ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Πυρίκαυστος M@k@k1@

Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΝΟΥΤΣΟΥ

Σε άλλες πιο λογικές εποχές, 700-800 χρόνια πριν, άνθρωποι όπως ο Κώστας Ζουράρις είχαν μια αποστολή: φόραγαν μια δίχρωμη στολή και καπέλο με κουδουνάκια και έπιαναν δουλειά στην αυλή ενός βασιλιά ή ενός δούκα
 

Οσο τους έφτανε το ταλέντο τους. Καλούσε ο δούκας κάποιους ευγενείς για δείπνο στον πύργο του και όσο τρώγανε οι καλεσμένοι, οι προγενέστεροι του Ζουράρι κάνανε τούμπες, λέγανε ανέκδοτα και πειράζανε τους πάντες. Οταν το δείπνο τελείωνε και θέλανε να μιλήσουν σοβαρά ή αν οι γελωτοποιοί το είχανε παρακάνει, ο δούκας τούς έλεγε να φύγουνε. Σε περίπτωση που δεν φεύγανε, τους το υπενθύμιζε με μια στοργική σφαλιάρα. 

Δεν πιστεύω ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να σφαλιαρώσει κυριολεκτικά τον Κώστα Ζουράρι. Νομίζω όμως ότι μια μεταφορική σφαλιάρα σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλεται. Οπως την περασμένη Τετάρτη, όταν ο Κώστας Ζουράρις είπε: «Και να χάσουμε μερικά νησιά, δεν πειράζει».

 

Κάποιος μπορεί εύλογα να πει: «Εντάξει, ο Ζουράρις είναι αυτός που το είπε». Να προσθέσει ότι η πλήρης φράση ήταν: «Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε τώρα ως χώρα, μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μη μας πάρουν». Και ότι ο Ζουράρις, που γελωτοποιός μπορεί να είναι αλλά ούτε και βλάκας να χάσει τη θέση του υπουργού, το μάζεψε λέγοντας αργότερα ότι ήταν «λογοπαίγνιο». 

Μόνο που η πυρίκαυστη παπαριά που είπε δεν μαζεύεται.  

Το μόνο μάζεμα που υπάρχει είναι το τελείωμα του Ζουράρι από το υπουργείο Παιδείας. Οχι απαίτηση παραίτησης από τον πρωθυπουργό που κρατάει τα προσχήματα της εκούσιας αποχώρησης, αλλά εκδίωξη, απόλυση, αποπομπή. Σουτ. Χωρίς εθιμοτυπικές τελετές αλλά με χαρτόκουτο για να μαζέψει τα πράγματά του από το γραφείο.

 

Η αναφορά γίνεται βέβαια σε μια κυβέρνηση με σοβαρά προβλήματα αυτοελέγχου στα λόγια και στις πράξεις. Δεν έχω δει ποτέ κυβέρνηση της οποίας οι βουλευτές κοιμούνται στη Βουλή. Επειδή υπάρχει η άποψη «αργά είναι, μεγάλοι άνθρωποι είναι και τους παίρνει ο ύπνος», πόσους από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ έχετε δει να κοιμούνται αυτά τα χρόνια; Μπορείτε να φανταστείτε βουλευτή του ΚΚΕ να το ρίχνει στον ύπνο; Ακόμα και να νύσταζε, θα σηκωνότανε να κάνει μια βόλτα, θα έριχνε νερό στο κεφάλι του να ξυπνήσει. Οχι για τίποτε άλλο, αλλά από σεβασμό στο κόμμα του.

 

Η ασέβεια στη Βουλή, στο κόμμα, στο αξίωμά τους είναι χαρακτηριστικό του ΣΥΡΙΖΑ. Οι περισσότεροι ξεβράστηκαν από την κρίση στα έδρανα. Και η συγκεκριμένη συμπεριφορά υπάρχει επειδή αυτά που συμβαίνουν τυχαία ο άνθρωπος δεν τα σέβεται. Ο ένας να λέει ότι οι σημαίες είναι πανιά που αγοράζεις στον Κοκκώνη και ο άλλος να χαρίζει νησιά - αφού μπορεί να βγάλεις το παιδί από το καφενείο, αλλά όχι το καφενείο από το παιδί.


Η περί νήσων αναφορά του Ζουράρι τελείωνε ως εξής: «Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μη μας πάρουν». Συμπληρώνοντας ότι η ελληνική γλώσσα απειλείται από γενικευμένη παρακμή και υπονόμευση και «τελεί υπό απειλήν». Μια εντελώς τελείως τοποθέτηση της πλάκας.


Πρώτον, γιατί η γλώσσα είναι ζωντανή οντότητα που συνεχώς μεταβάλλεται. Το μεσαιωνικό «ρήγας» παραφθορά του λατινικού rex που ακούγεται στον «Ερωτόκριτο» με τα συγγενικά «ρήγαινα» και «ρηγόπουλο» έχει περιπέσει σε αχρησία στα ελληνικά. Οπως έχουν περιπέσει και το τούρκικο «μπεκιάρης», που λεγόταν για τον εργένη, αλλά και το γαλλικό «κοζερί», που μέχρι τη δεκαετία του ’50 η καλή κοινωνία των Αθηνών το έλεγε αντί για συζήτηση.


Τα κυρίαρχα έθνη δημιουργούν μια απλοποιημένη γλώσσα κοινής χρήσης που ονομάζεται lingua franca. Κάποτε στην Ελλάδα ήταν τα τούρκικα, αργότερα τα γαλλικά, στα χρόνια μας τα αγγλικά. Οι λέξεις που δανείζουν είναι της κοινής χρήσης. Αν το «ρεμιζάρω» του ’30 σήμερα λέγεται παρκάρω είναι αδιάφορο. Εκτός αν τα «υπονόμευση» και «απειλή» που είπε για τη γλώσσα ο Ζουράρις είναι κάποια ψεκασμένη θεωρία που μου διαφεύγει.


quiz:

Ποιο επίθετο είπε ο Κώστας Ζουράρις ότι χαρακτηρίζει ως δικτάτορα τον Ερντογάν;


Α) Ανηλεής
B) Οργίλος
Γ) Κοινωφελής

λύση

Το Γ)