Η συζήτηση του ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ, Νίκολα Ντιμιτρόφ,
με τον Αλέξη Παπαχελά στον ΣΚΑΪ έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Η νέα
κυβέρνηση στα Σκόπια δεν βιάζεται να ανοίξει το θέμα του ονόματος στις
σχέσεις με την Αθήνα, πολύ περισσότερο, να συζητήσει θέμα αλλαγής του.
Θα ήταν σαν να ήθελε να αυτοκτονήσει. Ο νεαρός, αλλά έμπειρος διπλωμάτης
το είπε καθαρά. Να μπούμε στο ΝΑΤΟ με το ακρωνύμιο FYROM και μετά να
συζητήσουμε με την Αθήνα για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης.
Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση Ζάεφ δεν έχει δείξει ότι έχει διαφορετική θέση από εκείνη της φόρμουλας της διπλής ονομασίας: ένα όνομα, το συνταγματικά κατοχυρωμένο «Δημοκρατία της Μακεδονίας», δηλαδή, για όλο τον κόσμο και το εσωτερικό και ένα άλλο, το οποίο θα συμφωνηθεί μεταξύ Σκοπίων και Αθήνας, το οποίο θα χρησιμοποιείται στις σχέσεις των δύο χωρών. Αυτή είναι και η «κόκκινη γραμμή» των Σκοπίων στη διαπραγμάτευση και αν ο Ζάεφ, υπό τις υφιστάμενες συνθήκες, αποτολμήσει ένα βήμα πίσω, χωρίς να κάνει το ίδιο και η Αθήνα από τη δική της «κόκκινη γραμμή», θα γίνει αμέσως ο «εθνικός μειοδότης» και θα πέσει την άλλη μέρα.
Ο Γκρούεφσκι μπορεί να αποπέμφθηκε, αυτή είναι η πραγματικότητα, από την εξουσία για να διευκολύνει τις εξελίξεις, δεν ηττήθηκε, όμως, ή δεν συνετρίβη αν θέλετε. Και είναι έτοιμος να ξεσηκώσει τη σλαβομακεδονική κοινή γνώμη εναντίον του Ζάεφ, τον οποίο θα εμφανίσει ως προδότη.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως μια ολόκληρη γενιά στη γειτονική χώρα μεγάλωσε με την, καλλιεργούμενη από ηγέτες όπως ο Γκρούεφσκι, φοβία ότι οι Ελληνες απεργάζονται σχέδια κλοπής του ονόματος και της εθνικής ταυτότητας. Και επ’ αυτού, οι δικές μας ευθύνες δεν είναι μικρές. Θα είναι, ωστόσο, μέγα λάθος να θεωρήσουμε ότι η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο του Ζάεφ και αν, ως πρωθυπουργός, θέλει να βάλει τη χώρα του στο ΝΑΤΟ πρέπει να εκπληρώσει τους όρους του Βουκουρεστίου, ενώ εμείς θα «αναπαυόμαστε» στον καναπέ.
Το κλίμα έχει αλλάξει άρδην:
Οι Δυτικοί εμφανίζονται αποφασισμένοι να βάλουν στο ΝΑΤΟ πρώτα, και στην Ε.Ε. αργότερα, τη FYROM για λόγους γεωπολιτικής σταθερότητας και by pass υπάρχουν πολλά για να παρακαμφθεί το Βουκουρέστι. Κυκλοφορούν ήδη μερικά από αυτά στους διπλωματικούς διαδρόμους. Οι πιέσεις, λοιπόν, θα στραφούν όχι στα Σκόπια, αλλά στην Αθήνα.
Μένει να δούμε αν η Αθήνα είναι έτοιμη να διαχειριστεί προς όφελος των εθνικών συμφερόντων τη νέα πραγματικότητα. Και για να είμαστε δίκαιοι, όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά και η αντιπολίτευση πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Περιθώρια για άλλα λάθη δεν υπάρχουν.
Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση Ζάεφ δεν έχει δείξει ότι έχει διαφορετική θέση από εκείνη της φόρμουλας της διπλής ονομασίας: ένα όνομα, το συνταγματικά κατοχυρωμένο «Δημοκρατία της Μακεδονίας», δηλαδή, για όλο τον κόσμο και το εσωτερικό και ένα άλλο, το οποίο θα συμφωνηθεί μεταξύ Σκοπίων και Αθήνας, το οποίο θα χρησιμοποιείται στις σχέσεις των δύο χωρών. Αυτή είναι και η «κόκκινη γραμμή» των Σκοπίων στη διαπραγμάτευση και αν ο Ζάεφ, υπό τις υφιστάμενες συνθήκες, αποτολμήσει ένα βήμα πίσω, χωρίς να κάνει το ίδιο και η Αθήνα από τη δική της «κόκκινη γραμμή», θα γίνει αμέσως ο «εθνικός μειοδότης» και θα πέσει την άλλη μέρα.
Ο Γκρούεφσκι μπορεί να αποπέμφθηκε, αυτή είναι η πραγματικότητα, από την εξουσία για να διευκολύνει τις εξελίξεις, δεν ηττήθηκε, όμως, ή δεν συνετρίβη αν θέλετε. Και είναι έτοιμος να ξεσηκώσει τη σλαβομακεδονική κοινή γνώμη εναντίον του Ζάεφ, τον οποίο θα εμφανίσει ως προδότη.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως μια ολόκληρη γενιά στη γειτονική χώρα μεγάλωσε με την, καλλιεργούμενη από ηγέτες όπως ο Γκρούεφσκι, φοβία ότι οι Ελληνες απεργάζονται σχέδια κλοπής του ονόματος και της εθνικής ταυτότητας. Και επ’ αυτού, οι δικές μας ευθύνες δεν είναι μικρές. Θα είναι, ωστόσο, μέγα λάθος να θεωρήσουμε ότι η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο του Ζάεφ και αν, ως πρωθυπουργός, θέλει να βάλει τη χώρα του στο ΝΑΤΟ πρέπει να εκπληρώσει τους όρους του Βουκουρεστίου, ενώ εμείς θα «αναπαυόμαστε» στον καναπέ.
Το κλίμα έχει αλλάξει άρδην:
Οι Δυτικοί εμφανίζονται αποφασισμένοι να βάλουν στο ΝΑΤΟ πρώτα, και στην Ε.Ε. αργότερα, τη FYROM για λόγους γεωπολιτικής σταθερότητας και by pass υπάρχουν πολλά για να παρακαμφθεί το Βουκουρέστι. Κυκλοφορούν ήδη μερικά από αυτά στους διπλωματικούς διαδρόμους. Οι πιέσεις, λοιπόν, θα στραφούν όχι στα Σκόπια, αλλά στην Αθήνα.
Μένει να δούμε αν η Αθήνα είναι έτοιμη να διαχειριστεί προς όφελος των εθνικών συμφερόντων τη νέα πραγματικότητα. Και για να είμαστε δίκαιοι, όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά και η αντιπολίτευση πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Περιθώρια για άλλα λάθη δεν υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου