Κάθε χρόνο στις 29 Μαΐου τιμούμε τους ηρωικώς πεσόντες κατά την Αλωση
της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους. Αλλά παράλληλα είναι χρήσιμο
να θυμόμαστε πώς επιβίωσε το Γένος μετά την Αλωση. Επί 400 ή και 500
χρόνια (για τη Βόρειο Ελλάδα) οι υπόδουλοι στηρίχτηκαν στην Ορθόδοξη
Εκκλησία, στη συνείδηση της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού, στην
αγάπη για τα γράμματα, στον κοινοτισμό, στην αλληλεγγύη, στην εμπορική
και ναυτική δεινότητά τους και στην ελπίδα. Η Μεγάλη Ιδέα για την
απελευθέρωση όλων των ελληνορθόδοξων πληθυσμών ήταν το υπόβαθρο των
δεκάδων κινημάτων πριν και μετά το 1821.
Αυτές τις ρίζες της
ελληνορθόδοξης παιδείας, τα επί αιώνες ερείσματα της ελευθερίας μας,
προσπαθούν σήμερα να πριονίσουν οι υπεύθυνοι για την Παιδεία. Στο όνομα
του δήθεν προοδευτισμού απορρίπτουν την Ορθοδοξία, αμφισβητούν τη
συνέχεια του έθνους, προωθούν μεθόδους και ιδεολογήματα που απέτυχαν
διεθνώς.
Μια πραγματική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα είναι εκείνη η οποία
θα συνδυάσει την παράδοση με την εξέλιξη, την ελληνορθόδοξη ταυτότητά
μας με την τεχνολογία και την επιστημονική πρόοδο.
Χρειαζόμαστε μια
μεταρρύθμιση που δεν θα διστάσει να ξαναγυρίσει σε όσα καλά είχε η
παιδεία των παλαιοτέρων χρόνων. Πρόοδος είναι η διάπλαση ανθρώπων με
ήθος και όχι η κατακρήμνιση αρχών και αξιών.
Προτείνω μια
μεταρρύθμιση η οποία θα επαναφέρει τις ανθρωπιστικές σπουδές ως
υποχρεωτικό υπόβαθρο όλων των τάξεων και των κατευθύνσεων του ελληνικού
σχολείου. Η ορθόδοξη χριστιανική αγωγή να συνοδεύεται από πατερικά
κείμενα και τα παιδιά μας να μυούνται στον θεολογικό και τον φιλολογικό
πλούτο της υμνογραφίας. Τα Αρχαία Ελληνικά να διδάσκονται από την ε΄
δημοτικού με βάση απλά εκκλησιαστικά κείμενα στο πλαίσιο των
Θρησκευτικών. Ηδη αυτό γίνεται με επιτυχία σε ορισμένα ιδιωτικά σχολεία.
Η γλωσσική αγωγή να τονίζει τη διαχρονική συνέχεια της ελληνικής και τα
παιδιά μας να μπορούν να κατανοούν τα κλασικά κείμενα της αρχαιότητος
αλλά και τη λόγια παράδοση και την καθαρεύουσα.
Στην ύλη των Αρχαίων Ελληνικών να είναι βασικά μαθήματα στο λύκειο ο «Επιτάφιος του Περικλέους», που συνδυάζει τη δημοκρατία με τον πατριωτισμό, και ο λόγος «Λυκούργου κατά Λεωκράτους», που μας διδάσκει ότι «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω».
Στα Νέα Ελληνικά να ξαναβρούν τη θέση που
δικαιούνται ο Σολωμός, ο Παλαμάς, ο Παπαδιαμάντης, ο Κόντογλου.
Στην
Πολιτική Αγωγή...
να διδάσκεται η «Αθηναίων Πολιτεία» του Αριστοτέλους, από
την οποία μαθαίνουμε ότι η Αρχαία Αθήνα επέλεγε τους Εννέα Αρχοντες με
κριτήριο αν εκτελούν πιστά τα θρησκευτικά καθήκοντά τους και τις
στρατιωτικές υποχρεώσεις τους.
Η Ιστορία να προβάλλει πρότυπα
αγωνιστών από τον Μακεδονικό και τον Κυπριακό Αγώνα.
Ας μην επιτρέψουμε
την Αλωση της Παιδείας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου