ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Περιμένοντας την Ανάσταση!



Στις 12 το βράδυ του Σαββάτου οι ιερείς θα πουν το «Χριστός Ανέστη» και τα βεγγαλικά θα κάψουν τον ουρανό, «μεταδίδοντας» το μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου.  


Τι να ευχηθούμε αυτή την ώρα; Αγάπη; Ειρήνη; Φώτιση; 


Ποτέ άλλοτε ο κόσμος μας δεν ήταν τόσο αλλοπρόσαλλος και απρόβλεπτος. Και ποτέ άλλοτε η χώρα μας και ο λαός μας δεν βρέθηκαν μπροστά σε τόσα διλήμματα.


Ο συμβολισμός της Ανάστασης είναι φέτος περισσότερο ισχυρός από οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Ο ελληνικός λαός βιώνει δύσκολες ώρες. Οι ψευδαισθήσεις των ανέξοδων λύσεων έχουν αποκαλυφθεί, προκαλώντας ένα μαζικό κύμα απογοήτευσης. Η αποκάλυψη του εμπορίου των ψεύτικων υποσχέσεων κάνει περισσότερο εμφατική την ανάγκη της άμεσης πολιτικής αλλαγής. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βλάπτει σοβαρά την χώρα. Η υιοθέτηση της κοινής λογικής είναι όρος εθνικής επιβίωσης…


Σε λίγες ώρες ανοίγουν οι κάλπες στην Τουρκία. Κι αυτό μας απασχολεί ιδιαίτερα. Είναι που τους έχουμε γείτονες. Έχουμε αποδεχτεί τον ιστορικό ρόλο του κυματοθραύστη, να ξέρουμε, τουλάχιστον τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Με αυτό το δημοψήφισμα ο Σουλτάνος θα έχει αποκτήσει την απόλυτη κυριαρχία με την συναίνεση του λαού του ή θα έχει υποστεί μία ήττα που θα πληγώσει το γόητρό του και θα ψαλιδίσει τις πολιτικές του φιλοδοξίες;  


Δεν ξέρουμε τι από τα δύο είναι καλύτερο για την Ελλάδα. Για τον τουρκικό λαό, πάντως, όπως και για κάθε λαό, τα φαινόμενα της υπερβολικής συγκέντρωσης εξουσίας είναι επικίνδυνα για το δημοκρατικό πολίτευμα. Από την άλλη, στην Τουρκία, όπως είναι γνωστό, δεν ευδοκιμεί ο καφές και η… δημοκρατία. Με άλλα λόγια, θα χρειαστεί να περιμένουμε και να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος αυτό που θα συμβεί την Κυριακή. Κι έπειτα, οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή δεν είναι μόνο θέμα ενός δημοψηφίσματος. Είπαμε ότι η Τουρκία είναι ισχυρή, αλλά απέχει πολύ από το να γίνει μία υπερδύναμη!  


Υπερδύναμη είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου υπάρχει ένας Καθολικός πρόεδρος. Κι όπως είναι γνωστό, φέτος το Καθολικό Πάσχα συμπίπτει με εκείνο των Ορθοδόξων. Ο πρόεδρος Τραμπ θα έχει τελειώσει αύριο το γιορτινό του γεύμα, όπως και εκατοντάδες εκατομμύρια ακόμη Χριστιανών, όταν θα σκέφτεται με ποιόν τρόπο θα μας κρατήσει ζωηρό το ενδιαφέρον. Την εβδομάδα που πέρασε, την Μεγάλη Εβδομάδα, πέταξε μερικές βόμβες. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε ποιος κάνει κουμάντο σε αυτό τον Πλανήτη.


Είναι καλές ή κακές οι Αμερικανικές βόμβες; 


Ούτε καλές ούτε κακές. Βόμβες είναι που σκορπούν τον θάνατο και υπερασπίζονται έτσι τα συμφέροντα της Δύσης. Όταν πέφτουν γίνονται αντικείμενο σκληρής κριτικής. Κι όταν δεν πέφτουν οι άνθρωποι στην Δύση εκφράζουν την απορία τους για το αν το ιππικό έχασε τον δρόμο του. 


Οι άνθρωποι της Δύσης έχουν μάθει εδώ και κάποιους αιώνες...
 να παίρνουν αυτό που θέλουν με οποιονδήποτε τρόπο και ταυτόχρονα να είμαι και… ουμανιστές. Ο ουμανισμός δοκιμάζεται, βέβαια, κάθε φορά που θίγονται τα στρατηγικά συμφέροντα του δυτικού πολιτισμού. Και το πρόβλημα είναι ότι έχουν συγκεντρωθεί πολλοί εχθροί. Και την ίδια ώρα έχουμε ένα πρόεδρο που ήταν να μην περάσει την κόκκινη γραμμή. Να μην μάθει να πατάει το κουμπί με τις βόμβες…


Υπό αυτές τις συνθήκες, ας ευχηθούμε Καλή Ανάσταση. Ας σφίξουμε στην αγκαλιά μας όλους εκείνους που αγαπάμε και ας κρατήσουμε ζεστή την ελπίδα μας για το αύριο. Αυτή την στιγμή την ελπίδα την χρειαζόμαστε. Όσο κι αν η φλόγα της τρεμοσβήνει, όπως το κερί της Ανάστασης από τον άνεμο. Χρειάζεται την φλόγα αυτή να την περιφρουρήσουμε…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου