ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Εκεί που μας χρώσταγαν μας πήραν και το βόδι

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη

 

Ζούμε σίγουρα σε μία περίεργη εποχή. Είναι η εποχή που το άσπρο γίνεται μαύρο και το μαύρο άσπρο πολύ επιθετικά, πολύ γρήγορα. Τόσο επιθετικά που τις περισσότερες φορές ο κοινός νους δεν προλαβαίνει να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συμβαίνει. Δέχεται αλλεπάλληλα μηνύματα σε τέτοιο βαθμό που αλλάζουν την πραγματικότητα. Σε μία κοινωνία διχαστική, στην οποία η απαξίωση και η ανοχή στη βία τείνουν να γίνουν αξίες.

 

Οι χθεσινές δηλώσεις του υπουργού Παιδείας για τη βία στα πανεπιστήμια είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Την ώρα που οι τραμπουκισμοί, οι απειλές, οι βανδαλισμοί και το εμπόριο ναρκωτικών στα πανεπιστήμια είναι πραγματικότητα, την ώρα που καθηγητές πέφτουν θύματα ξυλοδαρμού και προπηλακίζονται, ο κ. Γαβρόγλου θεωρεί μάλλον όλα αυτά fake news. Όπως, πιθανότατα, θεωρεί fake news και το γεγονός ότι η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης υποβαθμίζεται εξαιτίας της μείωσης των κονδυλίων προς τα πανεπιστήμια.

 

Δεν εξηγείται διαφορετικά η αντίδρασή του όταν ο πρύτανης του ΠΑΜΑΚ ζήτησε την προστασία της πολιτείας. Ο κ. Γαβρόγλου προχώρησε μία τυπική δήλωση για τη βία, καταδικάζοντας την, ως πράξη αντιδημοκρατική που δεν έχει καμία σχέση με το ακαδημαϊκό πνεύμα και το ακαδημαϊκό άσυλο, την «ενέργεια των ατόμων που εισέβαλαν και προξένησαν καταστροφές στον χώρο του Πανεπιστημίου». Τόσο τυπικά.

 

Δεν παρέλειψε, ωστόσο, να καταφερθεί κατά του πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Αχιλλέα Ζαπράνη, καλώντας τον να σταματήσει να δυσφημεί συστηματικά τα δημόσια πανεπιστήμια και να κάνει την αυτοκριτική του. «Να αναρωτηθεί γιατί επί των ημερών του το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας γίνεται στόχος αντιδημοκρατικών και βίαιων επιθέσεων».

Δηλαδή, σύμφωνα με τον υπουργό...

 πράξεις βίας και άλλες παραβατικές ενέργειες συμβαίνουν μόνο στο ΠΑΜΑΚ και μόνο εξαιτίας της συμπεριφοράς του συγκεκριμένου πρύτανη; 

Στα υπόλοιπα πανεπιστήμια της χώρας το κλίμα είναι ειρηνικό και όλα κυλούν ομαλά; Και όταν οι χώροι των πανεπιστημίων μετατρέπονται σε «λαϊκή αγορά» ή σε πεδίο μάχης, ευθύνεται η κακή διοίκηση;

 

Όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση του καθηγητή Άγγελου Συρίγου, ή στα επεισόδια στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος.

 

Ακόμη και αν υπάρχει προσωπική κόντρα μεταξύ των δύο αντρών, ο τρόπος με τον οποίο ο υπουργός επιρρίπτει ευθύνες στον πρύτανη για τις πράξεις βίας, αποτελεί δείγμα ανοχής της ανομίας. Σύμφωνα με τον κ. Γαβρόγλου, ο Νόμος, τον οποίο κατηγορεί ο κ. Ζαπράνης, δίνει στις διοικήσεις των Πανεπιστημίων συγκεκριμένες αρμοδιότητες για την προστασία των Ιδρυμάτων τους.

 

Οι νόμοι, άρα, υπάρχουν. Φταίνε οι πρυτάνεις και η πανεπιστημιακή κοινότητα για τα σπασμένα τζάμια, τους κατεστραμμένους υπολογιστές, τον φόβο και την απαξίωση;  

Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα, η Σύγκλητος του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας ανέφερε ότι δεν νοείται λειτουργία πανεπιστημίου υπό αυτές τις συνθήκες...