ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Hρεμία πριν απο την καταιγίδα!

Ενα περίεργο, αλλόκοτο, κλίμα διαμορφώνεται καθώς διανύουμε τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου, η περίοδος των διακοπών ολοκληρώνεται και πλησιάζει η ώρα που θα πρέπει να μπουν από όλους τα κεφάλια μέσα εν όψει του Σεπτεμβρίου.  

Οι μήνες που πέρασαν ήταν δύσκολοι σε όλα τα μέτωπα. Οι προβλέψεις για βελτίωση της οικονομικής κατάστασης δεν επαληθεύτηκαν. Οι ενέσεις αισιοδοξίας που επιχειρούν κατά κόρον οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν βρίσκουν ανταπόκριση στα πραγματικά μεγέθη και στους αριθμούς. Παρά τη διαρκή αύξηση της φορολογίας σχεδόν στα πάντα, η δημοσιονομική εικόνα δεν είναι θετική. Μπορεί με αλχημείες να επιχειρείται ο εξωραϊσμός της, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Τη ζουν άλλωστε καθημερινά οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι επαγγελματίες, οι επιχειρηματίες, οι υποαπασχολούμενοι, οι άνεργοι. Ολοι.

Αυτήν τη στιγμή η κοινωνία βρίσκεται σε έναν λαβύρινθο, οι προσπάθειες εξόδου από τον οποίο οδηγούν σε μεγαλύτερο αδιέξοδο.  

Σχεδόν ένας στους δύο Ελληνες έχει δημιουργήσει αναγκαστικά χρέη στο Δημόσιο, τα οποία νομοτελειακά θα αυξηθούν κατά τους επόμενους μήνες, η αύξηση του ΦΠΑ και οι άλλες επιβαρύνσεις δεν απέφεραν έσοδα, η κατανάλωση υποχωρεί διαρκώς, τα εισοδήματα περικόπτονται, η δημιουργία θέσεων εργασίας παραμένει όνειρο θερινής νυκτός.  

Η γκρίζα εικόνα του καλοκαιριού αναμένεται να επιβαρυνθεί και άλλο μέσα στο φθινόπωρο. Οι φόροι που πρέπει να πληρωθούν έως το τέλος του έτους είναι δυσβάστακτοι, οι συντάξεις θα μειωθούν κι άλλο, στα εργασιακά η αβεβαιότητα είναι δεδομένη λόγω της νέας αξιολόγησης, η απειλή για τα ειδικά μισθολόγια, που περιλαμβάνουν εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους, δεν αναιρείται από τις διφορούμενες δηλώσεις υπουργών και ο κόφτης περιμένει, ως σύγχρονος Προκρούστης, να ξεκινήσει τη μακάβρια δουλειά του.

 

Εν μέσω όλων αυτών μια εκκωφαντική ηρεμία επικρατεί. Την ίδια ώρα οι πέραν της οικονομίας εξελίξεις δημιουργούν πρόσθετες ανησυχίες. Επί παραδείγματι, η βόμβα του Προσφυγικού είναι βραδυφλεγής και δεν πρέπει να υποτιμάται ο κίνδυνός της, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που η αστάθεια στην Τουρκία μπορεί ανά πάσα στιγμή να τινάξει εντελώς στον αέρα τη σχετική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση και η χώρα μας, ανοχύρωτη ουσιαστικά, να βρεθεί αντιμέτωπη με νέες ροές εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και παράνομων μεταναστών.

 

Πού θα οδηγήσει αυτή η εκκωφαντική ηρεμία παραμένει προς το παρόν άγνωστο. Η αναστάτωση και η ένταση στους κόλπους της κοινωνίας είναι πάντως δεδομένες. Οπως δεδομένη είναι και η πίεση των δανειστών και της παρούσας κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, για προσαρμογή και υποταγή με την προσδοκία ότι το (μακρινό) μέλλον θα είναι καλύτερο.  

Μένει λοιπόν να φανεί αν...

η κοινωνία θα συμφιλιωθεί με την κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί ή αν πρόκειται για την εκκωφαντική ηρεμία πριν από την καταιγίδα...

Editorial της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ