ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητο ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: O Δημήτρης Καμμένος ξέρει τι κάνεις με το χαρτζιλίκι σου

ΑΡΘΡΟ - ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ για ψεκασμένους κυβερνητικούς τσαρλατάνους 

Του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Ο   Δημήτρης Καμμένος φαίνεται ότι διαισθητικά, έχει μια ξεκάθαρη εικόνα για τις δραστηριότητες των ανθρώπων γύρω του. Ας πούμε, γνωρίζει ότι κάθε πρώτη του μήνα, εκατοντάδες χιλιάδες νεαροί άνεργοι περνούν από τους παππούδες τους, εισπράττουν 100 ευρώ και ξεχύνονται χαρούμενοι στις καφετέριες της επικράτειας φωνάζοντας «Φέρε έναν φραπέ κυρ-Στέφανε… Από τον καλό, με τον παχύ αφρό… Και το τάβλι! Ναι, κυρ-Στέφανε! Ο παππούς εισέπραξε τη σύνταξη και μου έδωσε χαρτζιλίκι. Θα το φάω όλο κυρ-Στέφανε!».

Μόνο που ο παρ’ ολίγον υφυπουργός (σ.σ.: που είχε πέσει παλιότερα θύμα ενός κακόβουλου ρακούν, το οποίο αφού του χάκαρε τον λογαριασμό άρχισε ερήμην του ίδιου να γράφει ομοφοβικά και αντισημιτικά τουίτς), δεν μπορεί να ανεχτεί τέτοια σπατάλη γύρω του. Και ευτυχώς που υπάρχει η μείωση των συντάξεων για να τον δικαιώσει και να σώσει τους παππούδες από την στυγνή εκμετάλλευση. Σύμφωνα λοιπόν με δήλωσή του (σ.σ.: στην εκπομπή «Αταίριαστοι» στον ΣΚΑΪ) «από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100αρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό (σ.σ.: ας μην γελάσουμε, δεν είναι σωστό να κοροϊδεύουμε πιστούς ανθρώπους γιατί θα πέσει το Αγιο Φως και θα μας κάψει…), το 100αρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά».

Και δεν είναι το μόνο που γνωρίζει ο Δημήτρης Καμμένος για τη ζωή και τις δραστηριότητες του συγκεκριμένου νεαρού. Πριν από λίγο καιρό (σ.σ.: στο ραδιόφωνο του Alpha) είχε αποκαλύψει ότι ο Ελληνας πρέπει να έχει διαθέσιμο εισόδημα για να μπορεί να βγάλει τη φιλενάδα του έξω να την κεράσει 2-3 ποτά (σ.σ.: εδώ η φωνή πήρε ένα πονηρό τόνο…) να πάνε να κοιμηθούνε και κάπου άμα δεν έχουνε σπίτι, να κάνουνε και κανένα παιδάκι. Να λύσουν και το δημογραφικό της Ελλάδας. Γιατί αν γίνονται γάμοι και δεν γίνονται παιδιά, δεν σκορπάει κανένας χρήμα…».

Δηλαδή, αφού πιει τον φραπέ του, ο συγκεκριμένος νεαρός, μαζί με χιλιάδες άλλους νεαρούς Ελληνες, περιφέρεται κρατώντας μια υπερήφανη Ελληνοπούλα από το χέρι.  

Ομως αλίμονο… Είχε φάει όλη τη σύνταξη του παππού. Κι έτσι, με μια στύση που θυμίζει τουριστικό άγαλμα του Πάνα αλλά χωρίς χρήματα, ψάχνει ένα σκοτεινό μέρος για να την κουτουπώσει. Μάταια… Διότι εκείνη δεν του κάθεται! 

Και γιατί δεν του κάθεται;  

Μα διότι δεν την έχει κεράσει πρώτα 2-3 ποτά! Δηλαδή δεν έχουν καμφθεί οι αντιστάσεις της και επιμένει να του ζητάει να πάνε σε ξενοδοχείο αφού στα παρκάκια μπορεί να τους δουν…

Ομως ή άρνηση της κοπέλας έχει συνέπειες στην οικονομία γιατί φέρνει ύφεση! Διότι σύμφωνα με τον νόμο του χάους (σ.σ.: ή σύμφωνα με την λογική των ΑΝΕΛ – το ίδιο είναι…) η οικονομία κινείται από την πλημμελή μέθοδο αντισύλληψης. Αποτέλεσμα του αλκοόλ. Να πώς όλα ξαφνικά βγάζουν νόημα…

Το δίδαγμα από όλα αυτά είναι απλό: 

Χρειαζόμαστε τον Δημήτρη Καμμένο –και κάθε Δημήτρη Καμμένο– να μας διορθώσουν. Επειδή παρασυρόμαστε εύκολα, χρειαζόμαστε κάποιον που ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε με τα χρήματά μας. Να μας δείξει ποιο είναι το σωστό. Και να μας σώσει από τα λάθη μας.

Σήμερα είναι ο παππούς που δίνει χαρτζιλίκι στον εγγονό του για τάβλι και φραπέ.  

Αύριο μπορεί να είναι ο πατέρας που αγοράζει ανθυγιεινά φαγητά στο παιδί του. Ή ρούχα με αμερικανούς super ήρωες.  

Δεν πρέπει να το προφυλάξουμε; Γιατί να μην παρέμβει ο κάθε Δημήτρης Καμμένος και σε αυτό;  

Αν ας πούμε μειωθεί το αφορολόγητο ο ανεύθυνος γονέας θα έχει λιγότερα χρήματα. Aρα δεν θα τα ξοδεύει βλάπτοντας το παιδί του. Και τα χρήματα που θα πήγαιναν στο κράτος θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για συσσίτια με λαχανικά. Ή για διανομή στολών χωρίς καπιταλιστικά σύμβολα.

Και βέβαια η ιδέα του Δημήτρη Καμμένου μπορεί να προχωρήσει ακόμα περισσότερο. Αφού πλέον αναγνωρίζει την έννοια «χαρτζιλίκι» ως θεσμοθετημένη, με αποτέλεσμα να το περικόπτει και να μειώνει κατά βούληση (σ.σ.: κάτι σαν κομμένη επικουρική) θα μπορούσε να θεωρήσει ότι κάποιος άλλος δίνει χαρτζιλίκι 200 ευρώ. Και να του τα κόψει για να τα κάνει κάτι καλύτερο. Ή 300. Ή τέλος πάντων για να μην μπερδευόμαστε (σ.σ.: και η ανάμνηση με τα μπλοκάκια μας δείχνει τι συμβαίνει όταν η συγκεκριμένη κυβέρνηση μπερδεύεται…) να μετατρέψει τις συντάξεις σε χαρτζιλίκι για τους συνταξιούχους.  

Που θα το δίνει όπως δίνεις μια βοήθεια σε κάποιον που σου ζητάει ένα ευρώ για να πάρει μια τυρόπιτα. Με τον όρο να μην τα φάει σε βλακείες.

Μένει μόνο να λυθεί τι θα συμβεί με τους συνταξιούχους που δεν έχουν εγγόνια. 

Αλλά μάλλον πρέπει να τιμωρηθούν κι εκείνοι, αφού η έλλειψη παιδιών κάνει κακό στην οικονομία…