ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Tί σημαίνουν σήμερα για τα παιδιά μας στο πολυπολιτισμικό κωλοχανείο το εχθρικό προς την ελληνορθόδοξη παιδεία?

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ

Χριστούγεννα και πάλι. Αλλά τι σημαίνει αυτό για τα παιδιά μας; Τι ακούν από τις μοντέρνες σχολικές εορτές και τι αποκομίζουν από τα εκσυγχρονισμένα σχολικά βιβλία;
 

Φίλες και φίλοι, μαζί με τις ευχές μου για υγεία και προκοπή με τη βοήθεια του Θεού, σας προτρέπω να καθίσετε αυτές τις ημέρες λίγο περισσότερο με τα παιδιά που βρίσκονται γύρω σας. Είτε είστε γονείς είτε θείοι ή παππούδες και γιαγιάδες ή φίλοι και γνωστοί. Ολοι έχετε κάποια παιδιά στο περιβάλλον σας, τα οποία δυστυχώς επηρεάζονται από τα σύγχρονα σχολικά βιβλία, που δεν ευωδιάζουν πλέον λιβάνι και αγιοκέρι.

 

Ας το πάρουμε απόφαση. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, η ελληνορθόδοξη παιδεία, την οποία παρείχε το σχολείο επί 180 χρόνια, δεν έχει θέση στα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα. Τα Θρησκευτικά από τον Σεπτέμβριο έχουν μετατραπεί σε ένα πολυθρησκειακό συνονθύλευμα, το οποίο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος χαρακτήρισε «επικίνδυνο και απαράδεκτο». Τα αναγνωστικά του Δημοτικού ασχολούνται περισσότερο με μάγισσες και μαγικά, γλυκά παρά με την ορθόδοξη παράδοση των Χριστουγέννων και του Δωδεκαημέρου. Στα λογοτεχνικά κείμενα του Γυμνασίου και Λυκείου απουσιάζουν τα περισσότερα αναγνώσματα που θυμίζουν τα ορθόδοξα χριστιανικά βιώματα των παλαιότερων γενεών. Πρέπει να κάνουμε κάτι εμείς οι ίδιοι, για να αναπληρώσουμε την ελληνορθόδοξη παιδεία που λείπει από τα παιδιά μας.

 

Ξεφυλλίζω παλιότερα αναγνωστικά από το 1920 μέχρι τις ημέρες μας. Ειδικά αφιερώματα στη θρησκευτική ζωή του λαού μας, κείμενα κορυφαίων λογοτεχνών με σεβασμό στην Ορθοδοξία, προσπάθεια για καλλιέργεια των χριστιανικών παραδόσεων και διδαχών. Σήμερα ξηρασία, κατάθλιψη, αφελληνισμός και αποχριστιανισμός. 

Είναι ανάγκη...

 να μετατρέψουμε κάθε οικογένεια, κάθε σπίτι, κάθε ενορία σε ένα σύγχρονο κρυφό σχολειό. Να διαβάσουμε στα παιδιά μας τα υπέροχα λόγια της υμνογραφίας των Χριστουγέννων, να τα πάρουμε μαζί μας στην Εκκλησία, να ψάλουμε όλοι μαζί στο οικογενειακό τραπέζι, να τους διδάξουμε τα έθιμα της ιδιαίτερης πατρίδας μας, να βρούμε κάλαντα παραδοσιακά και να τα τραγουδήσουμε μαζί τους.

 

Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο περισσότερο στα παιδιά και στους νέους αυτά τα Χριστούγεννα. Ας διαβάσουμε μαζί τους κείμενα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, του Φώτη Κόντογλου, της Γαλάτειας Σουρέλη. Ας βρούμε τα παλιά αναγνωστικά που ανατυπώθηκαν και ας διαβάσουμε στα παιδιά πώς περνούσαν οι στρατιώτες μας τα Χριστούγεννα στο μέτωπο, το 1912 και το 1940.  

Ας τους μιλήσουμε για τις καμπάνες που δεν θα σημάνουν Χριστούγεννα σε κατεστραμμένους ορθοδόξους ναούς της κατεχόμενης Κύπρου, της Βορείου Ηπείρου, της Συρίας.
 

Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, αγαπητοί αναγνώστες. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να αποκτήσουν την εσωτερική ειρήνη που μόνο ο Χριστός χαρίζει. 

Χρόνια πολλά και ευλογημένα!