Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω την κριτική στην επίσκεψη του γνωστού ΟΫΚά, πιλότου, καπετάνιου στο Μονακό.
Ο άνθρωπος με τις χίλιες στολές, ο άγρυπνος φρουρός των συμφερόντων του ελληνικού λαού και της Αριστεράς, έχει κι αυτός, όπως όλοι, ανάγκη από ένα διάλειμμα. Έχει ανάγκη από λίγη ξεκούραση που θα του επιτρέψει να επιστρέψει με περισσότερη όρεξη στα πολύ σημαντικά καθήκοντά του, όποια κι αν είναι αυτά.
Μερικοί ανόητοι νεοφιλελέδες δεν μπορούν να καταλάβουν πώς είναι να σε τρώει κάθε μέρα η αγωνία για την τύχη ενός λαού. Δεν ξέρουν πώς είναι να ξενυχτάς περιμένοντας νέα για τους δυο φυλακισμένους στην Αδριανούπολη. Δεν διανοούνται τι σημαίνει να πρέπει να υπογράψεις για εξοπλιστικά προγράμματα και αναβαθμίσεις αεροσκαφών. Δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει να μην ξέρεις αν αύριο - μεθαύριο θα είσαι και πάλι υπουργός ή ακόμα και βουλευτής και αν θα εξακολουθήσουν να σου βαράνε προσοχές οι περήφανοι και αδούλωτοι αξιωματικοί που σε κοιτούν στα μάτια και ταπεινά σου λένε «μάλιστα, κύριε Υπουργέ».
Μερικοί, που δεν έχουν ποτέ αναγκαστεί να πέσουν στα τέσσερα (πολιτικά μιλώντας πάντα) και το δέρμα στα γονατάκια τους είναι ροδαλό και απαλό σαν μωρού, δεν μπορούν να καταλάβουν την καθημερινή πίεση ενός ανθρώπου που στους λαϊκοδεξιοκαραμανλικοεθνικιστικούς του ώμους στηρίζει ολόκληρη την κυβέρνηση της Πρώτης Φοράς Αριστεράς. Τη μοναδική κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας που έχει δουλέψει τόσο σοβαρά και με τόση συνέπεια για την απενοχοποίηση της χλιδάτης ζωής και των απολαύσεων που μόνο ο καπιταλισμός μπορεί να χαρίσει. Την κυβέρνηση που εύκολα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως «Πέτρο Κωστόπουλο των κυβερνήσεων».
Είναι αυτοί για τους οποίους πιθανότατα ο στυλοβάτης της Αριστεράς έγραψε αυτό το τουίτ (εκτός αν το έγραψε κι αυτό το παιδί):
Ευτυχώς που η Αριστερά και οι συνεργάτες της έχουν, διαχρονικά, πολύ πιο ψηλό επίπεδο από τους αντιπάλους τους και έτσι το τουίτ του υπουργού του Αλέκση περιορίζεται να περιγράψει με κομψότητα και τακτ κάποιους νενέκους υπηρέτες του νεοφιλελευθερισμού χωρίς, όμως, να τους κατονομάσει. Κι ας λένε οι απολογητές τους ότι ακόμα και αν παριστάνεις τον συνοδό μοντέλων, ακόμα και αν είσαι τρόφιμος σε κάποιο κότερο οποιουδήποτε κι ακόμα κι αν γδύνεις τη γυναίκα σου για οποιονδήποτε λόγο, οι ερωτήσεις σου δεν χάνουν κάτι από την αξία τους και η ανάγκη για απάντηση που δημιουργούν είναι η ίδια με την ανάγκη για απάντηση που θα δημιουργούσαν ακόμα κι αν ήσουν ένας σεμνός και ταπεινός οικογενειάρχης που η μεγαλύτερη αμαρτία του είναι ότι λιγουρεύτηκε λίγη γραβιέρα τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Όμως, οι μοναρχιολάγνοι αγωνιστές της Αριστεράς και οι πιστοί τους σύντροφοι, όπως ο Καμμένος ο Πάνος, απαντούν μόνο σε ερωτήσεις που διατυπώνουν άνθρωποι του δικού τους, πολύ υψηλού, επιπέδου. Και μέχρι τώρα κανένας τέτοιος άνθρωπος δεν αναρωτήθηκε τι δουλειά είχε ο υπουργός της Άμυνας της Πρώτης Φοράς Αριστεράς να περνάει το σαββατοκύριακό του στην πρωτεύουσα της χλιδής. Αντιθέτως, όλοι οι σοβαροί άνθρωποι, αυτοί που δικαιούνται να ρωτήσουν τον Καμμένο τον Πάνο για το, οπωσδήποτε ακριβό, ιδιωτικό ταξίδι, δεν αναρωτιούνται γιατί πήγε ο μπαρουτοκαπνισμένος πολέμαρχος στο Μονακό, αλλά...
γιατί δεν έμεινε εκεί για πάντα. Και μπράβο του.
Υ.Γ. Δεν καταλαβαίνω ποιοι είναι αυτοί στους οποίους αναφέρεται ο στυλοβάτης της Αριστεράς στο γεμάτο νηφαλιότητα τουίτ του και δεν με ενδιαφέρει. Αυτό που με ενδιαφέρει - και ζητώ τη βοήθειά σας - είναι κάποιος να μου εξηγήσει τι στο διάολο σημαίνει η φράση «γδύνουν τις γυναίκες τους για ξαπλώστρα των 3000 ευρώ». Σημαίνει ότι κάποιος αντί να πληρώσει 3000 ευρώ μπορεί να δείξει μια γυμνή φωτογραφία της γυναίκας του; Σημαίνει ότι, αν πας με τη γυναίκα σου στις συγκεκριμένες ξαπλώστρες κι αυτή ξαπλώσει γυμνή, δεν σε χρεώνουν; Υπάρχουν τόσο ηλίθιοι άνθρωποι που πληρώνουν τόσα λεφτά για να είναι σε μια παραλία κολλητά με άλλους ανθρώπους, αντί να τα πληρώνουν για απομόνωση;
Δεν θέλω πρόσωπα και καταστάσεις. Θέλω απλώς μια εξήγηση καθώς, επειδή μου φαίνεται αηδία να ξαπλώνω στην παραλία κολλητά με άλλους, δεν ξέρω τόσο καλά όσο ο Καμμενος ο Πάνος τα μυστικά των ξαπλωστρών της Μυκόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου