Toυ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Οι διαστάσεις που πήρε η υπόθεση των δύο ελλήνων δημοσιογράφων στις
Ηνωμένες Πολιτείες που μεταμφιέστηκαν για να καλύψουν την επίσκεψη του
υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, μου κάνει εντύπωση.
Κατ αρχάς, το είδος αυτό δημοσιογραφίας μου είναι αποκρουστικό, αλλά
είναι υπαρκτό. Δεν είναι, δηλαδή, και να πέφτουμε από τα σύννεφα, ως
προς την ύπαρξή του. Ούτε είναι ώρα για, ανάλογα, παραδείγματα, του
παρελθόντος.
Εκείνο που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση είναι η σύνδεση της
μεταμφίεσης με πολιτικές σκοπιμότητες.
Ποια πολιτική σκοπιμότητα, και
μάλιστα τόσο βαρύνουσας σημασίας όση περιγράφηκε στα ΜΜΕ, μπορούσε να
κρύβει η ενέργειά των δημοσιογράφων, προσπάθησα να αντιληφθώ αλλά δεν τα
κατάφερα.
Ήταν η επίσκεψη του υπουργού στις ΗΠΑ τόσο σημαντική που για να
καλυφθεί χρειαζόταν μεταμφίεση;
Οι δύο δημοσιογράφοι ήταν ανταποκριτές
κεντρικών μέσων ενημέρωσης. Δεν είχαν το δικαίωμα και τη δυνατότητα να
διαπιστευθούν για την κάλυψη των επαφών του υπουργού;
Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δόθηκε τόση πολιτική
διάσταση.
Ούτε αντιλήφθηκα τη σημασία των πολιτικών μανιφέστων που
εξέδωσαν μέσα ενημέρωσης, πλήν των τηλεοπτικών σταθμών, στα οποία
εργάζονταν, επίσης, οι δύο δημοσιογράφοι. Απλώς, δήλωναν την πολιτική
υποταγή τους στην κυβέρνηση.
Στην Ελλάδα, ανεξάρτητη δημοσιογραφία, με την έννοια της κριτικής
στην εκάστοτε εξουσία, δεν νοείται. Και τα ΜΜΕ και η πολιτική εξουσία
αλλά και η κοινωνία τα θέλουν κάπου τοποθετημένα.
Κάνεις κριτική στην κυβέρνηση για κάτι που, προφανώς, την επιδέχεται;
Είσαι...
Κάνεις κριτική στην αντιπολίτευση;
Eίσαι με το Συριζα.
Αυτό δείχνει πολλά για μια κοινωνία. Την οποία, οι πολιτικοί,
κατάλαβαν πως μπορούν να χειραγωγήσουν εύκολα και της συμπεριφέρονται με
αυτόν τον απαξιωτικό τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου