ΙΣΛΑΜΟΛΑΘΡΟΛΑΓΝΟ ΣΥΡΙΖΙΖΤΑΝ: Tο ψάρι βρομάει από το κεφάλι

Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Θυμάστε τις εποχές που λιάζονταν οι πρόσφυγες στις πλατείες; Τότε που η κυβέρνηση ναύλωνε πλοία για τη μεταφορά προσφύγων και μεταναστών; Μήπως θυμάστε και λίγο πιο πριν; Τότε που η Αμυγδαλέζα ήταν αρνητικό σύμβολο και θα έβαζε λουκέτο από την αποφασιστική θέληση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ;

Ας φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας, γιατί όλα αυτά τα επεισόδια, μαζί με όλα τα συμπαρομαρτούντα όπως η εξωφρενική ασυνεννοησία των υπουργών, η εξαπάτηση των τοπικών κοινωνιών, οι προβοκατόρικες φωνές και τα ξενοφοβικά ένστικτα όχι απλά επιστρέφουν, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχαν ποτέ νικηθεί.

Από την άνοιξη του 2015, όταν άρχισε να εμφανίζεται απειλητικά το προσφυγικό ζήτημα, μέχρι τον περσινό Οκτώβριο που ζήσαμε την κορύφωσή του, η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει και να μη μαθαίνει από τα παθήματά της. Στην αρχή ήταν ανυποψίαστη και απροετοίμαστη, τώρα είναι απλά αδικαιολόγητη. 

 Τα βίαια επεισόδια στη Λέσβο δεν είναι τίποτα άλλο από την κρατική ανεπάρκεια η οποία επιτρέπει στους προβοκάτορες να διασπείρουν φήμες που πυροδοτούν «ακροδεξιούς» και «αλληλέγγυους» σε έναν ανταρτοπόλεμο με θύματα την κοινωνία του νησιού και τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες και μετανάστες.

Ο αρμόδιος υπουργός, Γ. Μουζάλας, παίζει κρυφτό με τους τοπικούς άρχοντες, όχι μόνο στη Λέσβο αλλά και σε όλες τις περιοχές που φιλοξενούν προσφυγικές δομές. 

Οι διαμάχες είναι στην ημερήσια διάταξη, είτε στο εσωτερικό του υπουργείου (βλέπε παραίτηση Οδ. Βουδούρη) είτε με τα συναρμόδια χαρτοφυλάκια Ναυτιλίας, Προστασίας του Πολίτη και Εθνικής Αμυνας. Αύριο, βέβαια, που θα εγκαινιάζουν την Αμυγδαλέζα, που υποτίθεται θα έκλειναν, θα πανηγυρίζουν γιατί έφτιαξαν παιδικές χαρές στο «κολαστήριο», αντί να απολογούνται που η κατάσταση είναι πιο εκρηκτική από ποτέ.

Η προβληματική συμφωνία με την Ε.Ε. και την Τουρκία σε συνδυασμό με την κάκιστη διαχείριση του προσφυγικού, τις προβληματικές εγκαταστάσεις, την έλλειψη σοβαρής και υπεύθυνης ενημέρωσης των κατοίκων και την ασυμφωνία χαρακτήρων πρωτοκλασάτων υπουργών έχουν οδηγήσει τις τοπικές κοινωνίες στο σημείο μηδέν, με δικαιολογημένες (Λέσβο) και αδικαιολόγητες (Ωραιόκαστρο, Φιλιππιάδα) αντιδράσεις. Για αυτό ας θυμηθούμε και κάτι ακόμα: 

Tο ψάρι βρομάει από το κεφάλι. Οχι απ’ την ουρά.