Η αφορμή για να έλθει στην επιφάνεια της επικαιρότητας το ζήτημα των βλημάτων που θα πουλούσε η Ελλάδα στη Σαουδική Αραβία ήταν η αναφορά ενός ανώτατου αξιωματικού για την προσβλητική συμπεριφορά εις βάρος του εκ μέρους του υπουργού Αμύνης.
Πληροφορούμαι ότι η συγκεκριμένη αναφορά τελικώς ανακλήθηκε κατόπιν πιέσεων – προφανώς εκ της ιεραρχίας. Ενόψει, λοιπόν, της αυριανής συζήτησης στη Βουλή για το θέμα, η κυβέρνηση θεωρεί πλεονέκτημά της την ανάκληση της επίσημης καταγγελίας. Στην πραγματικότητα, δεν είναι. Η ανάκληση αφορά την ενέργεια της καταγγελίας· τα καταγγελλόμενα γεγονότα, ωστόσο, μένουν. Το κείμενο εξακολουθεί να ισχύει, έστω και αν ως έγγραφο έχει ακυρωθεί.
Στο κάτω κάτω, τα ονειρεύτηκε όλα αυτά ένας αξιωματικός αναγνωρισμένου ήθους και επαγγελματισμού;
Από τις αρχές του μηνός μέχρι σήμερα, το ζήτημα έγινε πεδίο σπέκουλας για διαφόρους παίκτες, συχνά με προσωπική ατζέντα· το αποτέλεσμα είναι να επικρατεί σύγχυση γύρω από το ζήτημα.
Η ουσία του είναι ότι η κυβέρνηση αδυνατεί, εδώ και εβδομάδες, να παρουσιάσει μια διακρατική συμφωνία, της οποίας την ύπαρξη επικαλείται.
Αυτό είναι το αδύναμο σημείο των κυβερνητικών θέσεων. Η Βουλή, το καλοκαίρι, έδωσε την έγκρισή της για διακρατική συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία, με αντικείμενο την πώληση συγκεκριμένης ποσότητας πυρομαχικών. Πού είναι αυτή η συμφωνία; Εχουμε δει μόνο μία σύμβαση μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και μιας εταιρείας, στα ελληνικά μάλιστα. Αυτό δεν είναι επ’ ουδενί διακρατική συμφωνία.
Εκεί είναι η ουσία του θέματος: στην αόρατη, πλην υπαρκτή κατά την κυβέρνηση, διακρατική συμφωνία και όχι τόσο στον φερόμενο εκπρόσωπο της Σαουδικής Αραβίας.
Δεν είναι περίεργο, επίσης, ότι η πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας δεν έχει κάνει μια απλή δήλωση που θα έκλεινε μια και καλή το θέμα; Να πει, λ.χ., ναι, ο κύριος τάδε μας εκπροσωπεί.
Είναι εμφανές ότι ο υπουργός αυτοσχεδιάζει· ότι τα αποτελέσματα είναι ολέθρια δεν νομίζω να ξαφνιάζει κανέναν. Η νευρικότητα είναι έκδηλη όταν προσκαλεί τους βουλευτές του, κατ’ αποκλειστικότητα, να διαβάσουν τα κατατεθειμένα απόρρητα έγγραφα στη Βουλή. Η ιδιόρρυθμη αυτή πρωτοβουλία τον έφερε σε σύγκρουση με το υπουργείο Εξωτερικών, που υπερασπίζεται την ιερότητα του απορρήτου με υπουργικές ανακοινώσεις. Και γενικότερα όμως, η όλη στάση του, η αδυναμία του να δώσει απαντήσεις, τον κάνουν στόχο και της εσωκομματικής αντιπολίτευσης (Φίλης, Σκουρλέτης κ.ά.), η οποία εγείρει την ηθική διάσταση της πώλησης πυρομαχικών. Η υπόθεση, εν ολίγοις, δοκιμάζει τη σχέση με τον κυβερνητικό εταίρο του.
Φαίνεται, όμως, ότι τον υπουργό Αμύνης απασχολεί περισσότερο...
η σχέση με τους βουλευτές του.
Πληροφορούμαι, σχετικώς, ότι τέσσερις είναι οι βουλευτές των ΑΝΕΛ που συστηματικά φτιάχνουν γέφυρες προς τη Ν.Δ. και ελπίζουν σε ένα σήμα για να ενταχθούν. Δύο μάλιστα είναι υφυπουργοί. Εξ ου η τουλάχιστον παράτυπη πρόσβαση στα απόρρητα που παραχώρησε μόνο στους βουλευτές του. Δεν είναι, λοιπόν, υπερβολική η διαπίστωση ότι το ζήτημα απειλεί τη συνοχή της κυβέρνησης.
Για τη Ν.Δ., η οποία έχει προκαλέσει την αυριανή συζήτηση, το ευτύχημα είναι ότι θα απουσιάζει ο αρμόδιος τομεάρχης Β. Κικίλιας, ο οποίος δεν φημίζεται για την επιδεξιότητά του στον χειρισμό περίπλοκων θεμάτων.
Την Παρασκευή έκανε μια μάλλον σαχλή δήλωση, ότι τη Δευτέρα «θα είναι Black Monday». Είναι ασαφές τι εννοούσε. Αργότερα, πάντως, αναχώρησε για τις ΗΠΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου