιατί δεν μιλούν;
Δεν το βρίσκω καθόλου σωστό εκ μέρους τους.
Γιατί αισθάνθηκαν την ανάγκη να ενώσουν τη φωνή τους με τον τιμονιέρη όταν εγκαινίαζε στις Πρέσπες τη λεωφόρο της Ιστορίας για τον ελληνισμό και τώρα σιωπούν;
Τώρα που ο πρωθυπουργός παλεύει με τη συνείδησή του και τους παρατρεχάμενους για να αναλάβει την πολιτική ευθύνη της τραγωδίας;
Δεν αντιλαμβάνονται το δράμα του σαραντατετράχρονου αυτού παιδιού που έχει να παλέψει με τα αυθαίρετα; Που είναι για ακόμη μία φορά έτοιμος να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στα «συφέροντα» (sic). Δεν είδαν το δράμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του όταν επισκέφθηκε το Μάτι και αντίκρισε την καμένη γη; Δεν τον λυπούνται τέλος πάντων;
Κάνω έκκληση. Oσοι συμπαραστάθηκαν στους εμπρηστές των Αθηνών το 2008 επειδή κατάλαβαν πως έφταιγε το σύστημα, όσοι έχυσαν έστω ένα δάκρυ όταν είδαν την κ. Κωνσταντοπούλου κρεμασμένη στα κάγκελα της ΕΡΤ, όσοι γλέντησαν το περήφανο «Oχι» στο δημοψήφισμα και όσοι ετοιμάζονται να γιορτάσουν την 21η Αυγούστου την «πολεμική αρετή» κατά των μνημονίων, να μην αφήσουν μόνο του το παιδί αυτό στις δύσκολες ώρες που περνάει. Ας του θυμίσουν αυτοί οι σοφοί, ο αόρατος θίασος με «τις εξαίσιες μουσικές του», πως...
δεν πρέπει να θρηνήσει «την τύχη του που ενδίδει πια, τα έργα του που απέτυχαν».
Διότι αυτός, σε αντίθεση με τον καβαφικό Αντώνιο, μπορεί να πει χωρίς περιστροφές: «Μην κοιτάτε που σας έκανα τη χάρη να αναλάβω την πολιτική ευθύνη. Για όλα φταίει το σύστημα».
Γιατί δεν υψώνει τη φωνή του για να σπρώξει το μαχαίρι ώς το κόκαλο και να αποκαλύψει επιτέλους ότι για την τραγωδία στο Μάτι δεν φταίνε μόνον τα αυθαίρετα. Φταίει και ο καπιταλισμός, και ο φιλελευθερισμός, κυρίως όμως φταίει η αντιπαροχή.
Ο λαός δεν μπορεί να ξεχάσει τι σημαίνει Δεξιά. Εκεί ξεκινούν τα δεινά του τόπου. Για να μην πω ότι υπάρχει κάτι στην ιδιοπροσωπεία –με -ει παρακαλώ– του Eλληνος που τον συνδέει με την πυρκαγιά. Ο «Ελληνικός Oρθρος», το μακροσκελές μυθιστόρημα του Θανάση Πετσάλη Διομήδη στο οποίο καταγράφεται η αφύπνιση της εθνικής συνείδησης που οδήγησε στην Επανάσταση, ξεκινά με μια δασική πυρκαγιά στην Ηπειρο που την έβαλαν για να φτιάξουν βοσκοτόπια. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Γιατί μας το κρύβουν;
Αυτοί οι 320 που υπέγραψαν το εγκώμιο του κ. Τσίπρα για τη μεγάλη του επιτυχία στις Πρέσπες γιατί δεν μιλούν;
Δεν το βρίσκω καθόλου σωστό εκ μέρους τους.
Γιατί αισθάνθηκαν την ανάγκη να ενώσουν τη φωνή τους με τον τιμονιέρη όταν εγκαινίαζε στις Πρέσπες τη λεωφόρο της Ιστορίας για τον ελληνισμό και τώρα σιωπούν;
Τώρα που ο πρωθυπουργός παλεύει με τη συνείδησή του και τους παρατρεχάμενους για να αναλάβει την πολιτική ευθύνη της τραγωδίας;
Δεν αντιλαμβάνονται το δράμα του σαραντατετράχρονου αυτού παιδιού που έχει να παλέψει με τα αυθαίρετα; Που είναι για ακόμη μία φορά έτοιμος να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στα «συφέροντα» (sic). Δεν είδαν το δράμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του όταν επισκέφθηκε το Μάτι και αντίκρισε την καμένη γη; Δεν τον λυπούνται τέλος πάντων;
Κάνω έκκληση. Oσοι συμπαραστάθηκαν στους εμπρηστές των Αθηνών το 2008 επειδή κατάλαβαν πως έφταιγε το σύστημα, όσοι έχυσαν έστω ένα δάκρυ όταν είδαν την κ. Κωνσταντοπούλου κρεμασμένη στα κάγκελα της ΕΡΤ, όσοι γλέντησαν το περήφανο «Oχι» στο δημοψήφισμα και όσοι ετοιμάζονται να γιορτάσουν την 21η Αυγούστου την «πολεμική αρετή» κατά των μνημονίων, να μην αφήσουν μόνο του το παιδί αυτό στις δύσκολες ώρες που περνάει. Ας του θυμίσουν αυτοί οι σοφοί, ο αόρατος θίασος με «τις εξαίσιες μουσικές του», πως...
δεν πρέπει να θρηνήσει «την τύχη του που ενδίδει πια, τα έργα του που απέτυχαν».
Διότι αυτός, σε αντίθεση με τον καβαφικό Αντώνιο, μπορεί να πει χωρίς περιστροφές: «Μην κοιτάτε που σας έκανα τη χάρη να αναλάβω την πολιτική ευθύνη. Για όλα φταίει το σύστημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου