ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Περιχαρακώνουμε μία λέξη

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Η γλώσσα δεν αλλάζει με νομοθετικές ρυθμίσεις και διεθνείς συμφωνίες – ιδίως στις ανοικτές κοινωνίες και υπό συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Πολύ περισσότερο, καμία διεθνής συνθήκη δεν μπορεί να επιβάλει σύνορα ανάμεσα στις γλώσσες. Δεν μπορεί, δηλαδή, να εμποδίσει τη μετάφραση ενός όρου από τη μία γλώσσα στην άλλη, ούτε και να επιβάλει την εισαγωγή ενός δυσπρόφερτου ξενικού όρου από τη μία γλώσσα στην άλλη.  

Και όμως, αυτό επιχειρείται από την κυβέρνηση ή τουλάχιστον αυτό παρουσιάζεται εδώ και μερικές μέρες να είναι η επιλογή της κυβέρνησης για τη σύνθετη ονομασία της ΠΓΔΜ: ονομασία στη σλαβική γλώσσα και, το καλύτερο, αμετάφραστη. (Ποια από τις σλαβικές γλώσσες –διότι είναι κάμποσες– δεν προσδιορίζεται. Προφανώς, δεν εννοείται ούτε η τσεχική ούτε η βουλγαρική, αλλά εκείνη που δεν τολμάμε να πούμε το όνομά της: η σλαβομακεδονική.)

Ηταν ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, προχθές, εκείνος που το έθεσε πρώτος και, χθες, το επανέλαβε και ο υφυπουργός του ο Κατρούγκαλος. Από κοντά ήλθαν πληροφορίες και διαρροές, ώστε να σχηματισθεί η εντύπωση ότι η ονομασία την οποία έχει κατά νου η ελληνική πλευρά είναι το «Gornamakedonija».  

Και πες ότι περνάει η συγκεκριμένη πρόταση, με όλες τις διασφαλίσεις περί επεκτατισμού τις οποίες ευλόγως ζητούμε· τι γίνεται μετά;  

Στους διεθνείς οργανισμούς, στις διασκέψεις, η ταμπελίτσα μπροστά από τον εκπρόσωπό τους θα γράφει «Republic of Gornamakedonija», όλοι θα τους λένε όμως «Δημοκρατία της Ανω Μακεδονίας», στη γλώσσα του ο καθένας.  

Εμείς, δε, που απαιτήσαμε την αλλαγή και στήσαμε καβγά 27 χρόνων για την πετύχουμε, θα τους λέμε όπως τους λέγαμε πάντα: τα Σκόπια, οι Σκοπιανοί.

Η οπερέτα «Το όνομα της Μακεδονίας» ήταν για εμάς η προσπάθεια να περιχαρακώσουμε μια μικρή, αδύναμη και ασταθή χώρα, εξαιτίας της βαθιάς ανασφάλειάς μας γύρω από την εθνική ταυτότητά μας. (Χαρακτηριστικό είναι το βασικό επιχείρημα-φόβητρο των οργανωτών των συλλαλητηρίων: «Αν δοθεί το όνομα, ξεκινά ο διαμελισμός της πατρίδας μας».)  


Υστερα από 27 χρόνια, αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο· οπότε, αντί να περιχαρακώσουμε το «κρατίδιο», αγωνιζόμαστε τώρα να περιχαρακώσουμε μία λέξη. 

 Είμαστε πράγματι ο εξυπνότερος λαός του κόσμου! Οχι ΣΥΡΙΖΑ και Καμμένος, κάποιες στιγμές –τούτη εδώ είναι μία– φοβάμαι ότι μας χρειάζεται...

 Φραγκούλης Φράγκος πρωθυπουργός με Παύλο Χαϊκάλη υπουργό Οικονομικών...