Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας ανακοινώνει την ενοικίαση δύο
φρεγατών από τη γαλλική κυβέρνηση συμπληρώνοντας ότι δεν αποκλείεται στη
μίσθωση να προστεθούν αργότερα και άλλες δύο. Το σύνολο τέσσερις.
Δυστυχώς, έχει ξεχάσει να ενημερώσει τη γαλλική κυβέρνηση και έτσι,
λίγες ώρες μετά, η ανακοινωμένη από αρμόδιο υπουργό ενοικίαση
διαψεύδεται από τους ιδιοκτήτες των φρεγατών.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο
υπουργός ανήκει στην κυβέρνηση επικεφαλής της οποίας είναι ένας τύπος ο
οποίος το 2013 κατήγγειλε την απόπειρα ανάλογης ενοικίασης από την τότε
κυβέρνηση «αποκαλύπτοντας» ότι οι συγκεριμένες φρεγάτες είναι
ακατάλληλες για «κλειστές» θάλασσες όπως είναι το Αιγαίο.
Θα
μπορούσε να είναι ένα κομμάτι από σενάριο του μεγάλου σατιρικού Αρμάντο
Ιανούτσι. Του δημιουργού του αριστουργήματος The Thick of It, του
αριστουργήματος Veep και του αριστουργήματος The Death of Stalin. Είναι
όμως άλλη μια συνηθισμένη μέρα στη χώρα της οποίας πολλοί κάτοικοι είπαν
να πρωτοτυπήσουν και να αναθέσουν τη διακυβέρνηση σε στελέχη της
«κινηματικής αριστεράς» (είναι ο εύσχημος τρόπος να αναφερόμαστε σε
εκείνη τη μερίδα των σαματατζήδων αριστερών του χαβιαριού που είναι για
τα πανηγύρια) και της λαϊκιστικοεθνικιστικοκαραμανλικής δεξιάς.
Κάποιοι
μπορεί να παρατηρήσετε ότι ο συγκεκριμένος αναπληρωτής υπουργός δεν
ανήκει στο δυναμικό καμίας εκ των δυο συνιστωσών της κυβέρνησης του
Αλέκση, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάτε πως και αυτός ήταν ηγετικό στέλεχος
της «κινηματικής αριστεράς» (της αριστεράς για τα πανηγύρια δηλαδή),
αποχώρησε σαν κακομαθημένο παιδάκι όταν έχασε την ηγεσία από τον Αλέκση,
δημιούργησε άλλο ένα κόμμα της αριστεράς του χαβιαριού, συμμετείχε στην
κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, αποχώρησε προκειμένου να υπερασπιστεί το
κτηνώδες μέγεθος της Κυβερνητικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης και από τότε
φιλούσε κατουρημένες συριζαϊκές ποδιές προκειμένου το γέρικο πωπουδάκι
του να απολαύσει ξανά κάποια πολυθρόνα εξουσίας.
Καταλαβαίνετε λοιπόν
πως μπορεί ο κυρ-Φίφης (από το Φώτιος – Φανούριος) να μην είναι επισήμως
στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ψυχικά, πνευματικά και κυρίως ηθικά, είναι
όσο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι κανείς.
Καταλαβαίνω πως ο νέος
κυβερνητικός εξευτελισμός (αν και ο όρος ίσως να μην πολυταιριάζει στα
στελέχη της κυβέρνησης, καθώς για να εξευτελιστείς πρέπει να έχει
υπάρξει διάστημα στη ζωή σου που να μην είσαι ευτελής) δεν προκαλεί
καμία έκπληξη αλλά είμαι βέβαιος πως περιμένετε με ενδιαφέρον τον τρόπο
με τον οποίο θα γίνει η απόπειρα μπαλώματος του εξευτελισμού (μήπως το
«γελοιοποίηση» είναι καλύτερο του «εξευτελισμός»;... μπα... και για να
γελοιοποιηθείς πρέπει να έχει υπάρξει διάστημα που να μην είσαι
γελοίος).
Το ξέρω ότι δεν μπορώ να φτάσω τον σατιρικό
οίστρο της κυβέρνησης και γι’ αυτό δεν ξέρω αν πρέπει να τολμήσω να
προτείνω κάποιες εξηγήσεις που σκέφτομαι ότι ταιριάζουν στο κωμικό της
προφίλ.
Είμαι, άλλωστε, βέβαιος ότι ο Δημήτρης «Δυο χρόνια στο Αιγάλεω»
Τζανακόπουλος ή κάποιος άλλος παρατρεχάμενος του Αλέκση, μπορεί να
σκεφτεί πολύ πιο αστεία πράγματα από μένα και κυρίως να το κάνει
πιστεύοντας πως θα υπάρξουν άνθρωποι που θα τα πάρουν στα σοβαρά.
Μπορεί
να σκεφτεί να μπλέξει τη λέξη «φρεγάτα» με τη λέξη «γραβάτα» και να
αποδώσει όλη την ιστορία σε πρόβλημα ακοής του κυρ-Φίφη.
Μπορεί να ρίξει
το φταίξιμο στη γαλλική κυβέρνηση.
Μπορεί και...
να μην κάνει τίποτα,
γνωρίζοντας ότι η επόμενη γελοιοποίηση της κυβέρνησης δεν θα αργήσει και
τότε όλοι θα ξεχάσουμε τα παραμύθια με φρεγάτες του κυρ-Φίφη γιατί θα
γελάμε με κάτι άλλο. Και κανείς δεν θα προλάβει να ρωτήσει γιατί ένας
υπουργός που λέει με τέτοια ανευθυνότητα τόσο μεγάλα ψέματα για τόσο
σοβαρά ζητήματα είναι ακόμα στη θέση του. Αλλά και να προλάβαινε, μάλλον
δεν θα είχε σημασία. Στο κάτω-κάτω, αν έπαιρνε πόδι κάθε υπουργός που
με ανευθυνότητα λέει μεγάλα ψέματα για σοβαρά ζητήματα, δεν θα υπήρχε
υπουργικό συμβούλιο. Και μπράβο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου