Γράφει ο "Επίμονος Δεξιός"
Το ξύρισμα του επίορκου παπά και το ξήλωμα κουμπιών, διακριτικών και γαλονιών του στρατιωτικού που αποτάσσεται είναι δύο πράξεις με πολύ ισχυρό συμβολισμό και ιδιαίτερα φορτισμένες συγκινησιακά.
Στην περίπτωση αυτού του υποκείμενου, που «μιλά με τις συλλογικότητες», που επί των ημερών του η Αθήνα έγινε μια πόλη παραδομένη πλήρως στο έλεος της κάθε λογής εγκληματικότητας, που διέλυσε και ακύρωσε την ελληνική Αστυνομία και που σήμερα που ξυλοκοπήθηκαν από τους προστατευομένους του αναρχομπάχαλους ακροαριστερούς τσόγλανους τρία ΠΑΙΔΙΑ 18 ετών, τρεις πρωτοετείς ευέλπιδες στο Μοναστηράκι δεν έχει ούτε την ελάχιστη τιμή, όχι σαν αξιωματικός, αλλά σαν άνδρας να υποβάλει την παραίτησή του, το ξήλωμα και το ξύρισμα νομίζω επιβάλλονται καθώς...
ούτε στολή αξιωματικού είναι άξιος να φορά ούτε αρειμάνιο μύστακα είναι άξιος να φέρει.
Ο γελοίος υπάνθρωπος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου