Συκοφαντίες και ύβρεις για τον λαό των συλλαλητηρίων από τον (πιστό στην παράδοση του ολοκληρωτισμού) Τσίπρα
Aπό τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Ο Μουσολίνι, αν δεν το γνωρίζετε, προέρχεται από την Αριστερά.
Ξεκίνησε ως άθεος και μηδενιστής, είχε φτάσει να είναι διευθυντής της
εφημερίδας του σοσιαλιστικού κόμματος και μάλιστα ο Λένιν έψεγε τους
Ιταλούς συντρόφους του, που έχασαν τη μόνη ελπίδα της ιταλικής Αριστεράς
να πάρει την εξουσία.
Εμείς οι Ελληνες, ως νικητές του, περιφρονούμε δικαίως τον Μουσολίνι
με το γκροτέσκο και φανφαρόνικο στιλ. Ομως, αν θέλει κανείς να μελετήσει
τα δύο μεγάλα ρεύματα του ολοκληρωτισμού, την Αριστερά και την αίρεσή
της, τον ιταλικό φασισμό και την πιο μπρουτάλ γερμανική εκδοχή του,
αξίζει να μελετήσει τον προγναθικό, κοκορόφτερο, παλιό σοσιαλιστή και
τελικώς όχι και τόσο αστείο δικτάτορα που τελείωσε τον βίο του μαζί με
την ερωμένη του, την Κλάρα Πετάτσι -κρεμασμένοι ανάποδα, σαν σφαχτάρια-
ενώ εξαφανίστηκε βολικά μια βαλίτσα που είχε και τα γράμματα «πολιτικού
έρωτα» με τον Τσόρτσιλ.
Ο Μουσολίνι, όπως και όλοι οι μεγάλοι της Αριστεράς και του φασισμού,
περιφρονούσε τον λαό, διότι τα πρωτοξάδερφα, αριστεροί και φασίστες,
βλέπουν τον λαό ως μάζα και συλλογικό εργαλείο, και όχι ως άθροισμα
ελεύθερων προσώπων με ξεχωριστή οντότητα και αξία.
Γι’ αυτό, όποτε η
«μάζα», όπως τη θεωρούν, τους πάει κόντρα και τους απογοητεύει, την
καθυβρίζουν, συνήθως φορτώνοντας στον λαό τα δικά τους καταστροφικά
λάθη, αφού αυτοί, οι Φύρερ, Ντούτσε, Γ. Γραμματείς ή πρωθυπουργοί,
«ξέρουν καλύτερα» και είναι ο λαός που δεν στέκεται στο ύψος των
περιστάσεων. Και ο κ. Τσίπρας μπορεί συχνά να αναφέρεται στους
«ανθρώπους του μόχθου», αλλά στην πράξη, ως γνήσιο τέκνο του
αριστερίστικου εξαρχειώτικου ακτιβισμού, τους περιφρονεί και το απέδειξε
με την ομιλία του στην Κ.Ο., όταν αναφερθηκε απαξιωτικά στον
«ετερόκλητο όχλο των συλλαλητηρίων».
Παράλληλα, βέβαια,
επιχειρηματολόγησε ως άτσαλος δικολάβος υπέρ της εκχώρησης του ονόματος
της Μακεδονίας στους παλαιοναζί του VMRO, στους απογόνους των
κομιτατζήδων και του αλήστου μνήμης Ιβάν Μιχαΐλοφ, του ιδρυτή τριών
δοσιλογικών βοηθητικών ταγμάτων των SS από σλαβόφωνους, φίλους του
Χίτλερ, του Χίμλερ και του Πάβελιτς. Εμφάνισε δε την εκχώρηση ως
αναπόφευκτη.
Για τον σκληρό ηγετικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ είναι
ακατανόητο ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων που πάνε σε διαδήλωση χωρίς
κομματικό νταβατζή, χωρίς ρόπαλα, κουκούλες και μολότοφ, αλλά με τα
παιδιά τους στα καρότσια ή στους ώμους, ολόκληρες γειτονιές ή χωριά και
ενορίες με τους παπάδες τους, τρεις γενιές μαζί στον δρόμο, χωρίς να
ανοίξει μύτη και να σπάσει τζάμι, χωρίς να γεμίσουν οι τοίχοι με
ανθελληνικά συνθήματα μίσους.
Ο κ. Τσίπρας, εδώ χέρι χέρι με τον
Μητσοτάκη, μέσω εσμού δημοσιογραφούντων και τραμπούκων του διαδικτύου,
κατασυκοφάντησε προκαταβολικά τα συλλαλητήρια, πιστεύοντας στη βέβαιη
αποτυχία τους, αφού συστημικά κόμματα, Αρχιεπίσκοπος και ΜΜΕ ήταν
εναντίον. Τρόμαξαν από το μέγα πλήθος που τους ταπείνωσε.
Τότε ο
σκιέρ Μητσοτάκης αποφάσισε να αποπειραθεί κωμικά να καπηλευθεί τα
συλλαλητήρια, ενώ ο πρωθυπουργός, ξεκινώντας βαθιά μέσα από τα Εξάρχεια,
αποφάσισε να βρίσει τον λαό, πιστός στην παράδοση του ολοκληρωτισμού.
Ανίκανος να αφουγκραστεί το ακηδεμόνευτο πλήθος, που αντιδρά με
συλλογική συνείδηση και ιστορικό ένστικτο στη δήθεν αναπόφευκτη
μειοδοσία, αντί να καβαλήσει το κύμα της Ιστορίας, ξεπέφτει σε υβριστή
του λαού.
Ο Τσίπρας ξεκίνησε ως φτηνή απομίμηση του Ανδρέα Παπανδρέου
και καταλήγει...
να φορέσει τα στενά παπούτσια του ελάχιστου και κυνικά
ενδοτικού Σημίτη.
Και Μνημόνια και εθνικές υποχωρήσεις.
Και αντιλαϊκή, αντεργατική
πολιτική και ανικανότητα να επιβάλει τα ελληνικά συμφέροντα ακόμη και
στα ξεβράκωτα 2.000.000 Αλβανών και Σλάβων στα Σκόπια.
Τότε τι θα κάνει
απέναντι στην Τουρκία των 70.000.000;
Μικροί άνθρωποι σε μεγάλους
καιρούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου