ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητο ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Δικαιοσύνη αλά καρτ

Η σφοδρή αντίδραση της κυβέρνησης κατά των δικαστών του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίοι έκριναν ως αντισυνταγματικές τις αλλαγές του υπουργείου Παιδείας στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, αποκαλύπτει για μια ακόμα φορά τον τρόπο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Τσίπρα το θεσμό της Δικαιοσύνης.

 

Οι βαρείς και υβριστικοί χαρακτηρισμοί με εκφράσεις περί σκοταδισμού εκ μέρους των ανώτατων δικαστικών λειτουργών δείχνουν την πλήρη έλλειψη σεβασμού προς την τρίτη εξουσία και παράλληλα την καθεστωτική νοοτροπία του Μαξίμου, που δεν μπορεί να ανεχθεί αποφάσεις οι οποίες δεν είναι σύμφωνες με τη δική του ιδεολογία ή απλώς δεν του αρέσουν.

 

Την προηγούμενη ημέρα, ο κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο υπουργός Αμυνας κ. Καμμένος, αθωώθηκε από το δικαστήριο για τις προτροπές λιντσαρίσματος του κ. Πάχτα, αλλά δεν υπήρξε καμία ενόχληση στην κυβέρνηση.  

Αντιθέτως, μόλις πριν από λίγα 24ωρα ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης κ. Κοντονής ζήτησε το φάκελο της υπόθεσης του μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου που αθωώθηκε από άλλο δικαστήριο για δηλώσεις που είχαν χαρακτηριστεί ως ρατσιστικές.

 

Με άλλα λόγια, Δικαιοσύνη αλά καρτ. Σε όποια δικαστική υπόθεση βολεύει την κυβέρνηση επιβάλλεται σιωπητήριο, ενώ όποια δεν είναι σύμφωνη προς την κυβερνητική βούληση καταγγέλλεται και γίνονται κατά μέτωπο επιθέσεις κατά των δικαστών.

 

Οι ωμές παρεμβάσεις που εκδηλώνονται από την κυβέρνηση στο έργο της Δικαιοσύνης, και οι οποίες εκφεύγουν από το χαρακτήρα της απλής κριτικής, καθιστούν ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να προστατεύσει η Δικαιοσύνη την ανεξαρτησία της και γενικότερα να διαφυλάξει τα του οίκου της. Εχουμε δει επανειλημμένες προσπάθειες του Μαξίμου και υπουργών να επηρεάσουν τη Δικαιοσύνη, τόσο κατά την ανακριτική διαδικασία όσο και στο στάδιο της ετυμηγορίας. Και αυτό έχει καταγγελθεί δημοσίως και από την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων.

 

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί...

 τις πιο παλαιές καθεστωτικές πρακτικές στην προσπάθειά της να ελέγξει τη Δικαιοσύνη. Δεν αποδέχεται την ανεξαρτησία του θεσμού και επιλέγει την τ. πρόεδρο του Αρείου Πάγου, την επομένη της συνταξιοδότησής της, για να αναλάβει το νομικό γραφείο του πρωθυπουργού. 

Το χειρότερο όμως είναι ότι η κυβέρνηση, όταν συνειδητοποιεί ότι δεν καταφέρνει να χειραγωγήσει τη Δικαιοσύνη, τότε την καταγγέλλει και προσπαθεί να την αποδομήσει.

 

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου