ΑΡΙΣΤΕΡΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΟΠΛΗΚΤΟ ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΑΔΙΚΟ: Μουσείο για τον Λιόλιο, τον φονιά της Ελένης Παπαδάκη, και τον Μακαρώνα.

Toυ ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Πιστός ο Μπελογιάννης στις ιδέες του μέχρι τέλους.  

Σωστό. Οπως κι ο Αδόλφος, ο Πολ Ποτ, ο Φράνκο και νομίζω πως και ο Αμπιμαέλ Γκουζμάν, ο αρχηγός του Φωτεινού Μονοπατιού στο Περού, που ξεκίνησε τη βίαιη εκστρατεία του κρεμώντας δύστυχα αδέσποτα σκυλιά στους φανοστάτες της Λίμα, με επιγραφές «Τενγκ, σκύλας γιε». Υστερα άρχισε να σκοτώνει κι ανθρώπους. Παραμένει κι αυτός πιστός στις ιδέες του, παρότι φοράει τη ριγωτή στολή των Ντάλτον εδώ και χρόνια.

Ο Μπελογιάννης ήταν ένας φανατικός οπαδός του σταλινικού ολοκληρωτισμού. Στο ματς με τον ιδεολογικό πρωτοξάδελφο, τον επίσης φονικό ναζισμό του Αδόλφου, ο Πατερούλης Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι έριξε στον Αυστριακό δεκανέα μερικά εκατομμύρια εκτελεσμένων παραπάνω. Ο δε Μπελογιάννης το 1949 εκφώνησε έναν πύρινο λόγο προσωπολατρίας για τα εβδομηκοστά γενέθλια του Στάλιν.

 

Συμμετείχε ηγετικά στην ένοπλη δράση της Αριστεράς στην Κατοχή και κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής ανταρσίας, που έληξε με συντριπτική ήττα της το 1949.  

Η δράση αυτή είχε δύο κύριους σκοπούς: 

Την επιβολή σταλινικής κομμουνιστικής δικτατορίας και την απόσπαση μέρους της επικράτειας για τη δημιουργία της «Μακεδονίας». 

Από τις απαρχές του ΣΕΚΕ οι Ελληνες κομμουνιστές χορεύανε καντρίλιες με τους Σλάβους βουλγαρόφωνους αυτονομιστές. Υπήρξε και σχετική απόφαση της Ολομέλειας, που ουδέποτε πήρε πίσω το ΚΚΕ. Αυτή η στάση τους, όπως και η σφαγή κάθε θεωρούμενου αντιπάλου, έπαιξε τεράστιο ρόλο για την απομόνωσή τους από τον λαό και τη συντριβή τους από κληρωτούς, που ήταν εργάτες και αγρότες στη συντριπτική πλειονότητά τους και όχι δωσίλογοι ή Ταγματασφαλίτες, αφού στην Κατοχή ήταν το πολύ έφηβοι.

Ο Αγις Στίνας, που ξεκίνησε ως στέλεχος του ΚΚΕ, έγινε ηγετική μορφή του τροτσκισμού και πέθανε αναρχικός, περιέγραψε γλαφυρά το λουτρό αίματος που προκάλεσαν τα όργανα του ΚΚΕ συχνά σε αθώους και φτωχούς ανθρώπους. Αναζητήστε διαδικτυακά τα κείμενά του, ιδίως το βιβλίο του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΟΠΛΑ. Το ΚΚΕ από τον Μεσοπόλεμο δολοφονούσε όποιον χαρακτήριζε «εχθρό του λαού». 

Ο αρχειομαρξιστής Γεωργοπαπαδάκος σφάχτηκε από ομάδα στην οποία συμμετείχε ο ίδιος ο Νίκος Ζαχαριάδης.

Ο Θανάσης Κλάρας, πριν γίνει «Αρης Βελουχιώτης», διέπρεπε σε βίαιες επιθέσεις κατά τροτσκιστών. Οι αρχειομαρξιστές και αναρχικοί κυνηγήθηκαν άγρια από το ΚΚΕ, κι αυτό συνεχίστηκε και στην Κατοχή, αλλά στη διάρκεια των Δεκεμβριανών τούς πέρασαν κυριολεκτικά από λεπίδι. 

 Τον Κώστα Σπέρα, αναρχικό, τον έσφαξαν και το πτώμα του το πέταξαν σε ένα πηγάδι. 

Τον Θύμιο Αδραμυτίδη, του Εργατικού Μετώπου του Αγι Στίνα, τον δολοφόνησε η ΟΠΛΑ μέσα στον Ευαγγελισμό στις 3/12/1944.

Η εκατόμβη των Ελλήνων τροτσκιστών και αναρχικών από τα ένοπλα όργανα του ΚΚΕ είναι μια σχετικά άγνωστη τραγωδία, αφού η Αριστερά έχει επιβάλει τη μυθοπλασία της, όπου από τη μια είναι δήθεν οι ήρωες κομμουνιστές και όλοι οι άλλοι, συλλήβδην, ήταν «Ταγματασφαλίτες» και δωσίλογοι. Το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και η ΟΠΛΑ σκότωσαν πολύ περισσότερους Ελληνες παρά στρατιωτικούς του εχθρού.

 

Αμείλικτη η αλήθεια των αρχείων της Βέρμαχτ. Αυτοκτονίες, ατυχήματα και ασθένειες σκότωσαν περισσότερους Γερμανούς από ό,τι ο ΕΛΑΣ. Σε αυτόν στρατολογήθηκαν παραπλανημένοι χιλιάδες πατριώτες κι άλλοι πιάστηκαν αιχμάλωτοι ως ΕΔΕΣίτες και προσχώρησαν, όπως ο μέγιστος ταγματάρχης Κασλάς, ο υπερασπιστής του Υψώματος 731.  

Η αλήθεια όμως είναι πικρή: 

Ο στόχος της κομμουνιστικής ηγεσίας ήταν η κατασυκοφάντηση και εξόντωση κάθε αντιπάλου, η κατάληψη της εξουσίας και η απόσπαση της Μακεδονίας.
 

Γι’ αυτό φύλαγαν τις σφαίρες τους στην Κατοχή. Τις θέλανε για Ελληνες.

 

Ναι, σκότωσαν και πολλούς προδότες που συντάχτηκαν με τον εχθρό, όμως είναι πλήθος τα αθώα θύματα, πατριώτες, τροτσκιστές, αναρχικοί, συγγενείς τους, αστοί ή θεωρούμενοι αστοί, δάσκαλοι, παπάδες. Συχνά τα θύματα ήταν απλά ερωτικοί αντίζηλοι ή αντίδικοι σε κτηματικές διαφορές.

Σημαίνον στέλεχος αυτού του φονικού ολοκληρωτικού συστήματος ήταν ο Μπελογιάννης. Θεός σχωρέσ’ τον. Ισως αν ζούσε να είχε μετανιώσει, όπως ο Τάκης Λαζαρίδης, αλλά μουσείο, ρε σύντροφοι;
 

Κάντε τότε κι ένα μουσείο εκεί στην ΟΥΛΕΝ για τον Λιόλιο, τον φονιά της Ελένης Παπαδάκη, και τον Μακαρώνα. 

 Μπορεί ο Κουτσούμπας να έχει φυλάξει το τσεκούρι του πρώτου και το μαχαίρι του δεύτερου. Μην κάνετε μισές δουλειές.