ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Απερίσκεπτοι ηρωισμοί

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Δυστυχώς δεν είναι έτσι, γιατί έτσι νομίζουν.

Ακόμη και τώρα η κυβέρνηση συνεχίζει να θεωρεί πως σωστά κωλυσιεργούσε στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, παρατείνοντας την υπογραφή της συμφωνίας για περισσότερο από ένα χρόνο.

Το δυσάρεστο είναι ότι αυτή την αντίληψη δείχνει ότι προσπαθεί να την υπερασπιστεί, παρόλο που τα γεγονότα δεν συμφωνούν μαζί της.

Δεν συμφωνεί ούτε η Στατιστική Υπηρεσία, ούτε το κείμενο της συμφωνίας που η ίδια έφερε και ψήφισε στη Βουλή.

Η Στατιστική λίγο πριν από την κοινοποίηση του νέου Μνημονίου με την τρόικα, «πάγωσε» την αγορά παρουσιάζοντας στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η ελληνική οικονομία είναι η μοναδική στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία κινείται σε υφεσιακούς ρυθμούς.

Tην επόμενη ημέρα ήρθε η ψυχρολουσία μέσω της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt ότι η συμφωνία προβλέπει συνολικά μέτρα πάνω από 5 δισ. ευρώ. Τα μέτρα αυτά, δεν είναι μόνο περισσότερα από ό,τι ζητούσαν πέρσι οι δανειστές, αλλά είναι πιο επώδυνα κι από αυτά ακόμη που εμφάνιζε η κυβέρνηση λίγο πριν καταθέσει το κείμενο της συμφωνίας.

Συνεπώς το κόστος της καθυστέρησης των διαπραγματεύσεων είναι διπλό.

Η αβεβαιότητα δημιούργησε συνθήκες ασφυξίας στην οικονομία και αντί για ανάπτυξη συνεχίστηκε η ύφεση το πρώτο τρίμηνο του 2017 και μάλιστα έφτασε στο 0,5%. Που σημαίνει ότι η αποδεδειγμένη ζημιά αγγίζει το ένα δισεκατομμύριο, χωρίς να υπολογιστεί η απώλεια από το ψαλίδισμα της προβλεπόμενης ανάπτυξης, εάν είχε εκλείψει η αβεβαιότητα.

Το δεύτερο κακό ήταν η ίδια η συμφωνία, η οποία λόγω της καθυστέρησης διογκώθηκε με πρόσθετα μέτρα. Αντί για 3,6 δισ. ευρώ ο λογαριασμός «μεγάλωσε» τουλάχιστον κατά 1,5 δισ.

Καταδεικνύεται έτσι ότι η οικονομία ζημιώθηκε με περισσότερα από 2,5 δισεκατομμύρια και συγχρόνως με την καθυστέρηση της συμφωνίας «φρέναρε» η ανάληψη κάθε οικονομικής δράσης με ανυπολόγιστο κόστος.

Που σημαίνει πως καλοί είναι οι ηρωισμοί, αρκεί βέβαια αυτοί να οδηγούν σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Αλλιώς, είναι απλώς πράξεις απερίσκεπτες που μόνο ζημία προκαλούν.

Εκτός κι αν όλα αυτά έγιναν για...

 το θεαθήναι και για λαϊκή κατανάλωση. Σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι το θέατρο που ανέβηκε στη σκηνή στοιχίζει πανάκριβα...