Του Κώστα Μήλα
Καθηγητή Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool.
Οταν ο Θαλής ο Μιλήσιος δήλωνε «ασφαλές το γενόμενον, ασαφές το
μέλλον» δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι η συνεχόμενη χρήση... «Greek
statistics» από τους οπαδούς του Brexit, αυτή την φορά, θα προκαλούσε
τόση σύγχυση και οικονομική ασάφεια στους Βρετανούς ψηφοφόρους έτσι ώστε
να προσέρχονται στις κάλπες χωρίς να γνωρίζουν τι «μέλλει γενέσθαι»
στην περίπτωση κατά την οποία η χώρα οδηγηθεί εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης
(Ε.Ε.).
Ως γνωστόν, τα «Greek statistics» έγιναν περιβόητα και βέβαια
προκάλεσαν διεθνή θυμηδία το 2009, όταν η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ
«ανακάλυψε» ότι το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα ευρίσκετο στο 12,7%
του ΑΕΠ. Ητοι, επτά ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το δημοσιονομικό
έλλειμμα που η απελθούσα κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε ανακοινώσει μόλις ένα
μήνα προηγουμένως!
Τα «Greek statistics» επανέρχονται και σήμερα στο προσκήνιο όχι όμως
από εμάς αλλά από την παράταξη του Brexit!
Ας πάρουμε, για παράδειγμα,
το βασικό, και επαναλαμβανόμενο, μήνυμά της ότι η παραμονή της Μεγάλης
Βρετανίας στην Ε.Ε. κοστίζει (από άποψη χρηματικών εισφορών) 350 εκατ.
στερλίνες την εβδομάδα. Ποσό, το οποίο, σύμφωνα με τους οπαδούς του
Brexit, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή ενός σύγχρονου
νοσοκομείου! Οπως έχει δηλώσει επανειλημμένως η Βρετανική Στατιστική
Υπηρεσία αλλά και ο αξιόπιστος (και φίλος του γράφοντος) οικονομικός
εκδότης των Sunday Times David Smith, το πραγματικό κόστος δεν ξεπερνά
το ήμισυ του παραπάνω ποσού, ειδικά μάλιστα εάν ληφθούν υπ’ όψιν οι
χρηματικές επιστροφές από την Ε.Ε. στη Μεγάλη Βρετανία.
Παρά ταύτα, οι οπαδοί του Brexit εξακολουθούν να κάνουν χρήση του
παραπάνω... Greek statistic στον προεκλογικό τους αγώνα. Πράγματι, ο
γράφων (όπως και οι λοιποί ψηφοφόροι) λαμβάνει (σε εβδομαδιαία μάλιστα
βάση) με το ταχυδρομείο το ενημερωτικό φυλλάδιο της παράταξης Brexit με
το προαναφερθέν Greek statistic να βρίσκεται σε περίοπτη θέση του
προκλητικού φυλλαδίου!
Βέβαια, οι οπαδοί του Brexit δεν περιορίζονται μόνο στην παραπάνω...
ελληνική πρακτική. Για παράδειγμα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Michael Gove
(ήτοι το νούμερο 2 της παράταξης του Brexit) δήλωσε ότι, ακόμη και εάν
οι ψηφοφόροι επιλέξουν Brexit, η Μεγάλη Βρετανία θα παραμείνει μέλος της
Ε.Ε. τουλάχιστον μέχρι το... 2020! Εικάζουμε ότι η παραπάνω δήλωση του
κ. Gove μπορεί να σημαίνει ότι οι διαπραγματεύσεις εξόδου από την Ε.Ε.
θα είναι δύσκολες και χρονοβόρες. Η δήλωσή του, όμως, θα μπορούσε επίσης
να σημαίνει ότι η παράταξη του Brexit πρόκειται να χρησιμοποιήσει ένα
νικηφόρο Brexit ως «μοχλό πίεσης»... νέων διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε.
έτσι ώστε η Βρετανία, με την «ευλογία» της Ε.Ε. αυτήν τη φορά, να
περιορίσει τις εισροές Ευρωπαίων πολιτών. Σε αυτό το υποθετικό σενάριο,
και παρά το γεγονός ότι ο Βρετανός πολίτης θα έχει ψηφίσει Brexit, η
παράταξη του Brexit θα μπορούσε να «νομιμοποιήσει» την παραμονή στην
Ε.Ε. μέσω ενός... νέου δημοψηφίσματος!
Βέβαια, όλα τα παραπάνω φέρνουν (και δικαίως) στο μυαλό του Ελληνα
αναγνώστη το ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 και συγκεκριμένα τον
αυθαίρετο τρόπο με τον οποίο ο κ. Τσίπρας «γύρισε» το... περήφανο (...)
«Οχι» του 61,3% του Ελληνα ψηφοφόρου σε «Ναι».
Εκτίμησή μου είναι ότι:
εάν, οι Βρετανοί
ψηφοφόροι επιλέξουν Brexit, ο Cameron θα παραιτηθεί άμεσα από την
πρωθυπουργία.
Πράγματι, μπορούν οι ευρωσκεπτικιστές Συντηρητικοί
βουλευτές να «αφήσουν» τον Cameron να διαπραγματευτεί με σθεναρό και
αποτελεσματικό τρόπο το Brexit, όταν ο ίδιος πάλεψε με «νύχια και με
δόντια» υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε.;
Το ζήτημα λοιπόν που τίθεται είναι
κατά πόσον θα αποδειχθεί χρονοβόρος η εκλογή ενός νέου, φιλο-Brexit
πρωθυπουργού προτού καν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για το επίσημο
διαζύγιο Μ. Βρετανίας - Ε.Ε.
Μια χρονοβόρος διαδικασία εκλογής νέου πρωθυπουργού, αφενός μεν, θα
επιτείνει την πολιτική αβεβαιότητα, αφετέρου δε, θα επιταχύνει την πτώση
της στερλίνας, κάτι το οποίο ασφαλώς και θα ερμηνευθεί ως απόλυτη
έλλειψη εμπιστοσύνης, από τους διεθνείς επενδυτές, στην οικονομία της Μ.
Βρετανίας. Την ίδια στιγμή, οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης (όπως άλλωστε
έχουν απειλήσει κατ’ επανάληψη) θα μειώσουν την πιστοληπτική ικανότητα
της Μεγάλης Βρετανίας μέχρι και 2 βαθμίδες, με αποτέλεσμα την αύξηση του
κόστους δανεισμού στις διεθνείς αγορές. Το τελευταίο, σε συνδυασμό
βέβαια με την πολιτική αβεβαιότητα και τη μεγάλη «βουτιά» στην αξία της
στερλίνας, θα οδηγήσει σε κατάρρευση των επενδύσεων και, φυσικά,
οικονομική ύφεση.
Οπως το δημοψήφισμα του κ. Τσίπρα δεν έπρεπε να είχε διεξαχθεί (αφού
σε τελική ανάλυση το μόνο που επέτυχε ήταν, και είναι, τα capital
controls), άλλο τόσο εσφαλμένο αποδεικνύεται και το δημοψήφισμα του
Cameron. O πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας προειδοποιεί τον Βρετανό
ψηφοφόρο να απορρίψει το Brexit διότι, σε αυτήν την περίπτωση, ο
ψηφοφόρος θα οδηγήσει τη χώρα σε ύφεση. Την καλούμενη, κατά τον Cameron,
και «Do It Yourself (DIY)» ύφεση. Δυστυχώς, ο Cameron λησμονεί ότι
ενδεχόμενο Brexit θα οδηγήσει, κατά πάσα πιθανότητα, σε ύφεση την οποία
όμως αυτός ο ίδιος, με την επιλογή του αχρείαστου δημοψηφίσματος,
προκάλεσε. Με άλλα λόγια, θα πρόκειται για ένα είδος «David It’s You
(DIY)» ύφεση!
Και όλα αυτά χωρίς να αναφέρομαι στη «διάλυση» της Μ.
Βρετανίας, αφού οι πολίτες της Σκωτίας (οι οποίοι είναι υπέρ της Ε.Ε.)
θα πιέσουν τους πολιτικούς τους για ένα νέο σκωτσέζικο δημοψήφισμα έτσι
ώστε, «εξερχόμενοι» της Μ. Βρετανίας, να διεκδικήσουν, εκ νέου, την
παραμονή τους στην Ε.Ε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου