ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΟΑΛΗΤΑΡΑΔΙΚΟ: Εθελοντές οπλίτες ψηφιακών πολέμων

Η ταχύτερη δίαιτα για το μυαλό επιτυγχάνεται όταν ασχολείσαι με υποθέσεις που δεν σε αφορούν. Δεν αδυνατίζει, φυραίνει ολότελα!

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Η αρένα είναι έτοιμη. Είναι το διαδίκτυο με τα ευρύχωρα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (twitter, blogs, facebook). Τα όπλα παρέχονται αφειδώς, χωρίς διακρίσεις, σε τιμή προνομιούχα και με πολλές δόσεις. Ενας υπολογιστής και μια σύνδεση στο ίντερνετ είναι προσβάσιμα αγαθά για φτωχούς, μεσοαστούς και πλουσίους. Ανοήτους και «ξύπνιους». Καπάτσους, πονηρούς, ευήθεις, δολίους, λαμογίους και αθώους. Οι αιτίες πολέμου είναι αφανείς, όσο και τα εισοδήματα εκείνων που διοργανώνουν τις «επικές» μάχες εντυπώσεων. Οι προφάσεις πολλές. Οσες αντέχει κάθε άμισθος οπλίτης ψηφιακών πολέμων. Τα στρατόπεδα σχηματίζονται εν ριπή οφθαλμού.

 

Μόλις ρίξουν το δόλωμα, η αφελής και ξαναμμένη και ψυχολογικά μπουρδουκλωμένη τροφή για τα κανόνια πρέπει να «τσιμπήσει» άμεσα. Να ξεπεράσει «αχρείαστες» αναστολές, όπως η λογική, η αυτοσυγκράτηση, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, η περίσκεψη και η ενημέρωση πριν από τον σχηματισμό άποψης. Αυτά δεν χρειάζονται σε αγέλες μπαμπουίνων που μπορούν να αλληλομακελευτούν για τις… μπανάνες των άλλων. Πάνω απ’ όλα η αστραπιαία αποφόρτιση, η εκτόνωση των συναισθημάτων που οδηγούν τον φορέα τους (και μαζί και τον άμεσο περίγυρό του) σούμπιτους στον πάτο της αβύσσου.

 

Γράφει κάτι ο δημοσιογράφος Γιώργος Φιλιππάκης για τον Παπαδήμο και πρέπει ντε και σώνει...

 να στρατευθείς με έναν από τους δύο. Να φορέσεις το χακί του συνταξιούχου αστυνομικού ρεπόρτερ ή του πρώην δοτού πρωθυπουργού. Να βλέπεις τον έναν με γυαλιά που τον δείχνουν Κολοκοτρώνη και τον άλλον σαν τον Πηλιογούση και τούμπαλιν. Να γίνεις φιλιππακίστας ή παπαδημοκράτης, λες και προορισμός σου στη γη είναι να γίνεσαι ρετάλι από τα νεύρα, καντηλιαζόμενος με γνωστούς και αγνώστους στο ίντερνετ παράγοντας ένταση με την οποία πλουτίζουν αυτοί που σε φτωχαίνουν.

 

Ναι, η παραγωγή ενδιαφέροντος και σούσουρου γύρω από ένα θέμα που σερβίρει η υπερδομή (αυτό που λέμε σύστημα) διαιωνίζει την παγκόσμια κατάντια. Οταν σου λένε πως σου δείχνουν το φεγγάρι, να αποσύρεις το βλέμμα κι από το «φεγγάρι» κι από το δάχτυλό τους.  

Σταμάτα να ταΐζεις το θηρίο που σε κατασπαράζει.