Λίγες ώρες μετά από την… Βλάκ Friday που μας ήρθε και στην Ελλάδα
αμερικανοκατέβατη, πολλά μπορούν να ειπωθούν.
Ήταν ένα κοινωνικό –
οικονομικό πείραμα από το οποίο μπορούμε να βγάλουμε σημαντικά
συμπεράσματα για το τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία και τις
επιχειρήσεις.
Κατ’ αρχάς μετά λύπης διαπιστώσαμε ότι η συντριπτική
πλειοψηφία των εμπόρων είναι απατεώνες. Εκμεταλλεύτηκαν όλο αυτό το
τρελό marketing που παίχτηκε τις τελευταίες ημέρες και ξεσκαρτάρισαν.
Ό,τι σαπάκι είχαν στην αποθήκη το έβγαλαν κάνοντας δήθεν καλές τιμές και
γέμισαν τα ταμεία τους διπλά. Και παίρνοντας κασαδούρα και διώχνοντας
από πάνω τους τη σαβούρα. Από τη μια θα πει κανείς ότι είναι νόμιμο όλο
αυτό και καλά έκαναν οι έμποροι, ας δουν κι αυτοί μια άσπρη μέρα έστω
και την μαύρη Παρασκευή.
Από την άλλη όμως επρόκειτο για τεράστια
κοροϊδία. Γιατί αυτό δεν ήταν Black Friday αλλά σκέτη απάτη. Ανέβασαν
τις τιμές, έκαναν έκπτωση 10% ή 20%, έβγαλαν ένα – δύο προϊόντα
αμφιβόλου αξίας και ποιότητας σε καλύτερη τιμή κι έτσι καθάρισαν.
Μάζεψαν τον κόσμο που σαν χάνος έφαγε την παραμύθα της αμερικανιάς και
μια χαρά. Ο ένας έμπορος, για μεγάλη αλυσίδα μιλάμε, έκανε Black Friday
μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, ο άλλος για τέσσερις μέρες ήταν… Παρασκευή και
ο τρίτος φώναζε «τρέξτε να προλάβετε, έχουμε… Every Friday». Αυτό
αδέρφια έμποροι, μεγαλέμποροι για να λέμε την αλήθεια λέγεται
καταναλωτική απάτη, τελεία και παύλα.
Ένα δεύτερο συμπέρασμα αφορά
την καταναλωτική μανία του Έλληνα. Σε ένα εμπορικό κέντρο πήγαν μέσα
στην ημέρα 70 χιλιάδες άνθρωποι.
Περίμεναν μέσα στο αυτοκίνητό τους επί
2,5 ώρες λόγω της τεράστιας ουράς μόνο και μόνο για να κάνουν τι; Να
αγοράσουν ένα παντελόνι 20 ευρώ λιγότερα;
Μα τα ξόδεψαν σε βενζίνη και
σε εργατοώρες, χώρια την ψυχική ηρεμία. Αυτό το πράγμα λέγεται μαζική
κουλτούρα. Κάνουμε ό,τι μας λένε τα συνθήματα των διαφημιστών και των
αλυσίδων. Ορμάμε σαν τις ακρίδες πάνω σε αμφιβόλου ποιότητας φαγητό.
Καταναλώνουμε προϊόντα που δεν χρειαζόμαστε.
Μαθαίνουμε ότι
πουλήθηκαν χιλιάδες τηλεοράσεις, βίντεο γκέιμ, ψυγεία ή βιβλία των 2
ευρώ και κάτω.
Μα είχαν οι ελληνικές οικογένειες ανάγκη από τηλεόραση;
Δεν είναι οι ίδιοι που λένε ότι την σιχάθηκαν και την έχουν στο σαλόνι
για μπιμπελό; Ή μήπως κάθε σπιτικό δεν έχει από δύο – τρεις αυτά τα
χρόνια;
Μόνο στην τουαλέτα δεν υπάρχουν και μάλιστα… smart. Γίναμε
ηλίθιος λαός με smart τηλεοράσεις. Πόσο πιο χαμηλά να πέσουμε;
Το
τρίτο και σημαντικότερο όλων, ωστόσο, είναι η εικόνα που έδειξε η χώρα
την Παρασκευή αλλά και το Σάββατο.
Όποιος πήγε να δει το χαμό στα
εμπορικά κέντρα θα κατάλαβε τι εννοούμε και θα αναρωτήθηκε; Μα είναι
αυτή εικόνα μιας χώρας που βρίσκεται σε κρίση επί 8 συνεχή χρόνια;
Είναι
εικόνα μιας χώρας που ετοιμάζεται να υπογράψει τέταρτο μνημόνιο;
Που
έχει χάσει το 25% του εισοδήματος του;
Που έχει εκατομμύρια άνεργους ή
εργαζόμενους απλήρωτους έως και ένα χρόνο;
Είναι αυτή εικόνα ενός
λαού που υποτίθεται πως δεν έχει να φάει, ικετεύει για λίγα δανεικά τους
ξένους και πολύ κούρεμα του χρέους του;
Τι να πει κανείς στον κακό
Σόιμπλε και την στρίγγλα Μέρκελ βλέποντας όλη αυτή την μαζική παράκρουση
για άχρηστα καταναλωτικά προϊόντα και μάλιστα σε όχι τόσο χαμηλές
τιμές;
Θα μας βλέπουν οι Γερμανοί και θα φρίττουν, και με το δίκιο τους.
Και καλά οι Γερμανοί είναι πάνω – κάτω σαν κι εμάς.
Με τι θράσος ζητάμε
από τους Εσθονούς, τους Λιθουανούς ή τους Τσέχους, τους Βούλγαρους,
τους Λετονούς που δεν έχουν ούτε να φάνε να μας χαρίσουν τα δανεικά που
πήραμε;
Τι να πούμε δηλαδή στον συνταξιούχο από τις χώρες αυτές
που παίρνει μετά βίας 150 ευρώ ή στον εργαζόμενο που αμείβεται με 400
ευρώ το ανώτερο και όλες οι μέρες του είναι «μαύρες»;
Είναι αυτή
εικόνα μιας χώρας που έχει βαρέσει διάλυση και οικονομική καταστροφή;
Μιας χώρας με capital controls και κατεστραμμένες τράπεζες;
«Καλά κάνουν
και μας τσακίζουν οι δανειστές», θα μπορούσε να πει κανείς…
Τα
λεφτά στα στρώματα είναι προφανώς ακόμη πολλά. Όσοι ξόδεψαν χιλιάδες
ευρώ τις προηγούμενες ημέρες δεν το έκαναν με κάρτες, αφού οι πιστωτικές
έχουν μειωθεί σημαντικά. Το έκαναν με ρευστό, είτε μετρητά είτε με
χρεωστικές. Άρα χρήμα υπάρχει και το βλέπουν οι ξένοι και ζητούν να μας
το πάρουν.
Όμως, είναι τεράστια αλητεία από τους Έλληνες να
τρέχουν να αγοράσουν τηλεοράσεις, καφετιέρες και τοστιέρες αλλά δεν πάνε
να πληρώσουν τους φόρους και τις εισφορές τους. Το ιδιωτικό χρέος έχει
ξεπεράσει τα 250 δις ευρώ και από αυτά πάνω από 93 δις είναι απλήρωτοι
φόροι ενώ στα ασφαλιστικά ταμεία που καταρρέουν οι οφειλές είναι κοντά
στα 30 δις ευρώ.
Κι όμως, οι ίδιοι Έλληνες έκαναν άσπρη τη Μαύρη
Παρασκευή. Μια εφημερίδα μάλιστα, αν δεν κάνουμε λάθος το Έθνος που
ξέρουμε πόσο… ΣΥΡΙΖΑ είναι είχε τίτλο «Η Black Friday νίκησε τα
μνημόνια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου