Για την εθνικολαϊκιστική Αριστερά το πράγμα είναι απλό. Η πλημμυρίδα
του μεταναστευτικού - προσφυγικού ήταν σαν ευχετήρια κάρτα που της
έστειλε ο αιώνας μας. Μετά το ιστορικό πέρας του προλεταριάτου, για το
οποίο είχαν διαβάσει στα νιάτα τους στα φυλλάδια των κομμουνιστικών ΤΕΙ,
δεν είχαν ξαναδεί τέτοιο συνωστισμό κατατρεγμένων. Οι μετανάστες και οι
πρόσφυγες από τις μουσουλμανικές χώρες λειτούργησαν ως υποκατάστατο του
προλεταριάτου, ιστορικά νεκρού πλέον με τον τρόπο που το περιγράφουν οι
κλασικοί τους.
Το είπε και ο Εντγκάρ Μορέν, ένας συγγραφέας τον οποίον
εκτιμώ κατά τα άλλα: «Οι μουσουλμάνοι είναι οι νέοι κολασμένοι της γης».
Οι δικοί μας, ημιμαθείς στην καλύτερη περίπτωση, αμαθείς ως επί το
πλείστον, το πήραν κατά γράμμα. Κατήργησαν τα θαλάσσια σύνορα και
σκέφτηκαν πονηρά, διότι είναι και πονηρούτσικοι: «Θα ανταλλάξουμε τον
συνωστισμό των νέων προλετάριων με τον συνωστισμό των δισ. του χρέους».
Τα «λιάζονται» και «εξαερώνονται» της συμπαθούς κυρίας δεν τα χρωστάμε
μόνον στην τοιχοκόλληση της αφέλειας στο πρόσωπο και στη φωνή της.
Εξέφραζε τους ψηφοφόρους της.
Στην ουρά και οι «Αλληλέγγυοι», οι ΜΚΟ, και οι κήνσορες του
φιλελευθερισμού. Αυτοί, στο εργαλείο της μετανάστευσης, ανακάλυψαν το
εργαλείο του ανθρωπισμού τους. Προς Θεού, μην πειράξετε τον Θεό τους, τη
μαντίλα τους, τα ήθη τους. Φεμινίστριες υποστήριξαν τους υποστηρικτές
της σαρίας και άθεοι τα δικαιώματα του κορανίου. Το αυτί μας δεν ιδρώνει
αν κάποιος χλευάσει τη γιαγιούλα που ανάβει κεράκι στον Αη Γιώργη του
Κοκκιναρά –αυτήν που αναφέρει ο Λορεντζάτος– όμως το κοράνι και τον Θεό
του δεν δικαιούσαι να τους χλευάσεις. Κι ας είναι η σάτιρα ένας από τους
πυλώνες της πολιτισμικής μας ελευθερίας.
Από κοντά και οι θορυβώδεις
θυρωροί. Πριν από μήνες έκαναν μηνυτήρια αναφορά στη Σώτη Τριανταφύλλου,
τώρα έχω εγώ την τιμητική μου. Ενας θυρωρός πρέπει να κάνει θόρυβο στην
πολυκατοικία του ανθρωπισμού για να δικαιολογήσει τον ΕΦΚΑ του. Τα
κοινόχρηστα ανέβηκαν κι ας μη βάλαμε πετρέλαιο, όμως κυκλοφορούν εδώ
γύρω ισλαμόφοβοι, η Σώτη και ο Τάκης.
Το
φοβάμαι το Ισλάμ;
Φοβάμαι το πολιτικό επιθετικό Ισλάμ. Εξίσου, όμως,
φοβάμαι την εργαλειοποίησή του, μέσω της μετανάστευσης και μέσω της
πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Φοβάμαι, επίσης, και...
τη συσσώρευση
μουσουλμανικών πληθυσμών σε μια κοινωνία που η ίδια έχει ακυρώσει τους
στοιχειώδεις κανόνες συμβίωσής της.
Ηδη, την εργαλειοποίηση του
μεταναστευτικού την πληρώνουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και
μερικές περιοχές του κέντρου των μεγάλων πόλεων.
Και το χειρότερο: το
ζήτημα, αντί να γίνει ζήτημα, γίνεται έπαθλο της γνωστής κοκορομαχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου