ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Ο σύντροφος Παππάς στα σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας



κ. Παππάς επιβεβαίωσε πλήρως το ρεπορτάζ της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος για την επίσκεψή που πραγματοποίησε το καλοκαίρι του 2013 στην Βενεζουέλα, μαζί με τον δικηγόρο κ. Αρτέμη Αρτεμίου (ειδικό σε θέμα offshore εταιρειών) και Ελλήνων επιχειρηματιών. Κι είπε ότι το ταξίδι αυτό έγινε μεταξύ άλλων για να μάθουμε αν μπορούμε να προμηθευτούμε προϊόντα από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας. Προσέξτε! Το καλοκαίρι του 2013!

 
Δεν νομίζουμε ότι ο κ. Παππάς εννοούσε να ξεκινήσει κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα εισάγοντας τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας. Δεν θα μπορούσαν να συναγωνιστούν τα ιδιωτικά σούπερ μάρκετ που λειτουργούσαν και συνεχίζουν να λειτουργούν στην Ελλάδα. Επίσης, αποκλείεται να εννοούσε ότι πήγε μέχρι εκεί παρέα με τον κ. Αρτεμίου για να αγοράσουν προϊόντα από ένα σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας για να νιώσουν την εμπειρία.

 
Αυτό που μπορούμε να καταλάβουμε είναι ότι ο κ. Παππάς διερευνούσε την πιθανότητα να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και να χρειάζεται η Ελλάδα τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Είναι η μόνη εξήγηση που “κολλάει” λογικά στο ταξίδι του κ. Παππά και στις εξηγήσεις που ο ίδιος έδωσε. Αν αυτό ισχύει (κι ο κ. Παππάς είναι ο μόνος που μπορεί να απαντήσει σχετικά), τότε εγείρεται ένα άλλο θέμα: Δεν είχαν τα σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα τρόφιμα το 2013 και χρειαζότανε να κάνει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι το δεξί χέρι του Αλέξη Τσίπρα; 


Ή μήπως συνέβαινε κάτι άλλο; 


Με άλλα λόγια, ήξερε από το 2013 ο κ. Παππάς κάτι που δεν γνωρίζαμε όλοι οι άλλοι;

 
Να μην ξεχνάμε και τις δηλώσεις που έγιναν στην διάρκεια της υπερήφανης διαπραγμάτευσης του κ. Βαρουφάκη, σύμφωνα με τις οποίες η Βενεζουέλα θα ήταν μία από τις παγκόσμιες δυνάμεις που θα μας βοηθούσαν σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ



Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς... 

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Κωλόχαρτα... Βενεζουέλας

Γράφει το ΑΝΤΙΝΕWS


Δεν μπορεί, αυτοί που μας κυβερνούν είτε είναι παντελώς ηλίθιοι είτε μας τρολάρουν. 


Δεν εξηγούνται όλα όσα κάνουν και όλα όσα λένε. Η αποκάλυψη του Ελεύθερου Τύπου για τον δικηγόρο των off shore που βρίσκεται και στα Panama Papers είναι γνωστή. Μπαινόβγαινε στο Μαξίμου για να προτείνει όπως ο ίδιος λέει επενδύσεις.


O Ελεύθερος Τύπος αποκάλυψε ότι ο Αρτέμιος Αρτεμίου πήγε μαζί με τον Νίκο Παππά και ταξίδι στη Βενεζουέλα του Μαδούρο. 


Και τι πιστεύετε ότι απάντησε ο υπουργός Επικρατείας;  


Διαβάστε για να καταλάβετε σε ποια χώρα ζούμε:

«Πρόκειται για μια προσπάθεια της ΝΔ να δημιουργήσει εντυπώσεις. Όντως έγινε αυτό ταξίδι, συνοδεία και άλλων ατόμων, καθώς υπήρχε μια διερεύνηση αν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να επισκεφθεί τη χώρα. Και εξετάστηκε η αγορά προϊόντων από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας εκείνο τον καιρό.

Κανείς καταλαβαίνει ότι δεν είναι τυχαία αυτή η στοχοποίηση αυτή τη στιγμή. Είναι αποτυχημένη προσπάθεια αλλαγής της κουβέντας. Όποιος αφήνει τέτοια υπονοούμενα, καλά θα κάνει να σκεφτεί γιατί οι βουλευτές της ΝΔ έτρεχαν πανικόβλητοι όταν πέρασε η διάταξη για μη εμπλοκή πολιτικών προσώπων σε εταιρείες εξωτερικού» ανέφερε ο κ. Παππάς.


Δηλαδή ο κ. Παππάς ομολογεί ότι πήγε με τον εν λόγω δικηγόρο για να διερευνηθεί αν η Ελλάδα μπορεί να αγοράσει προϊόντα από τα σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας


Ποια σούπερ μάρκετ; 


Αυτά που δεν έχουν όχι μόνο γάλα αλλά ούτε και χαρτί τουαλέτας και θα αγόραζε η κυβέρνηση του Τσίπρα και του Παππά από τον Μαδούρο;


Αν δεν ήταν τόσο εξωφρενικό θα έλεγε κανείς ότι είναι γελοίο και μας κάνει να τους βλέπουμε και να γελάμε μαζί τους. 


Όμως, είναι πολύ πιο σοβαρά τα πράγματα

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Υπάρχει καί Δικαιοσύνη, αυτή είναι η οργή τού μέλλοντος. Αυτή μπορεί νά αργεί αλλά… δέν ξεχνά.

Του ΜΙΧΑΛΗ ΦΙΟΡΑΝΤΕ


Ήταν μικρός κι ανίδεος
καί άκουγε στό σπίτι
πώς ο Λαός ομοίαζε
μέ μπούφο καί κοπρίτη.

•••
Τουτέστι απαραίτητο
πώς όταν μεγαλώσει
τό ύφασμα τό λαϊκό
ευρέως νά ξηλώσει.

•••
Δέν ξέχασε τό μάθημα
καί τό ’βαλε σκοπό του
νά ανεβεί στά υψηλά
νά δεί τό όνειρό του.

•••
Σπούδασε τήν Αριστερά
μαζί μέ κάποιους άλλους
πού είχαν όνειρο κι αυτοί
νά ζούν μέ τούς Μεγάλους.

•••
Σημαίες ανεμίζανε
καί κάνανε πορείες.

Είχανε καί υπομονή
ώς αίμα σ’ αρτηρίες.
•••
Όπου αλάνθαστα κυλά
καί τρέφει τά μυαλά μας
ίδιος σωλήνας συνεπής
ξεχνώντας τά κιλά μας.

•••
Κιλά μέ λίπος αρκετό
πού βλάπτει τήν υγεία
αιτία η αμέριμνα
καί η πολυφαγία.

•••
Σιγά σιγά καί σταθερά
ανέβαιναν τήν σκάλα
έχοντας τήν επιμονή
πατρόνα καί δασκάλα.

•••
Οι δάσκαλοι στά Δυτικά
τούς τάζανε καί θρόνους
φτάνει νά υπακούανε
τούς αρχηγούς βαρόνους.

•••
Έτσι τά καταφέρανε
καί φτάσανε στά ύψη
φορτώνοντας έναν Λαό
μέ φτώχεια καί σήψη.

•••
Τώρα στά έδρανα μιλούν
ωσάν τίς κουκουβάγιες

παίζοντας ένα θέατρο
μέ ψεύτικους καβγάδες.

•••
Πάντοτε λένε ψέματα
κοσμούνε τήν αλήθεια
είτε από εκπαίδευση
είτε από...

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Το πουλόβερ των Συριζανέλ που ξηλώνεται

Του Χρήστου Χωμενίδη 


Η παρούσα στήλη το είχε επισημάνει από τον περασμένο Μάιο. Και δεν ήταν βεβαίως η μόνη. Κάθε πολίτης που παρακολουθεί πιστά την επικαιρότητα, που διαθέτει βιωμένη ή αντλημένη από τα ιστορικά βιβλία εμπειρία, κυρίως δε κοινό νου -πόσο πολύτιμο αγαθό ο κοινός νους!- αντιλαμβανόταν τη δεινή θέση στην οποία είχαν, ήδη από τότε, περιέλθει οι Συριζανέλ. 


Ή θα έπρεπε να εφαρμόσουν πιστά το τρίτο, το δικό τους, μνημόνιο. Να σκύψουν το κεφάλι, να κλείσουν την αξιολόγηση και να δουν τη δημοτικότητά τους να κατρακυλά στα τάρταρα. Τις κοινωνικές ομάδες, που φανατικά τούς στήριζαν από το 2012, να τους βλαστημάνε και να τους καταριούνται. Τον εφιάλτη μιας ταπεινωτικής ήττας, οψέποτε στηθούν οι κάλπες, να φαντάζει αναπόδραστος. 


Ή θα έπρεπε να αποχωρήσουν "ηρωικά" από το Μαξίμου. Να προκαλέσουν εκλογές και να πασσάρουν την καυτή πατάτα του τρίτου μνημονίου στους επόμενους. Να λάβουν ένα αξιοπρεπές ποσοστό -η αιμορραγία τους σε ψήφους δεν είχε γίνει ακόμα ακατάσχετη- και να επιστρέψουν στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Και εκεί να ξαναβρούν τους πρότερους "μαχητικούς", "αδέκαστους", "κινηματικούς" εαυτούς τους...


Κόντρα σε κάθε σώφρονα στρατηγικό σχεδιασμό, οι Συριζανέλ επέλεξαν το πρώτο. Προτίμησαν να μείνουν στα πράγματα και να απομυθοποιηθούν ολότελα. Να πιούν μέχρι τον πάτο το πικρό ποτήρι. 


Τους τύφλωσε άραγε το μέλι της εξουσίας; 


Τους αποβλάκωσε η αυτοπεποίθηση που τους είχε εκτινάξει από το 4% στο 36%; - "κάθε θαύμα τρεις ημέρες και το πιό μεγάλο τέσσερις" θα τους υπενθύμιζε ο θυμόσοφος Χαρίλαος Φλωράκης. 


Πίστεψαν φρούδες ελπίδες περί δραματικής απομείωσης του χρέους, η οποία θα βελτίωνε θεαματικά την καθημερινότητα των Ελλήνων;  


"Να αντέξουμε, να αντέξουμε μονάχα μέχρι τότε!" εκλιπαρούσαν τον Αλέξη Τσίπρα οι σύμβουλοί του. "Από το '17, άντε από το '18, ξεκινά η ανάπτυξη!" τον διαβεβαίωναν.


Και ο δύστηνος Αλέξης πάσχιζε να γεμίσει τον χρόνο με το μόνο πράγμα το οποίο ξέρει να παράγει. Με πολιτικό θέαμα


Δωσ' του εκστρατεία για την απλή αναλογική. 


Δωσ' του εν χορδαίς και οργάνοις εξαγγελίες περί αναθεώρησης του Συντάγματος - φωταγωγημένο το περιστύλιο της Βουλής, παλλόμενη η φωνή του ηγέτη. 


Δωσ' του μετωπική δήθεν σύγκρουση με τη διαπλοκή, διαδικασία Big Brother για την ανάδειξη των νέων καναλαρχών. 


Δωσ' του και προφητείες ακόμα στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης, "δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να ακυρώσει το Συμβούλιο της Επικρατείας τον νόμο μας για την τηλεόραση"...


Τίποτα, τίποτα απολύτως δεν του βγήκε όπως το είχε σχεδιάσει. Στην τελευταία δε φάση, η κυβέρνηση απώλεσε το πιό πολύτιμο χαρακτηριστικό των ανθρώπων της δράσης: Την ψυχραιμία της. 


Οι ατελέσφορες πιέσεις προς τους ανώτατους δικαστικούς. Οι υστερικές δηλώσεις της κυρίας Γεροβασίλη. Ο Λάκης Λαζόπουλος σε ρόλο μεταμοντέρνου Γεωργαλά - δεν λυπάται, αλήθεια, διόλου ο ίδιος το ταλέντο του; Και χθες, η ανάσυρση του Βύρωνος Πολύδωρα από τα κουλουβάχατα της Ιστορίας. Με τον "στρατηγό Άνεμο", τον "καπετάν Γράνα", με το μοναδικό αυτό υβρίδιο εθνικόφρονος παλαιοκομματάρχη και ήρωα του Ιονέσκο, σηκώθηκαν και οι πέτρες. Ακόμα και τύποι πολλαπλώς ευεργετηθέντες από το κυβερνόν μόρφωμα εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους, διεχώρησαν ρητά τη θέση τους. Το πουλόβερ άρχισε από χτες να ξηλώνεται θεαματικά.     


"Τον εχθρό πρέπει να τον κολλάς στον τοίχο αλλά να μην τον λιώνεις επάνω του" έλεγε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, έχοντας διδαχθεί ότι η ταπείνωση των Γερμανών μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησε μοιραία στον Ναζισμό. Αναφερόταν δε σε μία ολοκληρωτική σύρραξη μεταξύ εθνών και ιδεολογιών. Όχι σε έναν εσωτερικό διχασμό, που το συμφέρον όλων μας είναι να επουλωθεί όσο πιό σύντομα και πιό ανώδυνα. 


Από τη διαχείριση του ξηλώματος του πουλόβερ εκ μέρους της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας θα κριθεί το συλλογικό μας μέλλον. 


Ουαί και αλίμονο εάν επικρατήσει ο ρεβανσισμός και η εκδικητικότητα. Εάν αντλούμε ηδονή τρίβοντας στη μούρη των ψηφοφόρων του Όχι και του Σύριζα την αφέλειά τους, την παιδαριώδη τους πεποίθηση πως τα μνημόνια θα ακυρώνονταν με έναν νόμο του ενός άρθρου και πως ο ΕΝΦΙΑ θα καταργούνταν. 


Αλοίμονο εάν τους ονομάσουμε συνένοχους τού ολέθριου Γιάνη Βαρουφάκη και της εχθροπαθούς Ζωής Κωνσταντοπούλου. 


Αλίμονο εάν αποφανθούμε ότι οι επιλογές του Αλέξη Τσίπρα -από την ντροπιαστική δημόσια συζήτηση με τον Μπιλ Κλίντον μέχρι τον διορισμό του Νίκου Καρανίκα- τους βαραίνουν προσωπικά.


Τυχόν δική μας μισαλλοδοξία αποτελεί την ύστατη ελπίδα των Συριζανέλ. Εκεί ακριβώς ποντάρουν μήπως και επανασυσπειρώσουν, προσωρινά έστω, τους ψηφοφόρους τους. Για αυτό και όσο θα κοντεύουν οι εκλογές, τόσο θα πολώνουν το κλίμα. Τόσο θα πασχίζουν να διαιρέσουν ξανά τους Έλληνες στους δικούς τους και στους εχθρούς τους. Πρωτοπαλίκαρα σαν τον κύριο Παύλο Πολάκη και φιγούρες του ημίφωτος όπως ο Pitsirikos θα αποδυθούν ολόψυχα στην παραπάνω προσπάθεια.  


Έχουμε χρέος εθνικό να...

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Μια ζαρντινιέρα ίσως θα ήταν καταλληλότερη πρόεδρος του ΕΣΡ. - Ο Στρατηγός Ανεμος - Καπετάν Γράνας είναι πολύ σημαντικός κωμικός για να εγκλωβιστεί σε θεσμική θέση

Aπό τον aNameToCome 


Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δεχτούν την ήττα, είναι ανίκανοι να διαχειριστούν οτιδήποτε.  


Από την εξέλιξη του περιβόητου διαγωνισμού Παππά ο οποίος υποτίθεται ήταν μια αριστοτεχνικά υφασμένη δολοπλοκία για να ηττηθεί η καθεστηκυία τάξη των καναλαρχών, για να καταλήξει σε μια ήττα που κάνει το Βατερλό να δείχνει επικό θρίαμβο, αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι οι κορυφαίοι κυβερνητικοί παράγοντες δεν είναι ο απόγονοι του Μακιαβέλι, αλλά γνήσια τέκνα του καραγκιόζη-φούρναρη. 


Και τι κάνουν οι φωστήρες μετά από την τεράστια φάπα με το σβέρκο του ακόμα κατακόκκινο;  


Μα φυσικά ένα ακόμα βήμα προς την γελοιοποίηση: προτείνουν για πρόεδρο του ΕΣΡ τον ευπατρίδη, τον σαμουράι, τον ποιητή, τον Βύρωνα Πολύδωρα


Ποιος είναι ο Βύρων και τι εκπροσωπεί ξέρουμε όλοι, μη σας κουράσω με τις ζαρντινιέρες, τους στρατηγούς άνεμους, το φλερτ με την Χρυσή Αυγή, το διορισμό της κόρης του μετά την προεδρεία της Βουλής που του δόθηκε για μια μέρα.  


Το θέμα είναι τι εκπροσωπεί, τι συμβολίζει ο Βύρων, γιατί ο Βύρων δεν είναι πολιτικός, είναι ένα πολιτικό ινσταλέισον.  


Είναι ένα έργο τέχνης, ένα αριστούργημα του λαϊκισμού


Είναι η ευθεία δήλωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιπαλεύει το δεξιό, το συντηρητικό, παλεύει οτιδήποτε δεν είναι γελοίο. Γιατί ό,τι φέρει ακόμα και ψήγμα κοινής λογικής, θραύσμα ορθού λόγου δεν είναι συμβατό με το σύμπαν γελοιότητας που σκοπό έχει να εγκαθιδρύσει. 


Μας έχουν πάρει τα αυτιά με τα κηρύγματα τους για το νέο, το άφθαρτο, το καθαρό, και αντιλαμβάνεσαι ότι από το παλιό, το σάπιο, το διεφθαρμένο, το διαπλεκόμενο, που κατάστρεψε τη χώρα εξαιρείται η λαϊκίστικη δεξιά, αυτή πρόσφερε στη χώρα πολλά. Είναι τόσο ξεδιάντροπη η ταύτιση του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ με την Καραμανλική Δεξιά που σε κάνει να πιστεύεις ότι ο Τσίπρας πριν καταθέσει στεφάνι στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, κατέθεσε ένα στη Ραφήνα. 


Μπορούσες να οσμιστείς την αμηχανία των υπαλλήλων τους στα σόσιαλ μίντια να δικαιολογήσουν αυτή την επιλογή που έκανε ακόμα και βουλευτές τους να διαμαρτύρονται ότι τους ξεφτιλίζει. Η αλήθεια είναι ότι εγώ αν ήμουν συριζοτρόλ θα ζήταγα...

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Εβαλαν ανεμοδείκτη με πηλίκιο «στρατηγού» στην ταμπέλα του ΕΣΡ λόγω Βύρωνα



Εδώ και λίγες ώρες ένας ανεμοδείκτης με καπέλο στρατηγού βρίσκεται χαραγμένος στη μπρούντζινη ταμπέλα έξω από τα γραφεία του ΕΣΡ στην οδό Αμερικής 5. Δηλαδή μια σαφής αναφορά στον «Στρατηγό Άνεμο», την επινόηση / δικαιολογία που χαρακτήρισε τις ικανότητες του Βύρωνα Πολύδωρα.


Παραμένει άγνωστο αν η εντολή για τη συγκεκριμένη«παρέμβαση» στην «ταυτότητα» του ΕΣΡ δόθηκε από το Μαξίμου ή από κάποια άλλη κυβερνητική υπηρεσία. Το σίγουρο είναι όμως ότι κρύβει έντονο πολιτικό συμβολισμό και οδηγεί για άλλη μια φορά σε κλιμάκωση της έντασης γύρω από τα ραδιοτηλεοπτικά.


Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι μαζί με τον ανεμοδείκτη έγινε κι άλλη μια παρέμβαση στο πεζοδρόμιο του κτιρίου όπου στεγάζεται το ΕΣΡ: όπως κατήγγειλαν μικροπωλητές της περιοχής αφαιρέθηκαν από την πρόσοψη οι ζαρντινιέρες του Δήμου, προφανώς για να μην γίνεται σύνδεσή τους με το περίφημο περιστατικό με τις  επιθετικές «ζαρντινιέρες» την περίοδο που ο Βύρων Πολύδωρας ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης.

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Ο Πολύδωρας και η «ιερά συμμαχία» των τσαρλατάνων



Το 2015 ήταν μαγκιά. Τώρα είναι ξευτίλα!  


Δεν κάνουν κάτι διαφορετικό από ότι έκαναν πέρυσι: Συμμαχία με την παλαιοκομματική δεξιά στη βάση ενός αντιμνημονιακού μετώπου και με στόχο την Ελλάδα της δραχμής


Το 2015 αυτά έμοιαζαν «λογικά». Σήμερα τα ίδια πράγματα τους ξευτιλίζουν. Εκείνο που άλλαξε είναι ότι ο κόσμος τους έχει καταλάβει και δεν τους αντέχει άλλο!

 
Προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα καθεστώς που θα αγκάλιαζε όλες τις «πατριωτικές δυνάμεις» από την άκρα δεξιά του Πάνου Καμμένου μέχρι την συνιστώσα της Ρόζας. Κοινή συνισταμένη για όλο αυτό το ετερόκλητο πλήθος ήταν το αντιμνημόνιο. Από την μία «οι δυνάμεις του όχι» και από την άλλη οι προδότες, οι γερμανοτσολιάδες, οι νενέκοι, οι εκπρόσωποι της τρόικας του εσωτερικού.  


Ο δρόμος αυτός οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην Ελλάδα της δραχμής. Δεν τους ένοιαζε. Το αντίθετο, το επιδίωκαν. Δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα νέο καθεστώς σε ευρωπαϊκό περιβάλλον...

 
Υπήρχε κι ένας επιπλέον λόγος που επιδίωξαν τη συμμαχία με την παλαιοκομματική – «Καραμανλική» δεξιά. Χρειαζόντουσαν προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό, στην Δικαιοσύνη, στην αστυνομία, στον στρατό. Κι απ΄ ότι φαίνεται πέτυχαν διάνα. Πήραν ό,τι ζήτησαν και μάλιστα με χαρακτηριστική ευκολία.

 
Κι ύστερα τους τελείωσαν οι αυταπάτες. Ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο κι άρχισαν να κόβουν συντάξεις και επιδόματα. Ναι, έγιναν μνημονιακοί. Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς ότι η ετερόκλητη Αριστεροδεξιά συμμαχία του αντιμνημονίου θα περνούσε στην Ιστορία. Αλλά δεν έγινε αυτό. Επιμένουν στην ίδια ακριβώς γραμμή. Στην ίδια συμμαχία, στην ίδια στρατηγική και στις ίδιες επιλογές προσώπων. Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό: Θεωρούν ότι οι εχθροί τους εξακολουθούν να είναι οι… μνημονιακοί!

 
Ποιοι το θεωρούν; 


Εκείνοι που έχουν ψηφίσει μέχρι σήμερα το πιο βαρύ μνημόνιο


Όλο αυτό το σκηνικό μας επιτρέπει να σκεφτούμε ότι εδώ ίσως κρύβεται κάτι άλλο από αυτό που αρχικά πιστεύαμε. Από την δήθεν διαφορά των μνημονιακών με τους αντιμνημονιακούς. Ότι αυτή η συμμαχία έχει κάποια άλλα χαρακτηριστικά από αυτά που αρχικά πιστέψαμε...

 
Το τέλος της αυταπάτης ξεγυμνώνει εντελώς τους πρωταγωνιστές και φανερώνει τα βαθύτερα αίτια τις «ιερής συμμαχίας»: 


ΣΥΡΙΖΟ-ΚΑΡΑΜΑΝΛΟ-ΝΟΥΔΟ-ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: ΑΣΕΠ καραμανλισμού



Επιτέλους καταντά σκάνδαλο που απαιτεί απαντήσεις. Εννοώ τη συστηματική αγνόηση από τον Πρωθυπουργό του Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος μένει αναξιοποίητος μετά από δύο ολόκληρα χρόνια αριστερής διακυβέρνησης. Δε μπορώ να βρω άλλη εξήγηση, κάτι προσωπικό έχει μαζί του ο Αλέξης Τσίπρας , αλλά θα πρέπει να σκεφτεί ότι τα προσωπικά πρέπει να παραμερίζονται όταν μιλάμε για τοποθέτηση σε δημόσιες θέσεις που τα κριτήρια οφείλουν να είναι μόνο αξιοκρατικά. Και αξιότερο εκφραστή των αρχών αυτής της Κυβέρνησης από τον κ. Λιάπη δεν μπορεί κανείς να βρεί.



Είναι απαράδεκτο κάθε φορά που συζητούνται πρόσωπα για να καλύψουν κρίσιμα δημόσια πόστα, είτε Προέδρου της Δημοκρατίας, είτε Υπουργών, είτε επικεφαλής Δημοσίων Οργανισμών και Ανεξαρτήτων Αρχών, να γίνεται βουτιά στην Καραμανλική ιεραρχία και να ανασύρονται Παυλόπουλοι, Παπαγγελόπουλοι και Πολύδωρες και να μένει πάντα εκτός συζητήσεων το κορυφαίο και εμβληματικότερο πρόσωπο του χώρου αυτού. 


Η αδικία είναι προφανής. Ο Μιχάλης είναι εξ απαλών ονύχων Καραμανλικός, εμφορείται εξίσου από τις απαράγραπτες αρχές του κρατισμού, είναι το ίδιο ή και ακόμα περισσότερο καλοπερασάκιας, επιπλέον είναι σαφώς αντιμνημονιακός αφού ανήκει στο κίνημα « δεν πληρώνω τέλη κυκλοφορίας».  


Το κυριότερο, είναι αδιανόητο μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με αποδεδειγμένη την ευαισθησία στους οικογενειακούς δεσμούς όσον αφορά την πλήρωση δημοσίων θέσεων, να αγνοεί επιδεικτικά το αποκλειστικό προνόμιο του κ. Λιάπη να έχει το ίδιο αίμα με τον Καραμανλή.




Επιτέλους πρέπει να μπει ένα τέλος στην αναξιοκρατία. Η καραμανλική δεξαμενή είναι ανεξάντλητη και οι ανάγκες αυξανόμενες, και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθούν οι καλύτεροι γιατί είναι σεμνοί και δεν διαφημίζουν την αυθεντική καραμανλικότητά τους, και να παραγκωνίζονται από διάφορα περιφερικά παρακλάδια του Καραμανλισμού που εμφανίζονται σήμερα σαν Ηρακλείς του.  


Η κατάσταση αυτή πρέπει να σταματήσει εδώ. Είναι επείγον να δημιουργηθεί ένα ΑΣΕΠ Καραμανλισμού το οποίο θα κρίνει με πραγματικά Καραμανλικά κριτήρια και θα επιλέγει τους αξιότερους να καταλάβουν τα κρατικά αξιώματα. 


« Πόσα χρόνια μαθήτευσες παρά τω Καραμανλή;»


«Πόσες φορές έγινες υπουργός του;»


«Πόσες ώρες δούλευες την ημέρα ως υπουργός;» 


«Πόσους διόρισες;» 


«Πόσες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς δημιούργησες;»


«Ποιους επιχειρηματίες ξέρεις καλά;» 


«Ξέρεις τι σημαίνει η λέξη ΕΣΠΑ;» 


«Με πόσους Μητροπολίτες είσαι φίλος;» 
«Πόσες...

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Δεν φταίει ο στρατηγός άνεμος που πήραν τα μυαλά αέρα

EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κυβερνών κόμμα θυμίζει θέατρο του παραλόγου.

 
Από το ούτε  στο ένα εκατομμύριο αντίδρασης  της Μέρκελ, στο ούτε ένα εκατομμύριο να μη δεχθεί η ΝΔ τον Πολύδωρα ως πρόεδρο του ΕΣΡ, περνώντας μέσα από τις twitter-ικές  ιερεμιάδες  του Παπαδημούλη   για τον Καμμένο που ήταν τόσο δεξιός, ώστε δεν υπήρχε περίπτωση να συγκυβερνήσουν μαζί του, ως τον  Πολύδωρα που εξέφραζε την υποτιθέμενη σπουδή της ΝΔ  για συνεργασία με την ΧΑ… ένα δρόμος αλλήλοαναιρέσεων.

 
Ο Πολύδωρας διαγράφτηκε από τη ΝΔ, αλλά τα Μαξίμου  τον ανακάλυψε ως το χρυσό κλειδί με το οποίο, και αν δεν άνοιξε την πόρτα της ΝΔ στη συναίνεση, σίγουρα θα την εξέθετε στο πανελλήνιο

 
Στον πλανήτη ΣΥΡΙΖΑ το γκροτέσκο,  το παράλογο, το απίθανο, είναι κανονικότητα.

 
Όχι, δεν ήταν τόσο αφελείς να πιστεύουν  ότι θα δεχθεί η ΝΔ τον Πολύδωρα ως πρόεδρο του ΕΣΡ, έναν άνθρωπο που δεν συμβολίζει πλέον τίποτα για την αξιωματική αντιπολίτευση. Ηταν αφελείς γιατί νόμισαν ότι συμβολίζει, ότι θα έφερναν σε δύσκολη θέση τον Μητσοτάκη - τον Μητσοτάκη που τόλμησε να μην ψηφίσει καν τον Παυλόπουλο για πρόεδρο της Δημοκρατίας.

 
Τόσο σίγουροι ήταν, που δεν βρήκαν ένα πρόσωπο  ο οποίος όντως θα μπορούσε να προκαλέσει μικρή ή μεγάλη συζήτηση στη ΝΔ για το δέον γενέσθαι, έναν μετριοπαθή, νηφάλιο, σεβαστό πολιτικό, με ερείσματα στον Δεξιό χώρο αλλά και έξωθεν  καλή μαρτυρία  - όπως τον Στ. Δήμα ή τον Γ. Σουφλιά π.χ.

 
 Βρήκαν τον Βύρωνα, μεταφραστή του  «Μπουσίντο» , του κώδικα τιμής των πολεμιστών Σαμουράι , ο οποίος δεν επέδειξε κανένα προσωπικό κώδικα τιμής όσον αφορά το πρόσωπό του. Μιας ημέρας πρόεδρος της Βουλής και το μόνο για το οποίο ενδιαφέρθηκε ήταν να διορίσει την κόρη του – όχι ότι άλλοι αξιωματούχοι δεν τα έχουν κάνει, αλλά σε θνησιγενή θητεία μιας ημέρας, κανείς.

 
Επέλεξαν το μόνο πρόσωπο για το οποίο δεν  θα ίδρωνε  το αυτί  κανενός ΝΔ τη και  αυτοί νόμισαν ότι ανακάλυψαν το τέλειο όπλο!

 
Οι σχεδιασμοί του Μαξίμου, από την εποχή της Κουμουνδούρου πάντα έτσι ήταν, Ανώριμοι, ακατέργαστοι, προπετείς, αμετροεπείς, μακράν της πραγματικότητας.

 
Δεν ήταν τυχαίο π.χ. – για να αναφερθούμε στα πιο γνωστά -  το περιβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που στοίχιζε δώδεκα δις, και τα οποία δεν είχαν , αλλά θεωρούσαν δεδομένο ότι θα τα έδιναν οι δανειστές, για να μην τους απειλήσουμε ότι θα φύγουμε από την ευρωζώνη και τους πιάσει τρέμουλο. Όπως επίσης το περιβόητο  δημοψήφισμα, που ευτέλισε κάθε έννοια δημοψηφίσματος και λαϊκής έκφρασης –ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

 
Απλώς  οι σχεδιασμοί, οι πρωτοβουλίες του τότε περνούσαν ως στρατηγικές εμπνεύσεις , σε ένα λαό ο οποίος το μόνο που  έμαθε από τις εποχές της πασοκικής ευωχίας ήταν να  ακολουθεί όποιον του τάξει περισσότερα, όσο απραγματοποίητα και να ήταν.

 
Ήταν αυτό το δεκτικό  κοινωνικό κλίμα, το οποίο επέτρεψε στην άπειρη  νεαρή παρέα της ηγετικής ομάδας, να λέει ο΄,τι θέλει, να  γίνεται πιστευτή, και οι υποσχέσεις της να μετατρέπονται σε λαϊκή προσμονή.
 

Τώρα τι;

 
Εισπράττουν αλλεπάλληλες αποτυχίες, το τοπίο απογυμνώνεται από τις υποσχέσεις, βρίσκονται γυμνοί και έκθετοι στο σκληρό φως της πραγματικότητας.

 
Άκουγαν το ωσαννά, αρχίζουν να ακούνε την προτροπή της σταύρωσης

 
Δεν φταίει "ο στρατηγός άνεμος" που δέχτηκε τη θέση, θεωρώντας την ως τιμητική πρόταση και μη κατανοώντας  ότι απλώς τον χρησιμοποιούν ως ένα εργαλείο μικροπολιτικού σχεδιασμού.

  
Φταίνε...

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τρολάρουν τον Πολύδωρα και προτείνουν τον Θωμά Μάτσιο! Βαράει διάλυση η κυβέρνηση[VIDEO]


Μεγάλη μπάλα από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστο Καραγιαννίδη, ο οποίος μόλις άκουσε το όνομα του Πολύδωρας, έγραψε στο facebook:



«Επίσης, γιατί όχι και τον Θωμά Μάτσιο;» και «Και γιατί όχι η γράνα; Αφού το ξεφτιλίσαμε που το ξεφτιλίσαμε».












Mε μια αιχμηρή ανάρτηση της στον λογαριασμό της στο Facebook η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Βασιλική Κατριβάνου τάσσεται κατά της επιλογής του Βύρωνα Πολύδωρα ως προέδρου του ΕΣΡ.



Όπως γράφει χαρακτηριστικά:

ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Ρελάνς με το συνωμοσιολόγο Βύρωνα; Λογικό!



Οταν έρχονται τα ζόρια αναζητάς τις ρίζες σου. Αυτό που σου έδωσε δύναμη και κίνητρο όταν ξεκινούσες. Τότε που ήταν όλα μπροστά σου και ένιωθες «καβάλα στο κύμα». 


Ε, με αυτή την έννοια, η επιλογή του Βύρωνα Πολύδωρα εκ μέρους της Κυβέρνησης για τη θέση του προέδρου του ΕΣΡ είναι η πιο αρμόζουσα.



Ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης έχει υπερβεί προ πολλού τον διαχωρισμό ανάμεσα σε Δεξιά και Αριστερά. Έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο. Του γραφικού συνωμοσιολόγου. Λίγα χρόνια πριν π.χ., όλοι τον θυμόμαστε να ζητάει από τους Έλληνες να «γρηγορούν» επειδή «μας κλέβουν τα φωνήεντα», σύμφωνα με μια ακόμα θεωρία επίθεσης στην μοναδικότητα των Ελλήνων που ήταν της μόδας τότε. Ή να παρουσιάζει το νέο του κόμμα «Ενωση για την Πατρίδα και τον Λαό» με ρητορική που θύμιζε μετριοπαθή Κώστα Πρέκα.




Για ένα κόμμα δηλαδή που ένοιωσε να ενηλικιώνεται και να προετοιμάζεται για εξουσία στις βροντερές πλατείες του 2011, αγκαλιά με οπαδούς Καμμένου, πατριώτες ντυμένους Κολοκοτρώνηδες και παλαιοημερολογίτες Παπάδες που ευλογούσαν τα όπλα για τη νέα επανάσταση κατά της «σατανικής Ευρώπης», το να καταφεύγει στον Βύρωνα Πολύδωρα μοιάζει λίγο με reunion παλιών συμμαθητών. Σαν επιστροφή στα τρελά, νεανικά χρόνια. Τότε που όλα ήταν ξένοιαστα και όλα μπορούσαν να ειπωθούν. Πριν η «ενηλικίωση» που λέγεται Κυβέρνηση το αποκόψει από την απόλαυση να συμπαρατάσσεται με κλώνους της κυρίας Λουκά.





Η Κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει προτείνει για πρόεδρο του ΕΣΡ ένα διανοούμενο της Αριστεράς. Κάποιον με πολιτική – και κυρίως νοητική – ταυτότητα από τον διακομματικό χώρο της λεγόμενης «μη ψεκασμένης Ελλάδας». Προτίμησε όμως αντί να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία και να φτιάξει μια ανεξάρτητη αρχή που θα έφερε έναν αέρα ανανέωσης σύμφωνο με τις αξίες της, να παγιδέψει τη ΝΔ. Προτίμησε τον κουτοπόνηρο τακτικισμό από την ιδεολογία.  


Δηλαδή τι θα κάνει τώρα που η ΝΔ απέρριψε τον Βύρωνα Πολύδωρα; 


Θα την κατηγορήσει μετά η Ολγα Γεροβασίλη για υπερβολική προσκόλληση στην «ευρώδουλη λογική»;



Σαν πολιτική επιλογή λοιπόν, η πρόταση ενός «Καραμανλικού» διοριστή ανειδίκευτων αγροφυλάκων, δικαιολογητή ζαρντινιερών που μετά έφτιαξε κόμμα με σύμβολο την ασπίδα, δείχνει ξεκάθαρα ότι η Κυβέρνηση έχει κάνει τις επιλογές της. Την ώρα που τα πράγματα «έσφιξαν» με την απόφαση του ΕΣΡ, επέλεξε να ποντάρει στο απροσδιόριστο πολιτικά ακροατήριο των «πατριδεμπόρων» δεξιάς απόχρωσης. Στους ζηλωτές που πιστεύουν ακόμα ότι ο Κίσινγκερ θέλει να διαλύσει τον Ελληνισμό και ότι αυτά τα λευκά ίχνη των αεροπλάνων δεν είναι τόσο αθώα…



Το κακό είναι πως...

Σαν σήμερα (31/10/ΧΧΧΧ)

1882: Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ δημοσιεύει τις «Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς».

1922: Αρχίζει η Δίκη των «6» (Γούναρης, Στράτος, Πρωτοπαπαδάκης, Θεοτόκης, Μπαλτατζής, Χατζανέστης), που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τη μικρασιατική καταστροφή.

1948: Γίνεται η τελευταία εγγραφή στο ημερολόγιο του πλοίου - θρύλος «Αβέρωφ»... «Συνήθης εν όρμω υπηρεσία. Κινήσεις συμφώνως τω πίνακι. Έκτακτον ουδέν» γράφει και περνά στην ιστορία.

1984: Φεύγει απ τη ζωή η Ίντιρα Γκάντι, ινδή πολιτικός.

1993: Πεθαίνει ο Φεντερίκο Φελίνι, ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου

1985: Πεθαίνει ο Νίκος Εγγονόπουλος, ζωγράφος και ποιητής, ο κυριότερος εκφραστής του σουρεαλισμού στη χώρα μας.








2013 Πεθαίνει ο ο γάλλος συγγραφέας Ζεράρ ντε Βιλιέ που έγινε παγκοσμίως γνωστός από την περιπετειώδη σειρά κατασκοπευτικών περιπετει

EΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Εξυπνος πατριωτισμός και αριστερές «ιδέες» - Κατάργηση της Γεν. Γραμματείας Θρησκευμάτων συνιστά εθνικό έγκλημα



Δεν βάζει μυαλό ο Νίκος Φίλης. Κολακευμένος από την πρωτιά στο συνέδριο του κόμματος, μοιάζει έτοιμος να αξιοποιήσει την πάσα που του κάνουν εννέα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ζητούν, στην ουσία, την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Διότι, αν αλλάξει η ισχύουσα εγκύκλιος απαλλαγής (αυτό απαιτούν) και αντικατασταθεί η δήλωση που κάνουν οι μαθητές («δεν είμαι χριστιανός ορθόδοξος - ζητώ εξαίρεση») από άλλη, αόριστη, χωρίς αιτιολογία, εκεί καταλήγουμε. 


Παρέλκει, βεβαίως, να υπογραμμίσω ότι αυτά που ισχυρίζονται οι βουλευτές (το να ζητάς εξαίρεση από το μάθημα με επίκληση της θρησκείας οδηγεί σε...ρατσισμό και περιθωριοποίηση) υπάρχουν μόνο στη φαντασία τους. Αν υπήρχαν στην πραγματική ζωή, θα είχαν καταγγελθεί.  


Οπως όμως έχω επισημάνει σε παλαιότερα σημειώματα, τα Θρησκευτικά είναι το πρόσχημα. Το πρόβλημα του υπουργού είναι, κατά βάση, τα θρησκεύματα. Η ενασχόληση του υπουργείου Παιδείας με τα θρησκεύματα. Γι' αυτό προωθεί την απάλειψη του σχετικού όρου από την προμετωπίδα του υπουργείου του. Είναι, βεβαίως, εξαιρετικά πρωτότυπο να μαθαίνεις εν έτει 2016 ότι τα θρησκεύματα δεν αποτελούν αντικείμενο της παιδείας και του πολιτισμού μας και πως πρέπει να υποβαθμιστούν σε υφυπουργείο. Είναι ενδιαφέρον να πληροφορείσαι ότι τα ζητήματα που αφορούν τις μουφτείες της Θράκης -άπτονται και των εθνικών μας θεμάτων- δεν αφορούν το υπουργείο Παιδείας.


Τι κι αν ο Γκιουλέν είχε στήσει δίκτυο ολόκληρο μέσα από ιδιωτικά μειονοτικά σχολεία και θρησκευτικά ιδρύματα εκεί; 


Μπορούμε εμείς να ικανοποιήσουμε τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη, που βλέπουν τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων ως κάρφο στον οφθαλμό τους και εμπόδιο στο φλερτ με τους ακραίους μειονοτικούς κύκλους; 


Γαία πυρί μιχθήτω τα υπόλοιπα. Εις ό,τι μας αφορά, πάντως, θα επιμείνουμε και θα ξεσκεπάσουμε κάθε πτυχή αυτού του απαράδεκτου σχεδίου, που συνειδητά ή ασυνείδητα τινάζει στον αέρα εθνικό σχεδιασμό ετών. Τυχόν κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων δεν αποτελεί απλώς πράξη εχθρική απέναντι στην Εκκλησία. Τυχόν κατάργησή της συνιστά εθνικό έγκλημα και πράξη παράδοσης κυριαρχίας σε Τούρκους πράκτορες στη Θράκη.


ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Υπάρχει γαλανόλευκο Ισλάμ;

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ


Ο Απόστολος Παύλος, στην πρώτη επιστολή προς Κορινθίους, αφήνει δύο επιλογές για τη δημόσια εικόνα της γυναίκας. 


Ή κουρεμένη με την ψιλή ή μαντηλοφορούσα: «Επειδή αν δεν καλύπτηται η γυνή, ας κουρεύση και τα μαλλία αυτής· αλλ εάν ήναι αισχρόν εις γυναίκα να κουρεύη τα μαλλία αυτής ή να ξυρίζηται, ας καλύπτηται.» Το σκεπτικό το εξηγεί λίγο παρακάτω. «Διότι ο μεν ανήρ δεν χρεωστεί να καλύπτη την κεφαλήν αυτού, επειδή είναι εικών και δόξα του Θεού· η δε γυνή είναι δόξα του ανδρός. Διότι ο ανήρ δεν είναι εκ της γυναικός, αλλ η γυνή εκ του ανδρός· επειδή δεν εκτίσθη ο ανήρ διά την γυναίκα, αλλ η γυνή διά τον άνδρα.»

 
Η κατωτερότητα της γυναίκας είναι διαθρησκευτικό δόγμα και η μαντήλα αυτό ακριβώς συμβολίζει. Για όσους έχουν αμφιβολίες για την… παγκόσμια ιεραρχία, ο Απόστολος των Εθνών το ξεκαθαρίζει: «Θέλω δε να εξεύρητε, ότι η κεφαλή παντός ανδρός είναι ο Χριστός, κεφαλή δε της γυναικός ο ανήρ, κεφαλή δε του Χριστού ο Θεός». Κι αφού κεφαλή του ανδρός είναι ο Χρστός γιατί να μην καλύπτει κι εκείνος το κεφάλι του σε ένδειξη σεβασμού; «Διότι ο μεν ανήρ δεν χρεωστεί να καλύπτη την κεφαλήν αυτού, επειδή είναι εικών και δόξα του Θεού· η δε γυνή είναι δόξα του ανδρός. Διότι ο ανήρ δεν είναι εκ της γυναικός, αλλ η γυνή εκ του ανδρός· επειδή δεν εκτίσθη ο ανήρ διά την γυναίκα, αλλ η γυνή διά τον άνδρα». (Α΄επιστολή προς Κορινθίους ια΄ 3 & 6-9)

 
Υπάρχει κανένας ή καμμία που δεν το κατάλαβε; 


Κι επειδή η «ειδωλολατρική» ελληνική παράδοση με τη χειραφετημένη (για τα δεδομένα της εποχής) γυναίκα ήταν ακόμα ισχυρή, ο Παύλος κόβει τον βήχα σε επίδοξες πρωτοχριστιανές σουφραζέτες: «αι γυναίκες ας υποτάσσωνται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα» (προς Εφεσίους ε΄ 24). 


Αυτή δεν ήταν μόνο άποψη του Παύλου. Ο Ιωάννης στην Αποκάλυψή του μιλάει για τους εκλεκτούς του Χριστού (του «Αρνίου»). Είναι 144.000, είναι φυσικά όλοι άντρες αλλά και κάτι ακόμα: παρθένοι, «μη μολυνθέντες με γυναίκας» (Αποκάλυψη ιδ΄4). Για τον πρώιμο Χριστιανισμό, γυναίκα ίσον μόλυνση.

 
Ξεκινάω αυτό το κείμενο, που αναφέρεται στο Ισλάμ και στην μαντηλοφορούσα σημαιοφόρο, με αναφορές στην Καινή Διαθήκη, για να καταδείξω ότι η ισλαμική μαντήλα δεν είναι στυλιστικό αξεσουάρ, ούτε παραδοσιακό ντύσιμο της χώρας προέλευσης της συγκεκριμένης μαθήτριας. Είναι διαθρησκευτικό ρατσιστικό σύμβολο! Ο Μωάμεθ έφτιαξε ένα κοκτέιλ Εβραϊκών και Χριστιανικών στοιχείων μαζί με τοπικές αραβικές παραδόσεις και έθιμα και το «κλείδωσε» ονομάζοντας άπιστο όποιον διανοηθεί να το αλλάξει, έστω και κατ’ ελάχιστον. Η μαντήλα πιστοποιεί και διακηρύσσει στο κοινό ότι αυτή που τη φοράει είναι κατώτερο, μη αυτόνομο ον. Ανήκει στον άντρα της στον οποίο πρέπει να υποτάσσεται κατά πάντα. Και μόνο ο επιθετικός προσδιορισμός «ισλαμική» αποδεικνύει ότι η θρησκεία καθορίζει το σύνολο της συμπεριφοράς της, ως ένα σύστημα κανόνων και νόμων από το οποίο ως πιστή δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να αποστεί.

 
Μα αυτό δεν πρέπει να κάνει και ο χριστιανός; Ή είναι χριστιανός ή δεν είναι, θα αναρωτηθεί, εύλογα, κάποιος. 


«Αυτό ακριβώς!» θα απαντήσει ο Αμβρόσιος και οι ομοϊδεάτες του. Όμως ακόμα και οι θεούσες που θαυμάζουν τον Αμβρόσιο δεν κουρεύονται γουλί ούτε φορούν υποχρεωτικά μαντήλα στις δημόσιες εμφανίσεις τους. Πιάνουν τα μαλλιά τους κώτσο, που είναι υποκατάστατο του κουρέματος, και αφήνουν φαβορίτες αλλά Κόκκοτα, σημάδι των αλυσοδεμένων ορμονών, της καταπιεσμένης σεξουαλικότητας, που βρίσκει διέξοδο στην μόνη επιφάνεια γυμνής σάρκας που βλέπει το φως το ήλιου: το πρόσωπο. Αλλά μέχρις εκεί.
 

Ευτυχώς, το στίγμα του σύγχρονου Χριστιανισμού δεν το δίνει ο Αμβρόσιος. Αν ρωτήσεις τον τελευταίο παπά στο τελευταίο χριστιανικό χωριό της γης: «δεν λέει ο Παύλος ότι οι γυναίκες πρέπει ή να κουρεύονται ή να μαντηλοφορούν;» θα σου απαντήσει ότι αυτές οι εντολές αφορούσαν εκείνη την εποχή και σήμερα δεν χρειάζεται να εφαρμόζονται κατά γράμμα. Και θα συνεχίσει τη δουλειά του παντρεύοντας ένα ζευγάρι και βαφτίζοντας λίγο μετά το παιδί τους, μολονότι είναι αυταπόδεικτο ότι είχαν σαρκικές σχέσεις πριν τον γάμο, οι οποίες θεωρητικά συνεχίζουν να απαγορεύονται από τον Χριστιανισμό.

 
Αυτή την υπέρβαση, το Ισλάμ δεν την έκανε ποτέ.  


Για τον μουσουλμάνο υπάρχει ένας νόμος: ο θεϊκός. Αυτός υποκαθιστά ολόκληρο το δυτικό νομικό σύστημα και καθορίζει ασφυκτικά την καθημερινή συμπεριφορά του πιστού. Έννοια η οποία ταυτίζεται με την έννοια του πολίτη. Στο μυαλό του μουσουλμάνου αυτές οι ιδιότητες δεν είναι ξεχωριστές όπως στο δικό μας.  


Πιστός και πολίτης είναι ένα και το αυτό. 


Θεϊκός και κρατικός νόμος είναι ένα και το αυτό. 


Δικαστής και ερμηνευτής του Κορανίου είναι το ίδιο πρόσωπο. 


Κράτος και Ισλάμ είναι ένα και το αυτό.  


Κι αν ζει μαζί μας, επειδή το Ισλάμ δεν γίνεται να αλλάξει, το μόνο που μένει να αλλάξει είναι το κράτος. Το κράτος μας, αν δεν το κατάλαβες.

 
Η μαντήλα είναι η κορυφή του παγόβουνου. Αυτό που δεν φαίνεται είναι ένα εφιαλτικό πλέγμα απαγορεύσεων και καταπίεσης, ασύμβατο με τον δυτικό πολιτισμό


Η ισλαμίστρια σημαιοφόρος απαγορεύεται να φλερτάρει, να τρώει χοιρινό, να πίνει αλκοόλ, να διαβάζει βιβλία απίστων, να βλέπει ταινίες απίστων, να συμμετέχει σε εκδηλώσεις απίστων. Απαγορεύεται να έχει στην κοινωνία και στην οικογένεια ισότιμη θέση με τον άντρα. Ούτε καν να τη διεκδικήσει. Άντρας της θα γίνει αυτός που θα αποφασίσει ο πατέρας της, όχι η ίδια. Δεν μπορεί να ζητήσει διαζύγιο, ενώ ο άντρας της μπορεί να την χωρίσει, λέγοντας απλώς: «σε χωρίζω». Της απαγορεύεται να παίρνει αποφάσεις για την ανατροφή των παιδιών της, κι αν ο άντρας της πεθάνει, την επιμέλεια των παιδιών της παίρνουν οι άντρες της οικογένειάς του, όχι η ίδια. Αν πεθάνει χωρίς να αποκτήσουν παιδιά, τής παίρνουν και την κοινή τους περιουσία, αφήνοντάς της μόνο το 1/8. Από την περιουσία του πατέρα της κληρονομεί μισό μερίδιο σε σχέση με τον αδερφό της.

 
Μπορεί η μαθήτρια της παρέλασης να επαναστατεί μέσα της για όλα αυτά, μπορεί να τα αποδέχεται. 


Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αν εκφράσει άποψη αντίθετη με τον ιερό νόμο, υφίσταται το bullying της ισλαμικής κοινότητας, στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη, θα βρεθεί μαχαιρωμένη από τον πατέρα ή τον αδελφό της, διότι τους ατίμασε.

 
Αυτό λοιπόν το μείγμα φασισμού, ρατσισμού, βαρβαρότητας και αναχρονισμού κρατούσε στα χέρια του τη γαλανόλευκη σημαία, εκπροσωπώντας παράλληλα το ελληνικό σχολείο.  


Μα ήταν η καλύτερη μαθήτρια!  


Και λοιπόν; Ποιος σας είπε ότι μία καταπιασμένη ή καταπιεστική δεν μπορεί να διαβάζει άλγεβρα; Όμως η σημαία μας κάτι άλλο συμβολίζει:  


Ακόμα κι αν δεν συμβολίζει το ίδιο για τον καθέναν, συμφωνούμε όλοι, ανεξάρτητα από τις πολιτικές μας απόψεις, πως τουλάχιστον η ισότητα των ανθρώπων, η χειραφέτηση της γυναίκας και οι ατομικές ελευθερίες είναι το υπόβαθρο του δυτικού πολιτισμού. Και το δυτικό σύστημα δικαίου, που δεν αναγνωρίζει την θεοκρατική νομοθεσία, είναι η βάση της κράτους δικαίου.

 
Η παρελαύνουσα μουσουλμάνα εκπέμπει δύο μηνύματα ταυτόχρονα:


Το πρώτο, λόγω σημαίας και ημέρας, μήνυμα ελευθερίας, εθνικής και ατομικής. 


Το δεύτερο, λόγω μαντήλας, μήνυμα υποδούλωσης, ατομικής τουλάχιστον. 


Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε την αντίφαση; 


Κι αν το πάμε παραπέρα, ποια θα ήταν η στάση ενός πιστού αφοσιωμένου σουνίτη αλλά πολιτογραφημένου Έλληνα (π.χ. μετανάστη δεύτερης γενιάς) σε περίπτωση που η Ελλάδα πολεμούσε με τη Σαουδική Αραβία; 


Μπορεί να είναι απίθανο ενδεχόμενο αλλά και οι Τούρκοι σουνίτες είναι. (Βέβαια το ερώτημα είναι ευρύτερο: τι θα κάνει κάποιος που θεωρεί ότι ανήκει πρωτίστως σε μια υπερκρατική συλλογικότητα – θρησκευτική ή πολιτική - όταν η χώρα του εμπλακεί σε πόλεμο με έναν φορέα αυτής της συλλογικότητας;)

 
Το έχω γράψει πολλές φορές, αλλά θα το επαναλαμβάνω όσο χρειαστεί μέχρι να το αντιληφθούμε: θεοκρατία και δυτικός πολιτισμός δεν μπορούν να συμπλεύσουν.  


Οποιαδήποτε θεοκρατία, όχι μόνο το Ισλάμ. Μια χώρα δεν μπορεί να έχει δύο (γιατί όχι και περισσότερα – ένα για κάθε θρησκεία;) νομικά συστήματα που θα λειτουργούν παράλληλα και ο πιστός να αποφασίζει σε ποιο θα υπαχθεί. Μια χώρα μπορεί να φιλοξενεί ανθρώπους οποιασδήποτε φυλής και προέλευσης. Κι αυτό, βιολογικά τουλάχιστον, την αναβαθμίζει. Η ανάμειξη του DNA, η ώσμωση συνηθειών και εθίμων μόνο καλό κάνει στο ανθρώπινο είδος. Υπό μία προϋπόθεση: όλοι, μα όλοι, να αποδέχονται το ίδιο πολιτισμικό πλαίσιο, τις ίδιες ανθρώπινες αξίες, τους ίδιους κανόνες συμβίωσης.

 
Δεν με ενδιαφέρει από πού έρχεσαι, τι χρώμα έχεις, και για ποιον λόγο ήρθες στην Ευρώπη. Αν είσαι δηλαδή πρόσφυγας πολέμου ή οικονομικός μετανάστης. 


Δεν με ενδιαφέρει ακόμα αν μπήκες νόμιμα ή παράνομα. 


Ένα πράγμα με ενδιαφέρει, αλλά με ενδιαφέρει πολύ: αν ήρθες εδώ για να ζήσεις σαν κι εμάς. Αν λαχταρούσες να πατήσεις τη γη της ελευθερίας για να γλυτώσεις από την δικτατορία του ιερατείου. Για να απαλλαγεί η γυναίκα σου από τα βλοσυρά βλέμματα ή τις βουρδουλιές της θρησκευτικής αστυνομίας, αν αποφασίσει να κυκλοφορήσει μόνη. Για να μπορεί η κόρη σου να οργανώσει τη ζωή της όπως η ίδια επιθυμεί. Να βγει, να ζήσει, να παίξει, να ερωτευτεί, να σπουδάσει, να καταξιωθεί. Αν ήρθες γι’ αυτό, είσαι αδερφός. Κράτα και τη σημαία μας, κράτα και τα όνειρά μας, κράτα και τις ελπίδες μας για έναν καλύτερο κόσμο. Γιατί είναι κοινές μας ελπίδες και τις κρατάμε μαζί.

 
Αν όμως ήρθες για να εκμεταλλευτείς το εύφορο έδαφος της δυτικής ελευθερίας και να καλλιεργήσεις τον σπόρο του θρησκευτικού σου μεσαίωνα...