Η νέα κυβερνητική συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών και Αλβανών σάρωσε, κερδίζοντας με την πρώτη τη συντριπτική πλειοψηφία των μεγάλων δήμων και κυρίως την υπερδημαρχία της πόλης των Σκοπίων που αριθμεί 800.000 πολίτες.
Ο Ζόραν Ζάεφ αναδεικνύεται σε κυρίαρχο του παιγνιδιού εκθρονίζοντας τον εθνικολαϊκιστή Νίκολα Γκρούεφσκι.
Κατά τα φαινόμενα, το σκηνικό αλλάζει πλέον στα Σκόπια και η κυβέρνηση Ζάεφ πιθανότατα θα ανοίξει στο αμέσως ερχόμενο διάσημα τα χαρτιά της γύρω από τις σχέσεις με την Ελλάδα με αιχμή το όνομα. Και τούτο, διότι στην ατζέντα της έχει ως ύψιστη προτεραιότητα την ένταξη στο ΝΑΤΟ με το ακρωνύμιο FYROM.
Στην Αθήνα περιμένουν να ολοκληρωθεί και τύποις η εκλογική διαδικασία, και δι’ αυτής η ηγεμονία Ζάεφ, προσδοκώντας σε μια «νέα εποχή» στη διαδικασία του διαλόγου για την επούλωση της εθνικής πληγής, όπως έχει εξελιχθεί το ζήτημα της ονομασίας.
Επ’ αυτού ο Ζάεφ πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου, αλλά και στη συνέχεια, εξέπεμψε κάποια θετικά μηνύματα προς την Ελλάδα. Για παράδειγμα, δήλωσε για τον εξαρχαϊσμό του Γκρούεφσκι:
«Μπορώ να πω ότι τελειώνει η εποχή της ανέγερσης μνημείων, της ονοματοδοσίας αυτοκινητοδρόμων, αεροδρομίων, αθλητικών εγκαταστάσεων κ.λπ. με ιστορικά ονόματα. Θα προωθήσουμε μια πολιτική του κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντος. Η Ιστορία θα μας ενώνει γιατί είναι κοινή και δεν θα ντρεπόμαστε να λέμε ότι μοιραζόμαστε κοινή ιστορία με τον πρώτο, τον δεύτερο ή τον τρίτο, γιατί αυτές είναι οι αξίες της Ευρώπης».
Και για την ονομασία: «Θα ήθελα να επαναλάβω για ακόμα μία φορά ότι το ζήτημα του ονόματος...
θα το χειριστούμε με διαφάνεια, με τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης, και οι αποφάσεις θα οριστικοποιηθούν με δημοψήφισμα. Ομως, με στόχο την επίλυση του προβλήματος και όχι την παρεμπόδιση της λύσης».
Ας ελπίσουμε ότι όλα αυτά έχουν διαβαστεί σωστά από τη διπλωματία και την –όλου του φάσματος– πολιτική ηγεσία μας.
Αυτό που δεν πρέπει να καλλιεργηθεί είναι κλίμα υπέρμετρης αισιοδοξίας ότι τα Σκόπια θα αλλάξουν θεαματικά την πολιτική τους στο θέμα του ονόματος, κοινώς θα κάνουν «κωλοτούμπα».
Ο Ζάεφ και η κυβέρνησή του μπορεί να έχουν τη βούληση να δεχθούν –σε αντίθεση με τον Γκρούεφσκι– κάποιους αμοιβαίους συμβιβασμούς, αλλά δεν θα τολμήσουν να προκαλέσουν την κοινωνία με υποχωρήσεις σε τόσο ευαίσθητα ζητήματα, που ξέρουν ότι θα τους στοιχίσουν ακριβά. Και φαίνεται αυτό και από τις δηλώσεις τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου