Γράφει ο Γιώργος Πετράκης
Πολύ σωστά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει να δώσει ιδεολογικό υπόβαθρο στην συμπόρευση των δυο κομμάτων που κινούνται κοντά στα δυο άκρα του πολιτικού φάσματος, και υποστηρίζει ότι αυτή η παρα φύσιν συνένωση επιτεύχθηκε για την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο και για την οικοδόμηση της μετα μνημόνιο Ελλάδας. Αν δεν ίσχυε αυτό τότε θα ηταν υποχρεωμένα τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης να παραδεχθούν αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ότι αυτό που τους ένωσε ηταν η εξουσία και η καρέκλα.
Το σχίσιμο των Μνημονίων όπως αποδείχθηκε δεν ηταν ο στόχος τους, η κατάργηση της λιτότητας ούτε πέρασε από το μυαλό τους, το γύρισμα της πλάτης στην «γερμανοδουλη» Ευρώπη έγινε υποκλίσεις και εγκώμια στην κ. Μερκελ.
Συνεπώς αυτό που ίσως θα απέμενε, ηταν το ιδεολογικό στίγμα και αποτύπωμα αυτής της κυβέρνησης. Το στίγμα του νέου κοινωνικού κράτους που θα δημιουργούσε και η, εκσυγχρονιστικού προοδευτικού προσανατολισμού, σφραγίδα που θα έβαζε, στην ισοπεδωμένη από την οικονομική κρίση κοινωνία.
Σε ότι αφορά το πρώτο είναι μάλλον αποτυχημένες οι απόπειρες και του ίδιου του πρωθυπουργού να πείσει ότι αρκούσε ένα επίδομα τον περασμένο Δεκέμβριο σε συνταξιούχους που δεινοπαθούν (και με δική τους υπογραφή) για να αποενοχοποιηθεί και να νομιμοποιηθεί η διαρκής λιτότητα, η (με τσιριμόνιες, που στοιχίζουν εκατομμύρια) υλοποίηση του προγράμματος που υπαγόρευσαν στην κυβέρνηση οι δανειστές, η εξόντωση της μεσαίας τάξης, η φυγή της νέας γενιάς στο εξωτερικό και το μαράζωμα όσων νέων έχουν εγκλωβισθεί στην χώρα και φυσικά η δύσκολη επιβίωση κάθε είδους επιχειρηματικότητας.
Το κοινωνικό κράτος για το οποίο κοκορεύεται η κυβέρνηση είναι ένα επιδοματικό και ad hoc σύστημα για τα φτωχοποιημένα στρώματα τα οποία λόγω της πολιτικής της ( οικονομικής και φορομπηχτικής) διευρύνονται διαρκώς.
Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του μπορεί να εζήλωσαν την δόξα του Ρομπέν του Δασών η έστω του Λένιν, και να πιστεύουν ότι θα πείσουν κάποιους ότι παίρνουν από τους κατέχοντες και μοιράζουν στους μη έχοντες, αλλα απλώς εξοργίζουν και τους μεν (που δεν είναι κατέχοντες πλεον) και τους δε.
Κοινωνικό μέρισμα, υπάρχει όταν παράγεται κοινωνικός πλούτος και όταν υπάρχει περίσσευμα πλούτου. Ο κ. Τσίπρας νομιμοποιείται να «μοιράσει» όταν τα έσοδα του κράτους από την ανάπτυξη θα είναι τέτοια που θα επιτρέπουν να το πράξει. Τώρα απλώς αναδιανέμει την φτώχεια.
Γιατί πολύ απλά...
αυτό που θεωρει κοινωνικό μέρισμα, είναι προϊόν της εγκληματικής αφαίμαξης της μεσαίας τάξης που με δραματική ταχύτητα φτωχοποιείται εξαιτίας και αυτής ακριβώς της υπέρμετρης φορολόγησης.
Απλώς κανείς στην κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται εάν διογκώνεται ξαφνικά ο χώρος των νεόπτωχων. Ίσως για αρκετούς από την κυβέρνηση, αυτό να θεωρείται και πλεονέκτημα.
Ο νεόπτωχος και κατεστραμμένος οικονομικά, είναι ευάλωτος ψυχολογικά σε κάθε πίεση, σε κάθε στυγνό εκβιασμό.
Όμως και στο άλλο κεφάλαιο της εκσυγχρονιστικής μεταρρύθμισης της κοινωνίας ελάχιστα εχει να δείξει αυτή η κυβέρνηση ως δικό της έργο.
Όλες οι αλλαγές που αφορούσαν π.χ. τα ομόφυλα ζευγάρια, την καύση των νεκρών, το τζαμί στην Αθήνα και προσφάτως τον νόμο για την ενσωμάτωση στο εσωτερικό δίκαιο των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεν πέρασαν από την κυβερνητική πλειοψηφία, καθως οι ΑΝΕΛ είχαν άλλη αντίληψη ,αλλα με την στηριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Συνεπώς η κυβέρνηση αυτή παραδέχεται ότι απλώς κοροϊδεύει τους φτωχούς και την μεσαία τάξη και εκμεταλλεύεται τις ευαισθησίες και την συνέπεια της αντιπολίτευσης σε θέματα αρχής. Κλείνοντας έτσι το μάτι και στην ακροδεξιά η οποία αποτελεί την μοναδική δεξαμενή στην οποία μπορεί οι ΑΝΕΛ να στραφούν προκειμένου να εξασφαλίσουν την εκλογική επιβίωση τους. Και έτσι συνεχίζει να κυβερνά.
Αλλά τα κορόιδα σε όλα τα παραμύθια κάποια στιγμή τελειώνουν, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την υπομονή της αντιπολίτευσης… Ετσι δεν θα υπάρχει περιθώριο πια, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ να πασάρει την «προοδευτική διακυβέρνηση» και τα «κοινωνικά μερίσματα» ούτε ο κυβερνητικός εταίρος ΑΝΕΛ, να εμφανίζεται ως συμπολίτευση σε οτι τον βολεύει και αντιπολιτευση σε οτι ενοχλεί το ακροδεξιό ακροατήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου