Ποιός ήταν ο πρώτος σκηνοθέτης και ουσιαστικά ο πρώτος διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου;
Για όσους δεν ξέρουν, ήταν ο Φώτος Πολίτης.
Και τι ήταν αυτός ο κύριος;
Είχε φοιτήσει στη δραματική σχολή του
Ωδείου Αθηνών, είχε βραβευτεί, είχε πάει Γερμανία να σπουδάσει νομικά,
μετά πέρασε από τρία-τέσσερα πανεπιστήμια, μελέτησε τον Γερμανικό
ιδεαλισμό, και μετά αφοσιώθηκε στη φιλοσοφία και το θέατρο. Μπήκε ο
άνθρωπος στο Εθνικό και είναι σίγουρο ότι οι γνώσεις, οι σπουδές, η
παιδεία του γενικότερα, προσέφεραν, όχι μόνο στο κρατικό μας θέατρο αλλά
σε όλη την θεατρική ιστορία του τόπου.
Βέβαια, εκείνες τις εποχές, δεν είχαν όλοι τη δυνατότητα να
σπουδάσουν και να μορφωθούν και είναι βέβαιο ότι πολλοί ταλαντούχοι και
ικανοί καλλιτέχνες, που έκαναν καριέρα χωρίς ακαδημαϊκές γνώσεις στις
αποσκευές τους, δεν αποτελούσαν παρά κοινό τόπο στην καλλιτεχνική (κι
όχι μόνο) ιστορία της χώρας.
Χριστόφορος Νέζερ ας
πούμε, κορυφαίος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου. Εντελώς αυτοδίδακτος
και ημι-αγράμματος. Κι όμως, σε μια καριέρα που ξεπέρασε τα 50 χρόνια,
συνεργάστηκε με όλους τους σημαντικούς ηθοποιούς και τους θιάσους της
εποχής του και αποθεώθηκε.
Ο τελευταίος εξαίρετος και ασπούδαστος ηθοποιός που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Αυλωνίτης, ο οποίος, όχι μόνο δεν σπούδασε υποκριτική, αλλά ήταν και σχεδόν αγράμματος. Τα σενάρια για τις ταινίες του τα διάβαζαν άλλοι.
Μέχρι και τότε όμως, η διαφορές του σπουδαγμένου με τον αμόρφωτο ήταν
εναρμονισμένες και αποδεκτές στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Τη
δεκαετία του πενήντα ήταν φυσιολογικό να ψάχνεις να παντρευτείς παρθένα
καλής οικογενείας. Τώρα, αν βρεις γυναίκα που διατηρεί την αγνότητα της
για να παντρευτεί, θεωρείς ότι κάτι δεν πάει καλά με την πάρτη της.
Έτσι δεν είναι; Το μειονέκτημα έχει αντιστραφεί. Σήμερα, το φυσιολογικό
είναι η στοιχειώδης εμπειρία στο σεξ.
Γι’ αυτό, μοιάζει εντελώς αφύσικη η κυβερνητική τροπολογία που κατέθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ηθοποιός Πάνος Σκουρολιάκος,
η οποία ανοίγει τον δρόμο σε διορισμούς διευθυντών σε Δημοτικά
Περιφερειακά Θέατρα που θα έχουν εκπληρώσει μόνο την κατώτερη
εκπαίδευση.
Δηλαδή, θα έχεις βγάλει το Γυμνάσιο και θα μπορείς να είσαι
διευθυντής ΔΗΠΕΘΕ.
Δεν μπορώ να αντιληφθώ πως γίνεται, εν έτει 2017, οι διευθυντές ενός
θεάτρου να είναι «πρόσωπα αναγνωρισμένου κύρους», πλην όμως αγράμματα.
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς την σκέφτηκαν αυτή την τροπολογία.
Μπορώ όμως
να υποψιαστώ γιατί την σκέφτηκαν.
Γιατί...
ίσως, έτσι, μπορεί να προληφθεί
ένας ακόμα κομματικός τους φίλος που δεν έχει τελειώσει το Λύκειο, σε
μια διευθυντική θέση.
Γιατί, κακά τα ψέματα, πόσοι κομματικοί φίλοι είναι σπουδαγμένοι και
μάλιστα με θεατρικές σπουδές και εμπειρία;
Πόσοι κομματικοί φίλοι είναι
Φώτος Πολίτης; Ή ακόμα και Αυλωνίτες, δηλαδή ανεκπαίδευτοι αλλά
εξαίρετοι και με περίσσιο ταλέντο;
Οι περισσότεροι κομματικοί φίλοι
είναι Καρανίκες.
Και ξέρετε ποιό είναι το πιο φοβερό;
Ότι στην περίπτωση
των ΔΗΠΕΘΕ, με την τροπολογία ετούτη, μπορούν να διορίσουν και
χειρότερους από Καρανίκες. Τουλάχιστον του Καρανίκα το βιογραφικό,
γράφει εκπαιδευτικός.
ΥΓ. Δεν είναι τυχαίο που τα ΔΗΠΕΘΕ είναι κοινώς γνωστά και ως Δηπεθαινουν. Τώρα θα τα πεθάνουν σίγουρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου