Τη
στιγμή που η αξιολόγηση παραμένει ανοιχτή κι ενώ πίσω από τις κλειστές
πόρτες του Χίλτον οι υπουργοί των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποφασίζουν για τον τρόπο
που θα περικοπούν 3,6 δις από το νέο τσεκούρωμα των συντάξεων και την
περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου, η υπουργός Εργασίας έκρινε ως κρίσιμη
για την εποχή που διανύουμε την κατάθεση τροπολογίας για την καθιέρωση
της Πρωτομαγιάς ως αργίας αντί για απεργία.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας, «η 1η του Μάη, ως ελάχιστος φόρος τιμής στους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης, καθιερώνεται ημέρα υποχρεωτικής αργίας, καθώς δεν δύναται να βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια του/της εκάστοτε υπουργού το πότε θα κηρύσσεται ως τέτοια».
Να εξηγήσουμε ότι έως τώρα η απεργία της Πρωτομαγιάς οριζόταν ως αργία με απόφαση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας, ώστε να πληρώνεται ως αργία και να μην χάνουν το ημερομίσθιό τους οι εργαζόμενοι, κάτι που συμβαίνει κατά τις απεργίες. Έτσι, κάθε χρόνο με υπουργική απόφαση η απεργία της πρωτομαγιάς οριζόταν ως αργία. Όσοι εργάζονταν κατά την ημέρα αυτή λάμβαναν προσαύξηση του ημερομισθίου τους κατά 75%. Για όποιον δεν το θυμάται, μάλιστα, το 2004 το θέμα είχε απασχολήσει για μέρες τα τηλεοπτικά παράθυρα αφού ο τότε υπουργός Εργασίας, Πάνος Παναγιωτόπουλος, ξέχασε να κηρύξει την ημέρα αργία με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν να μην πληρωθούν οι εργαζόμενοι.
Από εκείνες τις κωμικές, κατά τα άλλα, ημέρες έγιναν βέβαια πολλά: εφαρμόστηκαν (;) 3 μνημόνια, τη στιγμή που μιλάμε γράφεται το 4ο, αλλά το Υπουργείο Εργασίας φαίνεται ότι έχει άπλετο ελεύθερο χρόνο να συντάσσει τροπολογίες για τη μόνιμη μετατροπή της Πρωτομαγιάς από απεργία σε αργία.
Στο ύψος των περιστάσεων «στάθηκαν» ως συνήθως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που αντέδρασαν κατά τον προσφιλή τους τρόπο:
Η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού κήρυξε 24ωρη απεργία για την Δευτέρα −παρά το γεγονός ότι καθιερώθηκε ως αργία−, καταγγέλλοντας μεταξύ πολλών άλλων την κυβέρνηση που «παρέχει πλήρη στήριξη στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ με χαρακτηριστικό παράδειγμα την επίθεση που εξαπέλυσαν πρόσφατα στη Συρία, όπου το πολεμικό πλοίο επί σειρά ημερών ήταν στη Σούδα. Απαιτούμε το κλείσιμο της βάσης της Σούδας και την απεμπλοκή της χώρας μας από κάθε πολεμική επέμβαση των ιμπεριαλιστών».
Απο την μεριά της η ΓΣΕΕ καταγγέλλει: «Η κυβέρνηση με τροπολογία της μετατρέπει την Πρωτομαγιάτικη Απεργία σε υποχρεωτική αργία, επιχειρώντας να σβήσει από τη μνήμη των εργαζομένων την ταξικότητα αυτής της ημέρας. Οι εργαζόμενοι, όμως, με τη δράση και τον αγώνα τους ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και σε όσους τις εφαρμόζουν, θα υπενθυμίσουν για ακόμη μία φορά ότι η 1η Μάη είναι απεργία και όχι αργία»
Ας σημειωθεί πάντως μια ενδιαφέρουσα παράμετρος του θέματος. Σύμφωνα με την τροπολογία Αχτσιόγλου, η αργία της Πρωτομαγιάς θα μεταφέρεται πάντα εάν πέφτει σε μη εργάσιμη ημέρα −μέχρι τώρα γινόταν προαιρετικά−, κάτι που δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ότι υποδηλώνει την αντίληψη του ίδιου του Υπουργείου Εργασίας για την έννοια της εργασίας και της παραγωγικότητας.
Η αλήθεια είναι ότι πράγματι η 1η Μαΐου είναι μία σημαντική ημέρα. Βαριά φορτισμένη με μνήμες και αγώνες. Καλά θα κάνουν λοιπόν όλες οι πλευρές να την αντιμετωπίσουν με την δέουσα σοβαρότητα. Ένθεν κακείθεν.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας, «η 1η του Μάη, ως ελάχιστος φόρος τιμής στους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης, καθιερώνεται ημέρα υποχρεωτικής αργίας, καθώς δεν δύναται να βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια του/της εκάστοτε υπουργού το πότε θα κηρύσσεται ως τέτοια».
Να εξηγήσουμε ότι έως τώρα η απεργία της Πρωτομαγιάς οριζόταν ως αργία με απόφαση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας, ώστε να πληρώνεται ως αργία και να μην χάνουν το ημερομίσθιό τους οι εργαζόμενοι, κάτι που συμβαίνει κατά τις απεργίες. Έτσι, κάθε χρόνο με υπουργική απόφαση η απεργία της πρωτομαγιάς οριζόταν ως αργία. Όσοι εργάζονταν κατά την ημέρα αυτή λάμβαναν προσαύξηση του ημερομισθίου τους κατά 75%. Για όποιον δεν το θυμάται, μάλιστα, το 2004 το θέμα είχε απασχολήσει για μέρες τα τηλεοπτικά παράθυρα αφού ο τότε υπουργός Εργασίας, Πάνος Παναγιωτόπουλος, ξέχασε να κηρύξει την ημέρα αργία με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν να μην πληρωθούν οι εργαζόμενοι.
Από εκείνες τις κωμικές, κατά τα άλλα, ημέρες έγιναν βέβαια πολλά: εφαρμόστηκαν (;) 3 μνημόνια, τη στιγμή που μιλάμε γράφεται το 4ο, αλλά το Υπουργείο Εργασίας φαίνεται ότι έχει άπλετο ελεύθερο χρόνο να συντάσσει τροπολογίες για τη μόνιμη μετατροπή της Πρωτομαγιάς από απεργία σε αργία.
Στο ύψος των περιστάσεων «στάθηκαν» ως συνήθως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που αντέδρασαν κατά τον προσφιλή τους τρόπο:
Η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού κήρυξε 24ωρη απεργία για την Δευτέρα −παρά το γεγονός ότι καθιερώθηκε ως αργία−, καταγγέλλοντας μεταξύ πολλών άλλων την κυβέρνηση που «παρέχει πλήρη στήριξη στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ με χαρακτηριστικό παράδειγμα την επίθεση που εξαπέλυσαν πρόσφατα στη Συρία, όπου το πολεμικό πλοίο επί σειρά ημερών ήταν στη Σούδα. Απαιτούμε το κλείσιμο της βάσης της Σούδας και την απεμπλοκή της χώρας μας από κάθε πολεμική επέμβαση των ιμπεριαλιστών».
Απο την μεριά της η ΓΣΕΕ καταγγέλλει: «Η κυβέρνηση με τροπολογία της μετατρέπει την Πρωτομαγιάτικη Απεργία σε υποχρεωτική αργία, επιχειρώντας να σβήσει από τη μνήμη των εργαζομένων την ταξικότητα αυτής της ημέρας. Οι εργαζόμενοι, όμως, με τη δράση και τον αγώνα τους ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και σε όσους τις εφαρμόζουν, θα υπενθυμίσουν για ακόμη μία φορά ότι η 1η Μάη είναι απεργία και όχι αργία»
Ας σημειωθεί πάντως μια ενδιαφέρουσα παράμετρος του θέματος. Σύμφωνα με την τροπολογία Αχτσιόγλου, η αργία της Πρωτομαγιάς θα μεταφέρεται πάντα εάν πέφτει σε μη εργάσιμη ημέρα −μέχρι τώρα γινόταν προαιρετικά−, κάτι που δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ότι υποδηλώνει την αντίληψη του ίδιου του Υπουργείου Εργασίας για την έννοια της εργασίας και της παραγωγικότητας.
Η αλήθεια είναι ότι πράγματι η 1η Μαΐου είναι μία σημαντική ημέρα. Βαριά φορτισμένη με μνήμες και αγώνες. Καλά θα κάνουν λοιπόν όλες οι πλευρές να την αντιμετωπίσουν με την δέουσα σοβαρότητα. Ένθεν κακείθεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου