(...) Ξημερώματα, 23ης Αυγούστου του 1939 υπογράφηκε το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μόλοτοφ, η
δεκαετής συνθήκη συμμαχίας του ναζιστικού Γ’ Ράιχ με την ΕΣΣΔ.
Το
μυστικό πρωτόκολλο που τη συνόδευσε διαμοίραζε την Πολωνία, έδινε τη
Φινλανδία, τη Λετονία, την Εσθονία και το μεγαλύτερο μέρος της
Λιθουανίας στον Στάλιν.
Οι Φινλανδοί αποδείχθηκαν σκληρά καρύδια, αφού εξευτέλισαν τον
Κόκκινο Στρατό και, με μικρές εδαφικές απώλειες, εξασφάλισαν την
ανεξαρτησία τους.
Η Πολωνία υπέστη διπλή εισβολή με διαφορά λίγων ημερών
και τα ναζιστικά και κομμουνιστικά στρατεύματα συναντήθηκαν στη μέση.
Υπάρχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις επινίκιες ρεβεράντζες SS και
σταλινικών κομισαρίων πάνω στο αιμόφυρτο σώμα του γενναίου πολωνικού
έθνους. Στη συνέχεια, οι Σοβιετικοί κομμουνιστές, αφού με εκβιασμούς
επέβαλαν την παρουσία στρατιωτικών βάσεων στις βαλτικές χώρες,
προχώρησαν στην ολική στρατιωτική κατάληψη, στην επιβολή κυβερνήσεων
κομμουνιστών Κουίσλινγκ, που «αιτήθηκαν» την ενσωμάτωση των χωρών τους
στην ΕΣΣΔ, πράγμα που έγινε... αποδεκτό.
Πίσω από τα σοβιετικά
στρατεύματα κατοχής ήρθαν οι φονικές ορδές της ΝΚVD, οι ίδιοι
μαυροντυμένοι γενοκτόνοι που είχαν σφραγίσει την Ουκρανία και οδήγησαν
εκατομμύρια στον θάνατο από πείνα, το Holodomor. Χιλιάδες Πολωνοί,
Εσθονοί, Λιθουανοί, Λετονοί εκτελέστηκαν με μία σφαίρα στον σβέρκο - ο
αγαπημένος και οικονομικός τρόπος των κομμουνιστικών υπηρεσιών
καταστολής και γενοκτονίας. Εκατοντάδες χιλιάδες εξορίστηκαν στα
γκουλάγκ της Σιβηρίας, όπου ακολούθησε νέος κύκλος εκτελέσεων, ακόμη
περισσότεροι πέθαναν από τις οργανωμένες κακουχίες και τον υποσιτισμό,
ενώ έγινε επίσης οργανωμένος εποικισμός των βαλτικών χωρών, ώστε να
αλλοιωθεί ο πληθυσμός.
Υστερα από όλα αυτά, οι πληθυσμοί των χωρών αυτών υποδέχθηκαν τους
Γερμανούς της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα ως ελευθερωτές από τη φονική
σοβιετική κατοχή και χιλιάδες συνεργάστηκαν μαζί τους κατά του κοινού
εχθρού, γρήγορα όμως κάθε ελπίδα τους για αποκατάσταση της ανεξαρτησίας
με γερμανική βοήθεια διαψεύστηκε. Αλλωστε, η ναζιστική Γερμανία ήταν
αυτή που τους παρέδωσε, με την υπογραφή της, ως σφάγια στους
κομμουνιστές. Η επιστροφή των νικητών Σοβιετικών κομμουνιστών στις
βαλτικές χώρες σήμανε νέο κύμα εκτελέσεων, εκτοπισμών στα γκουλάγκ και
εποικισμού. Εως τα τέλη της δεκαετίας του '50 υπήρχαν αντικομμουνιστές
αντάρτες στα δάση. Η κομμουνιστική διακυβέρνηση της ΕΣΣΔ, όπως και
οπουδήποτε είχε την εξουσία, δεν φείσθηκε της ζωής ούτε των δικών της
πολιτών, πόσο μάλλον των ξένων.
Ο Στάλιν το 1941 είχε ήδη
ντουφεκίσει τα 3/4 της Κ.Ε. που τον εξέλεξε και συνολικά σκότωσε
περισσότερους Σοβιετικούς πολίτες απ’ ό,τι ο Χίτλερ, αλλά μην το πείτε
του κατουρλή βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην Κίνα του Μάο έγινε ρεκόρ -κοντά
75.000.000, αλλά ο πιο γκουρμέ γενοκτόνος ήταν ο Πολ Ποτ, που σκότωσε
εκατομμύρια, ανάμεσά τους συχνά κι όποιον φορούσε... γυαλιά, δείγμα
διανοουμένου δυτικής επιρροής, οπότε δεν τον έβλεπα να τη βγάζει καθαρή
στους ορυζώνες ο σύντροφος που είναι και γυαλάκιας.
Στην Ελλάδα,
όταν η φασιστική Ιταλία μάς επιτέθηκε, ίσχυε ακόμη το κατάπτυστο
σύμφωνο συμμαχίας Χίτλερ - Στάλιν.
Το μισοδιαλυμένο από τον δαιμόνιο
Μανιαδάκη ΚΚΕ υπερασπιζόταν το άθλιο σύμφωνο, αφού, όπου κι αν του
πέταγε ο πατερούλης το ξυλάκι, ακόμη και στα σκατά, οι Ελληνες
κομμουνιστές έτρεχαν και του το έφερναν. Ετσι, το ΚΚΕ προπαγάνδιζε στην
αρχή κατά του πολέμου. Μόνο η μεταξική χειραγώγηση της γελοίας
κομμουνιστικής ηγεσίας οδήγησε στην περίφημη επιστολή Ζαχαριάδη, που
καλούσε σε παλλαϊκό αγώνα υπό την ηγεσία Μεταξά κατά των Ιταλών, την
οποία μετά τη μισοπήρε πίσω.
Αν ο Χίτλερ δεν είχε επιτεθεί στην ΕΣΣΔ και
η συμμαχία ναζί και κομμουνιστών είχε συνεχιστεί, και ο Στάλιν έδινε
εντολή στον Ζαχαριάδη, στον Σιάντο και στους υπόλοιπους προδότες της
ηγεσίας του ΚΚΕ, να είστε σίγουροι ότι τις κουκούλες στην Ελλάδα και τις
στολές των δωσιλόγων θα τις φορούσαν τα ολιγάριθμα στελέχη του ΚΚΕ, που
καπηλεύτηκαν τον πατριωτισμό των Ελλήνων, παγίδεψαν και οδήγησαν στην
ήττα, στον θάνατο και στην εξορία μια λαμπρή γενιά, έχοντας ως στόχο την
εξουσία και όχι την απελευθέρωση.
Γι’ αυτό ξόδεψαν περισσότερες σφαίρες
κατά Ελλήνων παρά κατά των Γερμανών, γι’ αυτό οι Γερμανοί είχαν
περισσότερες απώλειες από ασθένειες, ατυχήματα και αυτοκτονίες, παρά από
την ανταρτική δράση. Στη συνέχεια αιματοκύλησαν την Ελλάδα με στόχο την
επιβολή κομμουνιστικής δικτατορίας και απόσπασης της Μακεδονίας, γι’
αυτό κατέληξαν απομονωμένοι ως λεπροί και ηττημένοι.
Στον εγκληματικό τυχοδιωκτισμό τους προκάλεσαν τον θάνατο χιλιάδων
Ελλήνων, τεράστια οικονομική καταστροφή και εφάρμοσαν το αισχρότερο
εγκληματικό μέτρο, που θύμισε την οθωμανική κατοχή: το παιδομάζωμα,
εθνικό έγκλημα που καμιά ψευδοϊστορική διαστρέβλωση δεν μπορεί να σβήσει
τις αποδείξεις του.
Η μητέρα του παιδικού φίλου μου Βαγγέλη
Διαμαντόπουλου, η κυρία Αθανασία, από την όμορφη ορεινή Αρκαδία, μου
περιέγραψε μια φοβερή σκηνή:
Μπήκαν νύχτα στο χωριό οι αντάρτες του ΔΣΕ,
που ούτε Δημοκρατικός ήταν ούτε Στρατός ούτε Ελληνικός.
Εκαναν
βίαιη στρατολόγηση αμούστακων παιδιών και μικρών κοριτσιών. Η φάλαγγα
των ανταρτών, με τα παιδιά να κλαίνε στη μέση, περπατούσε στη μια ράχη,
απέναντι για χιλιόμετρα ακολουθούσαν οι μανάδες ολοφυρόμενες και, κάθε
που πήγαιναν να πλησιάσουν, οι κατσαπλιάδες τις έβριζαν, τις απειλούσαν
και πυροβολούσαν πάνω από τα κεφάλια τους. Οι δύο παράλληλες φάλαγγες
πήγαν για ώρα με τις μανάδες να θρηνούν τα παιδιά τους ζωντανά, ώσπου
απόκαμαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου