Toυ ΚΩΣΤΑ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
Οποτε αρπάζει τους κρίκους αρχίζοντας τον εναέριο χορό, με παρένθετη
ακινησία «σταυρού», είναι παγκοσμίως προβλέψιμο τι ακολουθεί: Η
ανάκρουση του ελληνικού εθνικού ύμνου και η τελετή απονομής με το χρυσό
μετάλλιο στο σαν από πέτρα στήθος του.
Ο ολυμπιονίκης, δαφνοστεφανωμένος
σε όλες τις κορυφαίες διοργανώσεις ενόργανης γυμναστικής Λευτέρης
Πετρούνιας, λαμπρός αθλητής και παιδί με καθάριο λόγο και σθεναρή άποψη,
βαρυστομάχιασε εκ νέου, από τα λόγια τα καλά, τα λόγια τα παχιά,
γάργαρης ειλικρίνειας, εκ μέρους της πολιτειακής, πολιτικής ηγεσίας και
παρατρεχάμενων.
Το σκηνικό-καρμπόν επαναλαμβάνεται τις τελευταίες
δεκαετίες, όταν ο ελληνικός αθλητισμός δραπετεύοντας, εν μέρει
αναπάντεχα, από το χρονοντούλαπο της αγωνιστικής ανυποληψίας, άρχισε να
μοιράζει απανωτές διακρίσεις, πάνδημες χαρές και πανηγύρια. Πρωτίστως
περηφάνια –αντίδωρα εθνικής περηφάνιας– όπως διατρανώνεται από τους
εκάστοτε περαστικούς σε υψηλά καθήκοντα ημέτερους και τα μιντιακά,
ανθεκτικά στον χρόνο, κλισέ της βιτρίνας.
Ετσι, εκτός από τους διεθνώς καταξιωμένους Ελληνες επιστήμονες και
προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, τους απανταχού πρεσβευτές
του πατροπαράδοτου δαιμονίου μας, οι αποθεωθέντες αθλητές φιλοτεχνήθηκαν
περαιτέρω ως πρότυπα.
Εγιναν οδοδείκτες των νέων, δοκιμιογράφοι των
συλλογικών δυνατοτήτων μας και ανακηρύχθηκαν αφέτες της «άλλης Ελλάδας»·
αλί, τα ονόματα κάποιων θριαμβευτών κατέπεσαν εδώ και καιρό από το
βάθρο στη λαϊκή λησμοσύνη.
Ειρωνεία;
Και τότε που η χώρα ναρκισσευόταν
στον καθρέφτη της, πλουσία και ισχυρά, και σήμερα ως ρακένδυτη,
διαφημιζόμενο αιτούμενο παραμένει το ίδιο: Η κατίσχυση αυτής της
οραματικής «άλλης Ελλάδας» με την απαλοιφή των χρόνιων στοιχείων
ταυτότητας της «κανονικής» Ελλάδας, της λιμνάζουσας και όζουσας. Αυτό
τεκμαίρεται από τα επαινετικά σχόλια των προαναφερθέντων που μέσω του
Πετρούνια –και του κάθε Πετρούνια– συνθέτουν με από καθέδρας πατρικό,
προτρεπτικό διδακτισμό τα χαρακτηριστικά της προσωπογραφίας του πολίτη
που ευδοκιμεί στην «άλλη Ελλάδα»· στοχοπροσήλωση, εργατικότητα, όραμα
και βεβαίως ήθος. Σημαιοφόρος της «άλλης Ελλάδας» διαπιστεύθηκε, λοιπόν,
τις τελευταίες ημέρες ο Πετρούνιας, άνθρωπος με τσαγανό που δεν μιλάει
με φιοριτούρες, ούτε λαβώνεται από επικοινωνιακά ορνιθοσκαλίσματα
τρίτων.
«Στη χώρα της ασυνέπειας παραμένουμε συνεπείς με την επιτυχία»,
απάντησε, χωρίς να τυφλώνεται από τη λάμψη άλλου ενός μεταλλίου,
πικραίνοντας προφανώς ένιους χειροκροτητές του. Κατόπιν πέταξε με
ευγένεια διπλωμάτη το γάντι στον πρωθυπουργό της χώρας:
«Τον παρακάλεσα
να έρθει να μας δει από κοντά, θα είναι τιμή μας αλλά και να σχηματίσει
άποψη για τις συνθήκες που προπονούμαστε και από πού βγαίνουν αυτοί οι
αθλητές. Αυτό θα έλεγα σε όλες τις πολιτικές ηγεσίες».
Ηταν θέμα χρόνου η
«άλλη Ελλάδα» να ωριμάσει βγάζοντας δημοσίως γλώσσα στους περήφανους
γι’ αυτήν αναδόχους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου