ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Προδότες!

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ

Μέσα στη σκοτεινή ανορθολογική σύγκρουση της εποχής ο βίαιος λόγος κέρδισε τα πρωτεία.

Αναμόχλευσε το σκοτεινό κόσμο του θανάτου και έβγαλε στο προκήνιο το αποτρόπαιο πρόσωπό του.

Στην (ελπιδοφάγο) πλατεία Συντάγματος ενδύθηκε τους αγανακτισμένους.

Πολιτικοί ψευδοπροφήτες έστησαν εκεί την τριμμένη σκηνή τους.

Στο βάθος της προσέγγισης καμιά διαφορά μεταξύ πάνω και κάτω πλατείας. Εκεί άνθισε ο βίαιος και καταγγελτικός λόγος. Προδότες, πεμπτοφαλλαγγίτες, συνένοχοι με τον εχθρό.

Ο βίαιος λόγος προαναγγέλλει την βίαιη πράξη.

Γνωρίσαμε τον παροξυσμό του στο ναζιστικό φαινόμενο. Κάθε βίαιος λόγος έχει μια παραλληλία  πολιτικής φιλοσοφίας με το ναζισμό και τον φασισμό.

Η λέξη προδότης τα περιέχει όλα.

Ό άλλος που δεν συμφωνεί μαζί μας, δεν είναι μαζί μας, είναι προδότης. Ο προδότης είναι αυτός που από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης κατηγορείτα ότι θέτει την ομάδα σε κίνδυνο.

Η τύχη του είναι ο θάνατος.

Ο προδότης από τα πρώτα χρόνια τοποθετείται στη θέση του ξένου. Του εκδιωκτέου ξένου. Δεν συνδέεται με την κοινότητα, δεν έχει θέση σε αυτήν. Εκδίωξη και θάνατος. Αυτή είναι η μοίρα του.

Ο ολοκληρωτικός βίαιος λόγος αρνείται την πολιτική λειτουργία. Απορρίπτει το θεμελιώδες: η πολιτική είναι ο θεσμικός έλεγχος της βίας.

Και συνακόλουθα απορρίπτει τη δημοκρατική συνύπαρξη. 

Η δημοκρατία είναι μία δια-λογική κατάσταση. Δεν υπάρχει απόλυτη κυριαρχία, ούτε τελική λύση. Πάντα υπάρχει και θα υπάρχει ο άλλος.

Η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ για την καλλιέργεια του βίαιου λόγου είναι κεντρική. Έσπειρε, πότισε, θέρισε.

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας εκφώνησε τον βίαιο λόγο, την πράξη της συμβολικής καταστολής και της συμβολικής εξόντωσης του αντιπάλου.

Και μετά υψώθηκε το βίαιο χέρι.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι...

 δεν άκουσε, κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν κατάλαβε.

Σωστά έχει πει ο ποιητής:

«...δεν ήσουν απροειδοποίητος, δεν διάβασες σωστά τα σημεία…».