Γράφει ο Θοδωρής Γιάνναρος
Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”
Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”
Θα πιστεύατε αν σας έλεγαν πως ο
Παραμυθάς είναι ψεύτης;
Τι θα σκεφτόσασταν αλήθεια αν κάποιος υποστήριζε
πως τα παραμύθια δεν λένε την αλήθεια;
Αν σας έλεγαν πως οι
αντιπαθητικοί των παραμυθιών δεν περνούν τελικά καλά, εις βάρος των
υπολοίπων άλλων... θα το πιστεύατε;
Ξέρατε όμως, πως το κόκκινο κουβάρι των παραμυθιών βαρέθηκε να είναι κόκκινο και θέλει να γίνει μπλε;
Κάπως έτσι εξελίχθηκε το παραμύθι ενός
βίαιου εφιάλτη που έζωσε τους Έλληνες και την Ελλάδα, που όμως θα
μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν το είχαμε εγκαίρως εντοπίσει και το
είχαμε εμποδίσει να εξελιχθεί ως αυγό για να γεννήσει τελικά το φίδι...
Κάποιοι άλλοι το κατάφεραν και συνεχίζουν να τα καταφέρνουν...
Κάπως έτσι και στο πλαίσιο των εορτασμών
της 18ης Ιουνίου 1940, τη Δευτέρα 18 Ιουνίου στο Mont Valérien, κοντά
στο Παρίσι, ένας μαθητής θεώρησε καλό να αποκαλέσει τον Γάλλο πρόεδρο
Εμμανουέλ Μακρόν, με το υποκοριστικό του.
Αρκετά εξοργισμένος ο
Εμμανουέλ Μακρόν, κρατώντας την ψυχραιμία του όμως στο έπακρον, του
έδωσε ένα μικρό και αυστηρό μάθημα που θα κάνει καιρό να ξεχάσει.
"Είσαι καλά, Μανιού;", τον ρώτησε
ανθυπομειδιώντας εριστικά!
Το ύφος, τα γελάκια και ο τόνος του νεαρού
δεν άρεσε καθόλου στον Γάλλο πρόεδρο ο οποίος απάντησε αυστηρά: "Οχι,
αυτό δεν γίνεται, όχι, όχι, όχι, όχι..."
Ο νεαρός απάντησε αμήχανα "Συγγνώμη Κύριε Πρόεδρε!", αλλά o Μακρόν συνέχισε:
"Πρέπει να συμπεριφέρεσαι όπως πρέπει και όχι σαν κρετίνος. Σήμερα είναι η μέρα της Μασσαλιώτιδας, και επομένως πρέπει να με αποκαλείς "Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας ή σκέτο Κύριε, αν δεν σ' αρέσει το άλλο... Εντάξει;"
"Πρέπει να συμπεριφέρεσαι όπως πρέπει και όχι σαν κρετίνος. Σήμερα είναι η μέρα της Μασσαλιώτιδας, και επομένως πρέπει να με αποκαλείς "Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας ή σκέτο Κύριε, αν δεν σ' αρέσει το άλλο... Εντάξει;"
Παρά το αποσβολωμένο ύφος του νεαρού, ο
Εμανουέλ Μακρόν συνέχισε στον ίδιο τόνο: "... και πρέπει να φροντίσεις
να μάθεις στη ζωή σου, να κάνεις τα πράγματα με τη σωστή σειρά. Τη μέρα
που θα θελήσεις να κάνεις επανάσταση, θα πρέπει προηγουμένως να έχεις
πάρει πτυχίο, να έχεις δουλειά και να δουλεύεις, και να τρέφεσαι από
μόνος σου, όχι στις πλάτες άλλων! Τότε μπορείς να πας να δώσεις μαθήματα
και σε άλλους" του είπε μπροστά στις κάμερες, συνεχίζοντας να χαιρετά
τους εκατοντάδες νέους και νέες, που είχαν προστρέξει να τον δουν και
να τον χαιρετήσουν!
Η σκηνή αυτή στην τηλεόραση δημιούργησε,
όπως και θα αναμένονταν, συνειρμούς, φέρνοντας στη μνήμη μας,
αντίστοιχα περιστατικά, με αναιδέστατους νεαρούς "κάγκουρες", που έχουν
μολυνθεί από μικρή ηλικία, από τη γονιδιακή ασθένεια της "αναίσχυντης
αναίδειας", την οποία κατά πάσα πιθανότητα είχαν κληρονομήσει από
το στενό τους περιβάλλον και τους ανθρώπους που τους νουθέτησαν σε μια
ζωή πλημμυρισμένη στους αφορισμούς και τα κόμπλεξ κατωτερότητος... Από
πλευράς γενετικής είναι κάτι μεταξύ του γονιδιακά προδιαγεγραμμένου
προβλήματος, που γιγαντώθηκε από επίκτητες κοινωνικές προσθαφαιρέσεις...
Κάπως έτσι, ένας μαθητής στο
Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων, ο γεννημένος στην Αθήνα τον Ιούλιο του
1974 Αλέξης Τσίπρας, είχε ξεχωρίσει για την αναίδεια αυτή και για τον
προκαλούνται γέλωτα, "μικρομεγαλισμό" του. Ήταν το "κεντρικό πρόσωπο"
των κινητοποιήσεων κατά της οποιασδήποτε εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που
προωθούσε ο οποιοσδήποτε τότε Υπουργός Παιδείας, οποιουδήποτε
κυβερνητικού σχηματισμού, επιδεικνύοντας την ένρινη φωνή του στην
τέχνη... της ντουντούκας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως ακόμα και
σήμερα δεν έχει απωλέσει τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό που πάντα, μέχρι τα
βαθιά του γεράματα θα τον συνοδεύει -το παιδί των καταλήψεων... που
όντως είναι το μόνο στο οποίο είχε να επιδείξει έργο, πάντα όμως ενάντια
στη συντεταγμένη κοινωνία, την οποία στα πρότυπα των
κεντρονοτιοαμερικάνικων του προτύπων, θα ήθελε, αν ποτέ του δινόταν η
ευκαιρία, να καταργήσει!
Στα φοιτητικά του χρόνια, λίγο αργότερα
στο Μετσόβιο -στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, έχοντας πλέον
εγκαταλείψει την ΚΝΕ, βρέθηκε στη νεολαία του Συνασπισμού όπου
ασχολήθηκε με αυτά που ήξερε καλά να κάνει -να αποφεύγει επιμελώς να
σπουδάζει, να εχθρεύεται την "αριστεία", νοιώθοντας όντως κατώτερος,
αλλά να αποκτά με τον καιρό σταλινικές ορμές και δεξιότητες,
συγχρωτιζόμενος με τους κατάλληλους της πιάτσας -εκείνων ειδικά που
μισούσαν τη "δημοκρατία", τη "γνώση", τα ακαδημαϊκά προσόντα, την
ελληνική ιστορία, την Ορθοδοξία, αλλά κυρίως την ίδια την Ελλάδα και
τους Έλληνες!
Είναι ο αναιδής νεαρός "κάγκουρας", που
οι σύντροφοί του, τον προώθησαν να πάρει πτυχίο, που δεν έψαξε ποτέ να
βρει δουλειά, που δεν δούλεψε ποτέ, αλλά πάντα τρέφονταν από το κόμμα...
αλλά έκανε την επανάστασή του και κατέστρεψε τη χώρα!
Βλέπετε...
δεν βρέθηκε τότε κάποιος καλός
Μακρόν, να του πει την αλήθεια κατάμουτρα και να τον ξεφτιλίσει μπροστά
στους χειροκροτητές του, όπως θα του άξιζε, αλλά που τώρα δυστυχώς τον
λουζόμαστε σε όλο το εξελιγμένο πιά μεγαλείο του, βλέποντάς τον να
καταστρέφει τη χώρα παρέα με τους ομοίους του!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου