Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Ολα έλαμψαν στο Ζάππειο. Ολα και όλοι – ακόμη
κι εκείνοι που δεν ήταν εκεί. Τον χαρακτήρα της εκδήλωσης θα μπορούσε
κανείς να τον συναγάγει από τις ομιλούσες απουσίες του Τσακαλώτου και
του Χουλιαράκη. Τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου που
διαπραγματεύτηκαν τη συμφωνία δεν συμμετείχαν στη γραβατοπανήγυρη που
οργανώθηκε για τον εορτασμό της. Συμμετείχε, βεβαίως, από την πρώτη
σειρά, διαδηλώνοντας πόσο το απολάμβανε, ο Νίκος Παππάς.
Δεν χρειάζεται να υποδυθεί κανείς τον κρεμλινολόγο του ΣΥΡΙΖΑ και να συνδυάσει την απουσία του Τσακαλώτου με τη φωτογενή κυριαρχία του Παππά στα πλάνα από το Ζάππειο. Οι προθέσεις του Μαξίμου παραήταν έκδηλες. Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Παππάς έσπευσε λίγες ώρες αργότερα να τα εξηγήσει ωραία.
Τι «είπε» η κυβέρνηση στο Ζάππειο;
Είπε ότι ακόμη και στην πιο ιστορική, σύμφωνα με την ίδια, στιγμή της, δεν μπορεί να αρθρώσει συμφιλιωτικό, εθνικό λόγο. Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός προέβαλε ως λόγο παράτασης του κυβερνητικού συνεταιρισμού με τον «Πάνο» τη δίωξη των αντιπάλων τους.
Η κυβέρνηση έδειξε στο Ζάππειο πώς σκοπεύει να πολιτευτεί μέχρι τις εκλογές. «Είπε» ότι το μαύρο μέρος της καμπάνιας της θα είναι η παλιά σκανδαλοθηρική της ατζέντα. Το λευκό μέρος θα είναι το μήνυμα ότι «η Ελλάδα επιστρέφει στους Ελληνες». Επειδή όμως το φρόνημα που βασίζεται σε μακροοικονομικά αποτελέσματα –ακόμη κι όταν τα μακροοικονομικά αποτελέσματα είναι πραγματικά– δεν μπορεί να εξαργυρωθεί στην κάλπη, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα επιχειρήσουν να μεταποιήσουν την έξοδο σε ζεστό χρήμα.
Το εξήγησε πιο αναλυτικά ο Παππάς. Δεν υπάρχει θηλιά, είπε. Η διαφορά με την πιστοληπτική γραμμή, εξήγησε, είναι ότι τώρα τα λεφτά «είναι στο δικό μας ταμείο, στα χέρια μας». Εννοούσε τα λεφτά του «μαξιλαριού».
Ο Παππάς εμφανίζει έτσι την κυβέρνηση να μην έχει επίγνωση ότι η «θηλιά» των αγορών είναι πιο αμείλικτη από εκείνη των εταίρων.
Τα λεφτά του «μαξιλαριού» έχουν αξία μόνο αν δεν χρησιμοποιηθούν. Με το που η κυβέρνηση δοκιμάσει να βάλει χέρι σε αυτά ή με το που θα δοκιμάσει να αψηφήσει τις υποδείξεις των εταίρων, οι αγορές θα αντιδράσουν επιστρατεύοντας την αόρατη θηλιά τους.
Πιθανότατα, αυτό το ενδεχόμενο δεν ανησυχεί τον Παππά. Δεν τον ανησυχεί πού θα βρίσκονται τα επιτόκια δανεισμού, γιατί η χώρα δεν χρειάζεται να δανειστεί μέχρι τις εκλογές. Και, πιθανότατα, σκέφτεται ότι «οι ψηφοφόροι μας δεν νιώθουν από σπρεντ».
Στο Ζάππειο, δένοντας και λύνοντας τη γραβάτα, η τσιπρική εξουσία δήλωσε τη γνωστή φύση της:
Δεν αυτοσυστήνεται μόνο ως έφηβη, ή μόνο ως ώριμη. Θέλει να είναι και το ένα και το άλλο ταυτόχρονα. Και αντιμνημονιακή και μνημονιακή. Και καθεστωτική και αντισυστημική. Και με γραβάτα και «με χωρίς» γραβάτα.
Η προέκταση αυτού του σχιζολαϊκισμού στο μεταμνημονιακό πεδίο είναι να θέλεις να βγεις στις αγορές, αλλά να κάνεις ό,τι πρέπει για να μη σου δανείσουν.
Δεν χρειάζεται να υποδυθεί κανείς τον κρεμλινολόγο του ΣΥΡΙΖΑ και να συνδυάσει την απουσία του Τσακαλώτου με τη φωτογενή κυριαρχία του Παππά στα πλάνα από το Ζάππειο. Οι προθέσεις του Μαξίμου παραήταν έκδηλες. Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Παππάς έσπευσε λίγες ώρες αργότερα να τα εξηγήσει ωραία.
Τι «είπε» η κυβέρνηση στο Ζάππειο;
Είπε ότι ακόμη και στην πιο ιστορική, σύμφωνα με την ίδια, στιγμή της, δεν μπορεί να αρθρώσει συμφιλιωτικό, εθνικό λόγο. Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός προέβαλε ως λόγο παράτασης του κυβερνητικού συνεταιρισμού με τον «Πάνο» τη δίωξη των αντιπάλων τους.
Η κυβέρνηση έδειξε στο Ζάππειο πώς σκοπεύει να πολιτευτεί μέχρι τις εκλογές. «Είπε» ότι το μαύρο μέρος της καμπάνιας της θα είναι η παλιά σκανδαλοθηρική της ατζέντα. Το λευκό μέρος θα είναι το μήνυμα ότι «η Ελλάδα επιστρέφει στους Ελληνες». Επειδή όμως το φρόνημα που βασίζεται σε μακροοικονομικά αποτελέσματα –ακόμη κι όταν τα μακροοικονομικά αποτελέσματα είναι πραγματικά– δεν μπορεί να εξαργυρωθεί στην κάλπη, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα επιχειρήσουν να μεταποιήσουν την έξοδο σε ζεστό χρήμα.
Το εξήγησε πιο αναλυτικά ο Παππάς. Δεν υπάρχει θηλιά, είπε. Η διαφορά με την πιστοληπτική γραμμή, εξήγησε, είναι ότι τώρα τα λεφτά «είναι στο δικό μας ταμείο, στα χέρια μας». Εννοούσε τα λεφτά του «μαξιλαριού».
Ο Παππάς εμφανίζει έτσι την κυβέρνηση να μην έχει επίγνωση ότι η «θηλιά» των αγορών είναι πιο αμείλικτη από εκείνη των εταίρων.
Τα λεφτά του «μαξιλαριού» έχουν αξία μόνο αν δεν χρησιμοποιηθούν. Με το που η κυβέρνηση δοκιμάσει να βάλει χέρι σε αυτά ή με το που θα δοκιμάσει να αψηφήσει τις υποδείξεις των εταίρων, οι αγορές θα αντιδράσουν επιστρατεύοντας την αόρατη θηλιά τους.
Πιθανότατα, αυτό το ενδεχόμενο δεν ανησυχεί τον Παππά. Δεν τον ανησυχεί πού θα βρίσκονται τα επιτόκια δανεισμού, γιατί η χώρα δεν χρειάζεται να δανειστεί μέχρι τις εκλογές. Και, πιθανότατα, σκέφτεται ότι «οι ψηφοφόροι μας δεν νιώθουν από σπρεντ».
Στο Ζάππειο, δένοντας και λύνοντας τη γραβάτα, η τσιπρική εξουσία δήλωσε τη γνωστή φύση της:
Δεν αυτοσυστήνεται μόνο ως έφηβη, ή μόνο ως ώριμη. Θέλει να είναι και το ένα και το άλλο ταυτόχρονα. Και αντιμνημονιακή και μνημονιακή. Και καθεστωτική και αντισυστημική. Και με γραβάτα και «με χωρίς» γραβάτα.
Η προέκταση αυτού του σχιζολαϊκισμού στο μεταμνημονιακό πεδίο είναι να θέλεις να βγεις στις αγορές, αλλά να κάνεις ό,τι πρέπει για να μη σου δανείσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου