Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
Καλός
ο Ομπάμα, καλύτερη η αλήθεια, κάλλιστη η λογική. Κάτι που δεν
σχολιάστηκε από την επίσκεψή του ίσως σε άλλες εποχές, υπό άλλες
συνθήκες να ήταν το βασικό ζήτημα του δημόσιου διαλόγου. Γιατί ο
απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ μπέρδεψε σώβρακα με γραβάτες στην ιστορική
ομιλία του;
Γιατί εξύμνησε ταυτόχρονα και την αθηναϊκή δημοκρατία και την παγκοσμιοποίηση - δύο πολιτικά και κοινωνικά συστήματα εχθρικότατα μεταξύ τους;
Η δημοκρατία απευθύνεται σε ένα ενιαίο πληθυσμιακό σύνολο που ενώνεται οργανικά και πνευματικά με τη συγκολλητική ουσία της κοινής καταγωγής, γλώσσας, θρησκείας, ιστορίας, πολιτισμού, στοχεύσεων και προσδοκιών για το μέλλον.
Η παγκοσμιοποίηση είναι ουσιαστικά μια αυτοκρατορία, στην οποία ο εξουσιαζόμενος δεν έχει καμία συνάφεια, επαφή και σχέση με τον εξουσιαστή. Ενώνεται με τους υπόλοιπους υπαγόμενους στην κεντρική εξουσία μόνο διά των νόμων και των κοινών υποχρεώσεων προς το κράτος.
Στην πόλη-κράτος, την επινόηση που γέννησε τη δημοκρατία, ο κυβερνήτης, ο επώνυμος άρχων, ο στρατηγός ήταν οικείο πρόσωπο. Οι πολίτες τον συναντούσαν στην αγορά, διαλέγονταν καθημερινά μαζί του.
Στην παγκοσμιοποιημένη αυτοκρατορία η απόσταση του προσώπου από τον εξουσιαστή είναι χαώδης.
Με λίγα λόγια, δεν είναι εφικτό, λογικό και δέον να υπηρετεί και να προωθεί κάποιος και δημοκρατία και παγκοσμιοποίηση.
Αν το κάνει, θα θυμίσει το τηλεφώνημα που δέχτηκε κάποτε ο Τάκης Τσουκαλάς από τηλεθεατή που είχε τη νοοτροπία Ομπάμα. Ηταν οπαδός δύο συλλόγων που τυγχάνουν «αιώνιοι» αντίπαλοι!
Για την ακρίβεια, ο διάλογος τηλεθεατή - Τάκη Τσουκαλά είχε ως εξής:
«Καλησπέρα, Τάκη. Ονομάζομαι Νίκος, από Βουλιαγμένη τηλεφωνώ. Είμαι Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο, Παναθηναϊκός στο μπάσκετ».
Ο τύπος της απάντησης του Τσουκαλά ήταν μεν ο αναμενόμενος, αλλά η διατύπωση ήταν επική:
«Αντε γεια! Με ανώμαλους δεν μιλάω! Ρε, είστε τρελοί, ρε; Εχω τη στεναχώρια μου... Θα πάθω κανένα εγκεφαλικό. Τι είναι αυτά που μου κάνετε; Ακούστε τι είπε... Είμαι Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο, Παναθηναϊκός στο μπάσκετ και ΑΕΚ στο χάντμπολ. Φίλε, πήγαινε επειγόντως στον γιατρό. Μόλις ξημερώσει. Τρέχα στο Δαφνί, μπας και σωθείς».
Γιατί εξύμνησε ταυτόχρονα και την αθηναϊκή δημοκρατία και την παγκοσμιοποίηση - δύο πολιτικά και κοινωνικά συστήματα εχθρικότατα μεταξύ τους;
Η δημοκρατία απευθύνεται σε ένα ενιαίο πληθυσμιακό σύνολο που ενώνεται οργανικά και πνευματικά με τη συγκολλητική ουσία της κοινής καταγωγής, γλώσσας, θρησκείας, ιστορίας, πολιτισμού, στοχεύσεων και προσδοκιών για το μέλλον.
Η παγκοσμιοποίηση είναι ουσιαστικά μια αυτοκρατορία, στην οποία ο εξουσιαζόμενος δεν έχει καμία συνάφεια, επαφή και σχέση με τον εξουσιαστή. Ενώνεται με τους υπόλοιπους υπαγόμενους στην κεντρική εξουσία μόνο διά των νόμων και των κοινών υποχρεώσεων προς το κράτος.
Στην πόλη-κράτος, την επινόηση που γέννησε τη δημοκρατία, ο κυβερνήτης, ο επώνυμος άρχων, ο στρατηγός ήταν οικείο πρόσωπο. Οι πολίτες τον συναντούσαν στην αγορά, διαλέγονταν καθημερινά μαζί του.
Στην παγκοσμιοποιημένη αυτοκρατορία η απόσταση του προσώπου από τον εξουσιαστή είναι χαώδης.
Με λίγα λόγια, δεν είναι εφικτό, λογικό και δέον να υπηρετεί και να προωθεί κάποιος και δημοκρατία και παγκοσμιοποίηση.
Αν το κάνει, θα θυμίσει το τηλεφώνημα που δέχτηκε κάποτε ο Τάκης Τσουκαλάς από τηλεθεατή που είχε τη νοοτροπία Ομπάμα. Ηταν οπαδός δύο συλλόγων που τυγχάνουν «αιώνιοι» αντίπαλοι!
Για την ακρίβεια, ο διάλογος τηλεθεατή - Τάκη Τσουκαλά είχε ως εξής:
«Καλησπέρα, Τάκη. Ονομάζομαι Νίκος, από Βουλιαγμένη τηλεφωνώ. Είμαι Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο, Παναθηναϊκός στο μπάσκετ».
Ο τύπος της απάντησης του Τσουκαλά ήταν μεν ο αναμενόμενος, αλλά η διατύπωση ήταν επική:
«Αντε γεια! Με ανώμαλους δεν μιλάω! Ρε, είστε τρελοί, ρε; Εχω τη στεναχώρια μου... Θα πάθω κανένα εγκεφαλικό. Τι είναι αυτά που μου κάνετε; Ακούστε τι είπε... Είμαι Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο, Παναθηναϊκός στο μπάσκετ και ΑΕΚ στο χάντμπολ. Φίλε, πήγαινε επειγόντως στον γιατρό. Μόλις ξημερώσει. Τρέχα στο Δαφνί, μπας και σωθείς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου